Amai is een uitroep die veel gebruikt wordt in Vlaanderen. De betekenis van amai is te vergelijken met de Nederlandse uitdrukking oei! of jeetje en wijst op een zekere verbazing.
"Amai, amai, amai"; "Amai, zeg!" In het Woordenboek der Nederlandsche Taal is het terug te vinden als het in onbruik geraakte tussenwerpsel amij, amy of ammy (gevormd uit ah en het persoonlijk voornaamwoord mij) als uitroep van leedgevoel of verontwaardiging, van smart, pijn, afkeer, medelijden enz.
Hier betekent allee iets als 'kortom'. De spreker heeft net iets verteld, en gebruikt allee om een (tussentijdse) conclusie of samenvatting in te leiden. De aanwezigheid van allee kan soms ook op de afsluiting van een gesprek wijzen, zonder een opsomming of beschrijving vooraf.
versterkende uitroep van verrassing, verwondering, verzuchting, …. te vertalen met woorden als 'zowaar', 'verdorie', 'het is me wat' en dergelijke.
(de ~ (m.) , ~s) Kleine portefeuille. Soms ook een grote clip om papiergeld samen te houden.
Daar zijn woorden bij die in België wel bekend zijn, maar niet gebruikt worden – zoals doei, hartstikke, nou, onwijs, ouwehoeren – maar ook woorden die in België onbekend zijn, zoals chipknip, kinnesinne, ouwebeppen, sappelen, een wassen neus, de hand met iets lichten.
Reacties. Een stopwoordje, vermoedelijk hetzelfde als wat in het Nederlands vaak met 'hè', 'toch', 'dus' of 'of zo' gedaan wordt. Ze hebben geen grammaticale functie, en voegen niets toe aan de betekenis van het gesprokene.
(ww. plooide, heeft geplooid) Een feestje (vroegtijdig) verlaten, meestal om te gaan slapen.
Inderdaad, vogelen betekent in België “geslachtsgemeenschap hebben”.
Kadaver = Een kadaver of kreng is een dood lichaam, in het bijzonder het dode lichaam van een dier. Bij een mens spreekt men meestal van lijk of stoffelijk overschot.
Ik hou van jou ligt op ieders lippen in Nederland, in Vlaanderen is het ik zie u/je graag/gaarne.
Het Vlaams woordenboek » microgolf.
Het Vlaams woordenboek » ammezeert uch.
Poep(en) In Nederland wordt zich ontlasten gemeenzaam betiteld met het woord poepen. De Belg spreekt hier onder meer over kakken en – in kindertaal – kaka doen.
In Nederland gebruikt men meestal het woord tas – ook wel zak – voor wat men in België altijd een zak noemt.
liep, heeft / is gelopen) Typisch Vlaams: Belgisch-Nederlandse Standaardtaal; Gangbaarheid: 7; Vlaamsheid: 1; Gaandeweg dringt de Belgische betekenis ook in Nederland door. Mensen die voor hun plezier (hard)lopen noemen zichzelf 'lopers' en onderscheiden zich daarmee van trage wandelaars.
En dat voor een stad wier officieuze wapenspreuk luidt: nie neute, nie pleuje – als u het dialect niet machtig bent: 'niet zagen, niet plooien'.
' Hoofdvlees betekende dus eerst 'vlees van het hoofd' en werd later overgedragen op het gerecht dat ermee bereid was. Hoofdvlakke (uitgesproken als (h)ooflak(ke) of (h)uuflak(ke)) heeft eengrote verspreiding in de provincie Oost-Vlaanderen, met uitzondering van het oostelijke deel.
liefhebbers (meerv.) iemand die ergens veel van houdt vb: Dorus is een liefhebber van paarden zijn er nog liefhebbers voor .... [wil iemand er nog iets van?] echt Nederlandsche handelswoorden (1914):haussier.
geheimzinnig = geheimzinnig bijv. naamw. Uitspraak: [xəhɛim`zɪnəx] vol geheimen Voorbeelden: `een geheimzinnige plek`, `Je hoeft niet meer zo geheimzinnig te doen, want hij weet al wat hij voor zijn verjaardag kr...