De Kármánlijn is een denkbeeldige grens op een hoogte van 100 kilometer boven de Aarde. Overdag is de lucht blauw omdat de atmosfeer zonlicht verstrooit. Bij de Kármánlijn is de atmosfeer zo ijl dat dit effect verdwijnt. De donkere ruimte en de sterren zijn dan zelfs overdag zichtbaar.
De Ruimte begint bij 100 km boven de aarde, de Kármánlijn.
Het is een denkbeeldige grens om een onderscheid te kunnen maken tussen luchtvaart en ruimtevaart.
Volgens de Fédération Aéronautique Internationale (FAI) begint de ruimte op een hoogte van 100 kilometer, de Kármánlijn. De Amerikaanse luchtmacht en de Amerikaanse luchtvaartautoriteit FAA hanteren echter een minimale hoogte van 80,5 kilometer (50 mijl).
Het absolute nulpunt of nul Kelvin, is min 273 graden Celsius, de temperatuur waarop atomen in theorie volledig zouden moeten stoppen met bewegen. Met een temperatuur van 100 nanoKelvin zijn de BEC's in het ISS kouder dan de gemiddelde temperatuur in de ruimte, waar het zo'n 3 Kelvin is of -270 graden.
Voor zover onderzoekers nu weten is er geen einde aan het heelal. Er is dus geen rand waar de ruimte stopt. Sterker nog: het heelal blijft groeien. Sterren en planeten bewegen steeds verder van elkaar af.
De 'kosmische ruimte' begint ongeveer 100 km boven de Aarde, waar de lucht rond onze planeet ophoudt. Omdat het zonlicht er niet wordt verspreid tot een blauwe hemel, ziet de ruimte eruit als een zwarte deken bezaaid met sterren. De ruimte wordt gewoonlijk gezien als helemaal leeg.
Een sol duurt 24 uur, 39 minuten en 32,5 seconden (ongeveer 2,7% langer dan een dag op Aarde). Het woord "sol" wordt al sinds de eerste landingen van een ruimtevaartuig op Mars gebruikt.
Zowel uit de quantummechanica (parallelle universa) als bij het branenmodel (vele onafhankelijke universa) is er iets buiten het heelal. Eigenlijk klopt het woord heelal dan eigenlijk niet meer, er wordt alleen maar ons eigen universum mee bedoelt, een van de vele. Het AL is in dat geval het Multiversum.
Sterrenstelsels, zoals de Melkweg, worden door de onderlinge zwaartekracht bijeengehouden in clusters, en die vormen samen weer superclusters. Met een diameter van 1 miljard lichtjaar is de BOSS Great Wall het grootste object dat ooit is waargenomen.
Het einde van het heelal is het gebied – in alle richtingen – waar licht 13,8 miljard jaar geleden vertrok. Daar bevindt zich wat astronomen de waarneemhorizon noemen. 'Daar voorbij is niets. Geen tijd, geen ruimte, geen materie', zegt hij.
In de praktijk kun je het totale heelal gerust als oneindig beschouwen. Van het totale heelal zien we echter maar een klein gedeelte, het zogenaamde waarneembare heelal. De oorzaak hiervan is dat het heelal een eindige leeftijd heeft (en dus niet oneindig oud is).
De eerste succesvolle reis naar de maan duurde vier dagen. Tegenwoordig zou dat een dag korter zijn, door het gebruik van chemische raketten. De vlucht naar de maan is 386.000 kilometer lang. En dat is nog relatief 'kort'; een reis naar Mars of de buitenste planeten zou maanden of misschien zelfs jaren duren.
De gemiddelde afstand tussen de aarde en Mars is meer dan 220 miljoen kilometer en de reis neemt al snel een half jaar in beslag. Hoe de bemanning de heenreis, het verblijf en een eventuele terugreis overleeft, is nog onduidelijk.
Een reis naar onze ruimtebuur de Maan duurt drie dagen als we traditionele chemische raketten gebruiken. Mars, de planetoïden en de buitenste planeten staan maanden of zelfs jaren ver weg.
Het grootste gedeelte van de ruimte is leeg. Er zijn maar heel weinig moleculen, waardoor geluidsgolven zich niet kunnen voortbewegen. Daarom kun je in de ruimte dus niets horen.
Nee, het heelal is onbegrensd en waarschijnlijk zelfs oneindig uitgestrekt. Langer antwoord: De nieuwste sterrenkundige waarnemingen doen vermoeden dat het heelal oneindig uitgestrekt is. Dat betekent dat het zeker geen rand heeft.
Op de tweede trap hebben sommige raketten nog een kleinere raket, de derde trap. De hele lancering van een raket duurt in de meeste gevallen niet langer dan dertig minuten. Een raket heeft brandstof nodig om de enorme kracht te leveren die nodig is om in de ruimte te komen.
De gemiddelde oppervlaktetemperatuur bedraagt er een frisse -63°C en de planeet heeft een ijle ongastvrije atmosfeer die vooral uit koolstofdioxide bestaat.
Wie ervan houdt, heeft misschien interesse in een tripje naar Mars. Of hebben we daar als mens niets te zoeken? De reis naar de rode planeet kost vele miljarden en je bent minimaal een half jaar onderweg. Daarbij wordt het ook nog een enkeltje: terugkeren is (voorlopig) onmogelijk.
De wagen heeft volgens schattingen ongeveer drie en een kwart rondjes om de zon gemaakt en bevindt zich op ongeveer 327 miljoen kilometer van de aarde. Dat staat te lezen op de website whereisroadster.com. De roadster heeft meer dan 4 miljard kilometer in de ruimte afgelegd.
De manen van andere planeten hebben prachtige namen. Styx (Pluto), Ganymedes (Jupiter) en Enceladus (Saturnus) bijvoorbeeld. Maar onze eigen maan, heeft gewoon 'Maan'.
Een retourtje maan kost voor iemand van 100 kilo ongeveer 3,6 miljoen euro. Een retourtje maan is alleen niet goedkoop. "Je betaalt voor elke kilo die vanuit de aarde gelanceerd wordt ongeveer 36.000 euro.
Hoe vaak ging de mens naar de maan? In totaal zijn er 24 bemande missies naar de maan geweest, waarvan er zes met succes op het maanoppervlak zijn geland. Alle zes deze bemande missies maakten deel uit van NASA's Apollo-programma, met als laatste succesvolle landing de Apollo 17-missie in 1972.
Tussen de aarde en de maan zit een afstand van bijna 400.000 kilometer. Als je met een ruimteschip naar de maan wilt reizen dan duurt dat zo'n drie dagen. In 1969 zijn er voor het eerst mensen geweest: Neil Armstrong en Buzz Aldrin van de Apollo 11-missie.
Het oppervlak van de jonge aarde veranderde door de inslag in één grote lavasoep. Een deel van het puin van Theia belandde op de aarde, maar een groot deel verzamelde zich in een stofwolk om de aarde.In de jaren daarna klonterde de deeltjes samen om de maan te vormen.