Een heks is volgens het volksgeloof iemand, meestal een vrouw, van wie men denkt dat ze over toverkrachten beschikt. Als ze die gebruikt voor iets goeds is het een witte heks, en anders is het een zwarte heks. In sprookjes is het meestal een valse vrouw die anderen kwaad doet.
Een heks is in het volksgeloof een vrouw die begiftigd is met demonische krachten die meestal schade veroorzaken. Ook kan zij via rituelen magische krachten oproepen. Men stelde zich de heks vaak lelijk voor, maar ook mooie vrouwen werden als heks verdacht.
De moderne heks ziet magie niet als tovenarij, maar meer een kracht die vrijkomt door geconcentreerd aan iets te denken. Door in die kracht te geloven kun je de werkelijkheid beïnvloeden. Bij een moderne heks komt er dus geen toverstafje aan te pas.
Heksen geloven namelijk dat de wereld draait door afwisseling van vrouwelijke en mannelijke kracht. Zo zou de zon bijvoorbeeld opkomen door goddelijke energie en de maan schijnen met hulp van de godin. Beide hebben hun rol in de natuur, net zoals Yin Yang. Toch verschilt het per heks welke figuren ze precies vereren.
Embed. Heksen bestaan echt, maar ze hebben geen bovennatuurlijke krachten en zijn niet gevaarlijk. Een echte heks doet niemand kwaad, leeft volgens de regels van de natuur en zorgt goed voor mens en dier. Margaritha, de heks van Appelscha, laat een wensenritueel en haar brouwsels, drankjes, zalfjes en oliën zien.
Bliksem en donder beangstigen je niet
Heksen vinden stormen vaak fijn en fascinerend. Ze houden van het geluid van donderslag en van bliksem.
' Heksenvervolgingen eindigde in Nederland zo rond 1610. De laatste heksen werden in 1613 in Roermond op de brandstapel gegooid. Er vonden nog wel processen plaats na 1613, bijvoorbeeld in 1660 toen in Roermond een vrouw door een andere vrouw werd aangeklaagd dat zij een heks zou zijn, maar tot verbrandingen niet meer.
Wurgen en verbranden
Het verbranden was nodig om hun ziel te bevrijden van de duivel zodat ze alsnog naar de hemel konden gaan. De kwade werken van de heks zouden met haar verbranding tenietgedaan worden. Ophangen was niet voldoende, want dan konden haar door de duivel verleende eigenschappen op haar kinderen overgaan.
Heksenwaag in Oudewater wil op Werelderfgoedlijst
Op de Heksenwaag werden vroeger mensen gewogen om zo te ontdekken of zij wel of niet een heks waren.
Heks kun je niet worden, het is iets dat je bent, maar niet altijd weet. Vaak hebben de heksen een innige band met de natuur en voelen de kracht van de natuur om hen heen. Geloven in een goddelijke energie. Deze kun je god, energie en/of de godin noemen, maar de heksen voelen dat het om ons heen aanwezig is.
Blijkbaar vond de kijker thuis het stukken makkelijker dan het panel in de studio, want niemand raadde dat de heks Miljuschka Witzenhausen was! Maar wel Georgina Verbaan en Angela Schijf. Het was die rol in een soap die ze op het verkeerde been zetten.
Een keukenheks gebruikt tegenwoordig soms een gietijzeren pan als ketel, maar vaak kiezen heksen alsnog de ouderwetse, rondbuikige heksenketels. Ze zijn vaak klein genoeg om op je altaar te zetten. Vaak wordt er vuur in gemaakt om dingen te verbranden, maar een ketel is ook transformerend.
Een heks is volgens het volksgeloof iemand, meestal een vrouw, van wie men denkt dat ze over toverkrachten beschikt. Als ze die gebruikt voor iets goeds is het een witte heks, en anders is het een zwarte heks. In sprookjes is het meestal een valse vrouw die anderen kwaad doet.
De heksenrit gebeurde per bezem door de lucht, maar de verhalen willen dat ook op ander manieren werd gereisd, zoals op bokken of varkens. Hoe dan ook, de reis ging steeds door de lucht. Heksen zouden zich voor de heksensabbat verzamelen op vaste plaatsen.
Witte heksen geloven dat ze zichzelf en anderen ge- luk kunnen brengen door zich op de natuurkrachten af te stemmen. Zo kunnen ze levensdoelen vervullen en liefde, gezondheid, succes en vreugde aantrekken. Mensen die aan witte hekserij doen, zijn ervan overtuigd dat er in ieder van ons magie schuilt.
Duizenden onschuldige vrouwen werden in Schotland tussen de 16de en 18de eeuw beschuldigd van hekserij, vervolgens gemarteld en op de brandstapel gezet. In Nederland hebben zeker 250 heksenverbrandingen plaatsgevonden, een relatief klein aantal.
De klassieker De heksen is een fantastisch kinderboek van meesterverteller Roald Dahl, met prachtige tekeningen van bekroond illustrator Quentin Blake. Voor jongens en meisjes van 9 jaar en ouder.
23 soorten heksen: Hier zijn de 23 verschillende soorten hekserij die heidenen beoefenen, compleet met beschrijvingen van hun magische voorkeuren en hoe ze energie opwekken. Houd er rekening mee dat deze verschillen niet absoluut zijn: er is duidelijk enige overlap tussen deze verschillende heksen.
Vanaf 24 september 1613 werden in Roermond ongeveer om de twee dagen heksen of tovenaars verbrand. In totaal zijn zo 64 heksen/tovenaars terechtgesteld. Wie niet uit zichzelf bekende, werd door de Beul van Maastricht net zolang gemarteld tot men bekende.
Het ontstaan van het geloof in hekserij gaat terug tot de Oudheid, de tijd waarin de Bijbel is ontstaan. Men geloofde dat de duivel mensen gebruikte om het kwaad te verspreiden. Een heks kreeg magische krachten om mensen ziek te maken of ander onheil te veroorzaken.
Heksen zijn een soort kruidenvrouwtjes, die spullen uit de natuur gebruiken, zoals bessen en kruiden, om zieke mensen te helpen. Pas wanneer de kerk in de 13e eeuw begint te denken dat de heksen een verbond met de duivel hebben, wordt er slecht gedacht over hekserij.
Misschien ben je wel wat we een 'bloedheks' noemen, wat betekent dat je iemand bent die leven na leven telkens weer aangetrokken wordt door de hekserij – 'eens een heks, altijd een heks'.
Slecht zelden wordt er daar een van bewezen. In de Middeleeuwen werd knoflook geacht de duivel en heksen weg te houden en te beschermen tegen de pest. Knoflook kan inderdaad bacteriëndodend werken dankzij de component allicine. In de klassieke literatuur is knoflook ook genoemd als een middel om vampieren af te weren.
Het is onbekend wie de allereerste heks was, maar één ding is zeker: de eerste heks of tovenaar leefde héél lang geleden. Uit oude wetboeken als de code van Hammurabi (circa 1.780 voor Christus) blijkt dat tovenarij toentertijd al flink werd bestraft. Heksen en tovenaars werden in het water gegooid.