Een pedicure of medisch pedicure kan vakkundig de likdoorn verwijderen door deze handmatig en machinaal te behandelen. het wegsnijden en -frezen van de eeltpit. Deze zal dan direct verdwijnen en daarmee ook de pijn. De pedicure of medisch pedicure zal uw voeten onderzoeken om te kijken waardoor de likdoorn is ontstaan.
Voor het verwijderen van een likdoorn wordt een scalpel gebruikt. Dit is een klein mesje waar de likdoorn, groot of klein, voorzichtig mee wordt weg gehaald. Je zal denken, dat zal wel veel pijn doen. In de praktijk valt dat reuze mee.
Het zijn pijnlijke plekken, meestal niet meer dan enkele millimeters groot. Ze zitten vooral bovenop de tenen. Soms zitten ze ook tussen de tenen en onder de voetzool. De likdoorn zit vrijwel altijd dicht tegen het bot aan, juist op deze plekken is de likdoorn natuurlijk erg pijnlijk.
De huisarts kan u een zalf voorschrijven. Die maakt het eelt zachter. Hierna kunt u de likdoorn afschaven of afschuren. Als dat niet lukt kan uw huisarts het ingegroeide eelt soms verwijderen met een mesje.
Bij behandeling duurt het meestal twee tot vier weken voordat de likdoorns verdwijnen. In ieder geval is het belangrijk om je voeten te verzorgen.
Deze behandeling kost gemiddeld ongeveer tussen de €.25,00 en €.35,00 per 45 minuten. Het is vaak ook mogelijk om alleen een likdoorn, een ingroeiende teennagel, eelt of een kloof te laten behandelen.
Likdoorns kunnen behandeld worden door de hoornlaag los te weken met salicylzuur. Het aanbrengen van een gelpleister, om de druk weg te nemen, gedurende voldoende lange tijd laat toe dat de likdoorn verweekt en spontaan verdwijnt. De likdoorn kan worden weggesneden door een pedicure om de pijn weg te nemen.
Je kunt de likdoorn verweken (zacht maken) met warme voetbaden, eventueel met soda.Na het voetbad haal je voorzichtig de bovenste laag eelt eraf met een scherp mesje. Het dieper wegsnijden van het eelt kun je het beste aan een arts overlaten. Gebruik pleisters, zalf of tinctuur.
De reden van het terugkeren van de likdoorn is dat de voet door plaatselijk druk of wrijving ondervindt. Plaatselijke druk of wrijving kan ontstaan door bijvoorbeeld verkeerd schoeisel of een afwijkende voetstand.
Soms is er ook een zwart puntje te zien op de likdoorn. Dit zwarte puntje is de naar binnen gegroeide eeltkern in de vorm van een punt. De punt richt zicht op de gevoelige huid, wat dus zorg voor het pijnlijke gevoel.
Er zijn eigenlijk geen verschillen tussen een likdoorn en een eeltpit, beide benamingen worden door elkaar gebruikt. Er is ook geen verschil tussen een likdoorn, eeltpit, clavus of eksteroog. Het draait hier allemaal om eelt dat door druk van buitenaf de voet ingroeit.
Wilt u er echter zeker van zijn dat u de likdoorn op de juiste manier weghaalt, dan is een professionele behandeling bij de podotherapeut aan te raden. Ook op het moment dat de likdoorn redelijk diep zit is het advies om deze niet zelf te behandelen, maar hiervoor een afspraak te maken bij de podotherapeut.
Laat de pleister inwerken en verwissel de pleister na twee dagen. Na ongeveer vier dagen kun je de likdoorn veilig verwijderen. Laat je voeten zacht worden in een warm bad of voetenbadje met zout of zeep. Probeer de likdoorn niet te verwijderen met scherpe voorwerpen, zoals een mesje of schaartje.
De binnenkant van een likdoorn kan vrij diep in de huid liggen. Meestal zit een likdoorn onder de voetzool richting de tenen, aan de zijkant van de voeten of tussen de tenen. Als er pijnklachten aanwezig is kan dit ook klachten geven tijdens het lopen.
Ontstoken likdoorns (clavus bursitis) ontstaat als de likdoorn niet op tijd wordt verwijderd, de plaats rondom de likdoorn is rood en gezwollen. Bij een clavus bursitis vormt zich een slijmbeursje ter berscherming van het onderliggend weefsel maar door aanhoudende druk ontstaat een ontsteking.
Het gevaar van deze pleisters zit hem in het feit dat het gevoel van deze cliëntgroep aangetast kan zijn door neuropathie of vaatlijden. Hierdoor voelt men niet altijd wondjes die ontstaan, en dit kan al binnen een paar uur plaatsvinden met likdoornpleisters. Daarbij ligt het gevaar van een infectie altijd op de loer.
Een likdoorn heeft een duidelijk hard middelpunt. Ook heeft een likdoorn soms een zwart puntje in het midden. Dit zwarte puntje is de naar binnen gegroeide eelt in de vorm van een kegeltje/punt. Wanneer je op een likdoorn drukt, kun je een stekende, scherpe pijn voelen.
Likdoorns zijn niet gevaarlijk, maar in combinatie met wrijving kunnen ze erg vervelend zijn. Zo kunnen ze erg pijn doen tijdens het staan of lopen.
Een likdoorn groeit naar binnen en kan zelfs tegen het bot aandrukken of gaan ontsteken, dit geeft pijnklachten waarmee het lopen bemoeilijkt wordt. Likdoorns kunnen daarom aanzienlijke ongemakken veroorzaken, vooral wanneer er druk wordt uitgeoefend, bijvoorbeeld door het dragen van schoenen.
De cirkelvormige aandoening is vaak niet groter dan een aantal millimeters en kan een gelige kleur aannemen. Veel likdoorns ontstaan op momenten dat er langdurig druk en wrijving ontstaat op ongebruikelijke plekken. Meer dan eens blijken versleten of knellende schoenen de boosdoener.
Een pedicure verzorgt de voeten van mensen met alledaagse voetproblemen, zoals eeltvorming, likdoorns, verdikte nagels, schimmelnagels, zweetvoeten en kloven. De pedicure kan daarnaast advies geven over geschikte schoenen, persoonlijke hygiëne en huidverzorging.
Wratten: salicylzuur verweekt het bovenste laagje van de huid en werkt ontstekingsremmend. Hierdoor is de wrat makkelijker te verwijderen. Likdoorns en eeltknobbels: salicylzuur verweekt de eeltlaag of likdoorn, waardoor deze makkelijker is te verwijderen.
Baking soda verweekt eelt, waardoor je het makkelijker weg kunt halen. Ook bestrijdt het bacteriële infecties en schimmelinfecties. Droog na een minuut of tien je voeten goed af. Vervolgens kun je met een puimsteen, een eeltrasp of een speciale voetvijl voorzichtig de eelt verwijderen.
Wat kan je behandelen met cryotherapie? Er kunnen heel wat huidprobleempjes behandeld worden met cryotherapie zoals: Hand- en voetwratjes (verruca vulgaris of verruca palmaris en verruca plantaris) Eeltpit, likdoorn, 'eksteroog' (clavus)