Neem contact op met het wijkteam, je huisarts of de jeugdgezondheidszorg in jouw buurt als je je zorgen maakt. Samen kunnen jullie bekijken wat er wel en niet goed gaat in het gedrag van je kind. Ook kunnen jullie er met elkaar achter komen waar het lastige gedrag vandaan komt en waardoor het blijft bestaan.
Het leed van de kinderen die mishandeld worden is groot. Uiteraard is er de lichamelijke pijn. Maar er is vaak ook de psychische pijn van de vernedering en van de afbraak van het gevoel van eigenwaarde. Kinderen kunnen ernstig beschadigd raken en dragen de negatieve gevolgen ervan levenslang met zich mee.
Kinderen slaan heeft een averechts effect
'Kinderen zijn mensen, en je mag niemand slaan. Ze kunnen zich ook niet verdedigen of verweren, omdat ze geheel afhankelijk zijn van volwassenen en zwakker. ' Het is volgens Orobio de Castro niet alleen slecht voor de ontwikkeling van kinderen, het helpt ook nog eens niet.
Slaat hij iemand, dan verwijder je je dreumes van die persoon. Leg hem natuurlijk wel kort uit dat dat niet mag en waarom, maar ga geen eindeloze gesprekken aan. 'Je mag iemand niet slaan, dat doet pijn. Daarom ga jij maar even ergens anders staan, zodat dat kindje door kan spelen'.
Je kind voelt zich niet gezien door anderen.Hij wil aandacht en gaat daarom andere kinderen pijn doen. Je kind kan leren om op een positieve manier aandacht te vragen, bijvoorbeeld of de juf even komt kijken naar wat hij heeft gemaakt. Je kind reageert zich af op anderen omdat hij niet lekker in zijn vel zit.
Als iemand vaak tegen je schreeuwt, zegt dat je dom bent of je expres bang maakt, dan is dat geestelijk geweld. Daar kan je erg verdrietig van worden, en het is niet goed voor je zelfvertrouwen. Alle vormen van geweld tegen een kind zijn kindermishandeling.
Het is verboden om kinderen te straffen door ze te slaan of op een andere manier pijn te doen. Kinderen mogen niet zomaar opgesloten of gearresteerd worden. Dit mag alleen gebeuren volgens de regels, als het niet anders kan en zo kort mogelijk.
Neem contact op met het wijkteam, je huisarts of de jeugdgezondheidszorg in jouw buurt als je je zorgen maakt. Samen kunnen jullie bekijken wat er wel en niet goed gaat in het gedrag van je kind. Ook kunnen jullie er met elkaar achter komen waar het lastige gedrag vandaan komt en waardoor het blijft bestaan.
Bel 112 als het kind in direct gevaar is. Sta open voor signalen van kindermishandeling. Als u het gevoel heeft dat er iets aan de hand is, klopt dat vaak ook. U bent waarschijnlijk niet de enige die iets ziet, maar misschien wel de eerste die wat doet.
De maximumstraffen voor verschillende vormen van mishandeling variëren van 3 jaar tot 15 jaar. In sommige gevallen kan de strafeis hoger zijn dan 15 jaar. Bijvoorbeeld als er sprake is van mishandeling met een terroristisch doel. De rechter mag bij ernstig geweld nooit alleen een taakstraf geven.
Ontstaan van tics
Tics komen vrij veel voor bij kinderen als ze opgroeien. Vaak ontstaan ze ergens tussen het vierde en twaalfde jaar. Tics hebben niets met opzettelijk gedrag te maken. Het komt uit de hersenen en kinderen kunnen er niets aan doen.
Niemand heeft het recht je te slaan, ook je ouders of verzorgers niet. Het is belangrijk om erover te praten, ook als je twijfelt of het misschien normaal is. Je kunt bellen met de Kindertelefoon. Daar zitten mensen die elke dag tussen 11.00 uur en 21.00 uur naar jouw verhaal kunnen luisteren.
In alle jaren betreft het in de meerderheid van de gevallen emotionele verwaarlozing gevolgd door fysieke verwaarlozing. Seksueel misbruik wordt het minst gemeld. Bij 29 procent van de kinderen die mishandeling hebben meegemaakt was er sprake van meer dan één vorm van mishandeling (Alink e.a., 2018).
Bij passieve mishandeling wordt er iets niet gedaan (het kind krijgt geen aandacht);Er hoeft niet per se schade te worden toegebracht om van kindermishandeling te spreken. Een risico op schade is hiervoor voldoende; Mishandeling gaat niet alleen om fysieke schade, maar ook om psychische schade.
Kinderen hebben behoefte aan waardering en steun. Als ouders hun kind altijd maar belachelijk maken, uitschelden of laten merken dat ze het niets waard vinden, is dat psychische mishandeling.
Een gebrek aan aandacht, genegenheid, emotionele steun en bevestiging kan eveneens duiden op emotionele mishandeling, ook wel psychische mishandeling of geestelijke mishandeling genoemd. Emotionele mishandeling kan lang onopgemerkt blijven. Niet alleen voor de buitenwereld, maar ook voor degene die het ondergaat.
Meestal blijft ODD een blijvend probleem bij het kind. Met behulp van therapie, tijd en geduld kunnen kinderen en hun ouders wel leren om beter om te gaan met het gedrag van het kind. Een op de vier kinderen met ODD ontwikkelt op latere leeftijd de aandoening CD (conductive disorder).
Bij kinderen en jongeren met ODD en CD nemen de symptomen over het algemeen in de loop der tijd af, ook zonder behandeling. Sommige kinderen en jongeren blijven symptomen vertonen, bij anderen nemen de symptomen af en verdwijnt de diagnose (Bunte e.a., 2014; Lahey e.a., 1995).