Een aantal ziekten en verschillende medicijnen kunnen ook je eigen lichaamsgeur veranderen. Zieke nieren kunnen uw adem bijvoorbeeld naar urine laten ruiken. Bepaalde stofwisselingsstoornissen veroorzaken intense ammoniakgeuren.
Hormonale veranderingen: Hormonen hebben een grote invloed op de zweetklieren. Puberteit, menstruatie, zwangerschap, menopauze of schildklieraandoeningen kunnen allemaal je zweetgeur veranderen en je zweet opeens laten stinken.
Naast dat je geuren anders gaat beleven, kan het ook zijn dat je lichaamsgeur verandert. Dit kan te maken hebben met de verhoogde transpiratie tijdens de overgang, maar je lichaamsgeur kan ook veranderen door de verandering die in je hormonen plaatsvindt.
Je lichaamsgeur kun je niet veranderen
Dat betekent dat er op elk lichaamsdeel een andere samenstelling van bacteriën zit. 'Onder de oksel heb je heel veel bacteriën. Op de handen heb je er veel minder', legt Callewaert uit.
De apocriene klieren houden zich bezig met geurproductie. Deze klieren worden pas ontwikkeld in de pubertijd en zijn voornamelijk actief in het okselgebied en de schaamstreek. Wanneer deze apocriene klieren overactief zijn, veroorzaakt dit een heftige transpiratiegeur. Hier kunt u dus helemaal niets aan doen.
Hormonen & zweetklieren
Ook tijdens je menstruatie zijn je hormonen anders en kan je zweet meer stinken. Zweet wordt geproduceerd door de ecocriene zweetklieren. Het zweet van deze klieren is zelf geurloos en het gaat pas ruiken als het in contact komt met de bacteriën op je huid.
Geuren ruiken die er niet zijn, hoe kan dat? Bij het ruiken van geuren die er niet zijn is er sprake van fantosmie, dit is een geurhallucinatie. Deze reukstoornis kan ontstaan door bijvoorbeeld een hoofdletsel of door een virusinfectie zoals een zware griep of een besmetting met COVID-19 virus.
In angstzweet vind je veel aldehyden en ketonen en weinig van de andere twee, in neutraal zweet is het precies andersom. Een van de stoffen in angstzweet is hexanal, een grasachtige geur. Je ruikt het niet bewust, maar je hersenen reageren wel. In de natuur is het ook een belangrijke signaalstof.
We drukken ons niet alleen via ons uiterlijk uit, maar ook via onze geur. De oorzaak hierachter kunnen onze emoties zijn. Neurotische mensen zweten bijvoorbeeld meer bij stress, waardoor ze anders ruiken. Ook kan dit in verband staan met de vrijmaking van hormonen die je lichaamsgeur kunnen beïnvloeden.
“Het lijkt erop dat een aantal van de chemische verbindingen die geassocieerd worden met het aroma van wiet ook te vinden zijn in zweterige sportsokken,” zegt Shelomi. De cannabisgeur komt waarschijnlijk uit de apocriene zweetklieren, in plaats van de eccriene zweetklieren.
Het zijn vage klachten, die je ook zonder hormonale problemen zou kunnen hebben. Maar ook vermoeidheid, gewrichtspijn, migraine, aankomen of afvallen in gewicht zijn symptomen die voort kunnen komen uit een hormonale disbalans. Deze klachten kunnen veel impact hebben op het dagelijks functioneren.
Bacteriën voeden zich met ons zweet en verteren dit waardoor ze bijproducten produceren met een heel specifieke geur: zoals azijn, kaas of ui. Lichaamsgeur wordt dus veroorzaakt door de afscheiding van de bacteriën die zich met ons zweet voeden. Dit is een volkomen natuurlijk proces dat in de pubertijd begint.
De overgang is een aantal jaren rondom je laatste ongesteldheid. Je merkt dat er meer of minder tijd komt tussen je ongesteldheid.Ook kun je erger ongesteld worden met meer bloedverlies.Je kunt het opeens heel warm krijgen en zweten.
Uit wetenschappelijk onderzoek is bewezen dat je angst inderdaad kunt ruiken. Op de angstmomenten wordt het zweet vermengd met adrenaline en andere stoffen die alléén op dat soort momenten verschijnen. Natuurlijk ruik je dit niet bewust, maar onbewust heeft angstzweet een heftige reactie op de hersenen van een ander.
Hoe kan ik ruiken of ik naar zweet stink? Jezelf ruiken is niet makkelijk. Je zal het wel merken met je eigen parfum: even nadat je hem hebt opgespoten, ruik je 'm al niet meer bij jezelf. Dat komt doordat de receptoren in je neus zichzelf uitschakelen als ze lange tijd blootgesteld worden aan dezelfde geur.
Onze reukzin stelt ons in staat te detecteren wanneer het immuunsysteem van een andere persoon tegen een ziekte aan het vechten is, zo blijkt uit een recente studie die werd gepubliceerd in het vakblad Psychological Science.
Door dagelijks te douchen wordt het zweet van het lichaam afgespoeld, en daarmee ook de voeding voor de bacteriën die lichaamsgeur veroorzaken. Ook kan het grondig wassen van de gebieden waar veel zweet geproduceerd wordt helpen bij het voorkomen van lichaamsgeur.
Eigen zweet stinkt niet. Dat is niet alleen spreekwoordelijk zo: je hersenen maken simpelweg geen prioriteit van je eigen lichaamsgeur. “Ons olfactorische systeem past zich aan”, legt professor emeritus Tim Jacob van de Universiteit van Cardiff uit aan de Britse krant The Guardian.
Als er chronisch weinig koolhydraten aanwezig zijn kan je lichaam nog een derde energieleverancier aanspreken, namelijk de eiwitten. Met name de spieren, die opgebouwd zijn uit eiwit, krijgen het dan te verduren. Bij de afbraak van deze eiwitten komt de ammoniakgeur vrij.
' Simpel gezegd: in angstzweet zitten bepaalde chemische verbindingen. De precieze samenstelling kan verschillen, maar belangrijke chemische componenten die vaak in een hoger gehalte in angstzweet zitten, kunnen zijn: vetzuren, melkzuur en ammoniak. Deze componenten dragen allemaal bij aan een onaangename geur.
Zoals de naam het al doet vermoeden, is cadaverine de belangrijkste veroorzaker van de typische lucht van een kadaver, zo ook bij een dood mensenlichaam. De geur doet denken aan die van rotte vis en kan giftig zijn in grote hoeveelheden. Cadaverine komt ook voor in urine en sperma.
Je ruikt je eigen lichaamsgeur niet. Dat komt omdat je er aan gewend bent (net zoals boeren 'blind' zijn geworden voor de geur van mest).
In het kort: In de meeste gevallen is de oorzaak een onvoldoende inname van koolhydraten voor een langdurige intensieve inspanning. Hierdoor raken de glycogeenvoorraden uitgeput en moet het lichaam de energie halen uit eiwitten, waarbij het afvalproduct een ammoniakgeur veroorzaakt.