Napoleon mocht zich eerste consul noemen en trok daarmee aan de touwtjes. Al in de eerste paar maanden schafte hij de functie van tweede en derde consul af, waardoor hij alleenheerser werd. Weldra kroonde hij zichzelf tot keizer en was Frankrijk wederom een erfelijke monarchie.
Napoleon heeft een aantal universele regels en wetten ingevoerd, de 'code Napoleon'. Een ervan was de invoering van de Burgerlijke Stand. Ook schafte hij oude lokale maten af en introduceerde standaard maten en gewichten, zoals de kilo, de meter en de liter.
Hij kwam aan de macht in de laatste roerige fase van de Franse Revolutie en veroverde met het Franse leger grote delen van Europa. In veel landen voerde hij op terreinen als de rechtspraak, gewichts- en afstandsmaten en de burgerlijke stand belangrijke en vaak blijvende veranderingen door.
In 1804 kroont Napoleon zichzelf tot keizer. Hij heerst vanaf 1806 over bijna heel Europa, dat hij bestuurt als 'verlicht despoot': een alleenheerser die zich laat leiden door de ideeën van de Verlichting zolang het hem uitkomt.
De beginselen van de Franse Revolutie – vrijheid, gelijkheid en broederlijkheid – werden door Napoleon verankerd. Het gelijkheidsbeginsel werd later het eerste artikel van de Verklaring van de Rechten van de Mens en van de Burger én van onze grondwet.
Napoleon is tijdens zijn ballingschap op het eiland St Helena overleden aan de gevolgen van maagkanker. Hij is niet vergiftigd en de Britten hebben hem dus niet vermoord.
Wat heeft Nederland te danken aan Napoleon? Napoleon heeft een aantal belangrijke hervormingen in Nederland geïntroduceerd, waar wij vandaag de dag nog steeds gebruik van maken. Van grote betekenis is geweest dat hij in de gebieden waarover hij macht uitoefent, het bestuur en de rechtspraak moderniseert.
Het belangrijkste doel van Napoleon was wel de vrijheid van de volkeren. Dat lukte niet door zijn vele tegenstanders. Met name Groot-Brittannië was een grote vijand van Napoleon. Napoleon had ook een hele grote machtsdrang.
Hij was een held omdat hij een geweldige ( behalve voor 2 gevechten (waterloo en Rusland)) generaal en commandant was. door aanhangers van het Franse Koningshuis op te jagen en voor de guillotine te gooien.
Al snel veroverde hij Egypte, maar Engeland won enkele dagen later, op 1 augustus 1798, een zeeslag (Slag op de Nijl) en had daardoor het Middellandse Zeegebied in handen, waardoor Napoleons leger in Egypte vastzat. Ook Oostenrijk, Turkije, Rusland en Napels verklaarden de Fransen de oorlog.
Dankzij zijn strategische inzicht schopte artillerieluitenant Napoleon Bonaparte het eind 18e eeuw tot generaal in het Franse leger. Zijn talent op het slagveld bezorgde hem een groot aantal overwinningen in de jaren 1790, en daarom werd hij door de Franse bevolking op handen gedragen.
De Code Napoleon legde de persoonlijke vrijheid van burgers vast en bepaalde dat iedereen voor de wet gelijk was. Ook werd de godsdienstvrijheid officieel ingevoerd en de macht van de kerk ingeperkt. De Code Napoleon zorgde definitief voor een scheiding tussen Kerk en Staat.
Napoleon Bonaparte werd hier op 18 juni 1815 definitief verslagen door een coalitie van enerzijds Britse, Nederlandse en Hannoverse eenheden onder opperbevel van Wellington en anderzijds een Pruisisch leger onder commando van maarschalk von Blücher.
Straf Napoleon kon precedent scheppen
De coalitie liet Napoleon niet executeren, maar verbande hem naar het Italiaanse eiland Elba. Volgens de Europese vorsten kon een executie een ongunstig precedent scheppen. Net als Napoleon zouden zij zelf namelijk ook wel eens als verliezer uit een oorlog kunnen komen.
Sint-Helena 1815 - Na de beslissende nederlaag bij Waterloo wordt Napoleon voor de tweede keer verbannen. Deze keer naar een eiland in de Atlantische Oceaan, zodat hij niet gemakkelijk weer kan ontsnappen. Deze verbanning begint op 15 oktober 1815.
Er was al eerder besloten aan alle andere landen de oorlog te verklaren omdat het Franse volk bang was dat alle andere landen waar de monarch nog wel aan de macht was Frankrijk binnen zouden vallen. Het mandaad was dus al voorhanden. De zogenaamde reden was om de andere landen van het juk van de adel te ontdoen.
De Franse revolutionaire en napoleontische oorlogen, samen ook wel Coalitieoorlogen of Franse oorlogen genoemd, waren zeven grote en enkele kleinere oorlogen die de Europese mogendheden van 1792 tot 1815 voerden tegen het revolutionaire Frankrijk en na 1799 tegen Napoleon.
Geleidelijk werd het Latijn, zoals in heel Gallië, steeds meer de hoofdtaal, hoewel de elite nog lang Grieks bleef spreken. Caesars verovering wordt in het algemeen beschouwd als het begin van de Franse nationale geschiedenis, omdat hiermee de Romaanse identiteit van het land bepaald werd.
Hij heeft ruim drie miljoen doden op zijn geweten, maar wordt nog altijd vereerd: Napoleon Bonaparte. Volgend jaar is het 200 jaar geleden dat hij bij Waterloo zijn laatste en beroemdste nederlaag leed.
Sint-Helena wil zich aantrekkelijker maken voor toeristen. Het geïsoleerde eiland in het zuiden van de Atlantische Oceaan is de plek waar de Franse heerser Napoleon Bonaparte in 1821 overleed. Belangrijkste trekpleister is Longwood House, waar de verbannen keizer zijn laatste dagen doorbracht.
Op 18 augustus 1811 werd iedereen in het Koninkrijk Holland door de regering van Napoleon Bonaparte opgeroepen om een achternaam te laten registreren bij het gemeentehuis. Dit was nieuw in Nederland.
Minstens zo bekend als Napoleon Bonaparte zelf, is de familie Bonaparte die tot op de dag van vandaag nog nazaten heeft. Van oorsprong bezat de van oorsprong Italiaanse familie een adellijke titel en werd de achternaam als Buonoparte geschreven. Napoleon bepaalde dat hij en zijn zonen 'Het huis Napoleon' zouden vormen.
Waterloo = Zijn waterloo vinden. Een definitieve nederlaag lijden. Op 18 juni 1815 werd Napoleon door de Engelsen en Pruisen verpletterend verslagen bij waterloo, een stadje in Belgisch Brabant, ten zuiden van Brussel.
De gemeente Waterloo, op zo'n twintig kilometer van Brussel, is wereldberoemd omdat een van de bekendste napoleontische veldslagen op haar grondgebied werd uitgevochten: de Slag bij Waterloo.