De oester creëert een parel als er een extern element binnendringt. Dit kan bijvoorbeeld zand, een stukje schelp of een diertje zijn. Om zichzelf te beschermen maakt de oester kleine laagjes parelmoer aan. Al die laagjes vormen uiteindelijk een glanzend bolletje.
Een nagenoeg perfecte parel krijgt het predicaat AAA en is het meeste waard. De waarde kan in exceptionele gevallen oplopen tot zo'n 30.000 euro. Een kleine parel met veel imperfecties kan echter ook een waarde hebben van niet meer dan 10 euro.
Het schelpdier reageert er op door het ongewenste deeltje te bedekken met dezelfde stof als waaruit de binnenkant van de schelp bestaat: parelmoer. Zo ontstaat een ronde parel, waardoor het dier geen hinder meer ondervindt van de ongewenste gast. Het is dus een verdedigingsmiddel tegen de 'pijn'.
Een natuurlijke parel ontstaat doordat een niet lichaamseigen deeltje, meestal een parasiet of een diertje en niet zoals vaak gedacht een zandkorrel, zich nestelt tussen de schelp en de mantel of zelfs in de mantel van een schelpdier.
Parels worden gevormd in oesters en mosselen. Het vormen van een parel begint als de oester of mossel een indringer in zijn schelp voelt. Bij natuurlijke parels zijn deze indringers kleine deeltjes of diertjes die in de schelp komen en in contact komen met het lichaam van het dier.
1. La Peregrina (laatst verkocht in 2011 voor 11,8 miljoen dollar) Deze bijzondere grote natuurlijke parel wordt ook wel "de zwerver" of "de pelgrim" genoemd vanwege zijn 500 jarige geschiedenis. Deze parel is gevonden in de Golf van Panama door een Afrikaanse slaaf.
Vroeger kwamen ze al voor, maar toen uitsluitend in de platte variant. Overal langs de Europese kust lagen de langzaamgroeiende oesters. Doordat deze oesters langzaam groeien, en eigenlijk pas na een jaar of vijf geraapt mogen worden, zijn ze duur en exclusief.
De waarde van een parel ligt tussen de € 1,= en € 100.000, afhankelijk van een aantal factoren.
De grootste parel ter wereld is 30 x 60 cm groot, weegt 34 kg en is 88 miljoen euro waard. Hij is in 2006 gevonden door een visser in de Filipijnen. Echter dit bijzondere nieuws werd pas 23 augustus 2016, per toeval, wereldkundig en is sindsdien tentoongesteld op de Filipijnen.
De enige natuurlijke zwarte parels zijn zogenaamde Tahiti parels. Deze parels worden gekweekt in Frans Polynesië en zijn vernoemd naar, u raadt het al, het eiland Tahiti. De zwarte Tahiti parel wordt geproduceerd door de 'Pinctada Margeritafera' een zeer grote oester die ook wel de 'Zwart lippige oester' wordt genoemd.
De oesters en mosselen worden tussen roosters geklemd en in het water gehangen in de meren van de parelboerderij. Het kweken van parels heeft tijd nodig, allereerst moeten de mosselen of oesters volwassen worden. Dit duurt ongeveer 3 jaar.
We kennen twee soorten parels, namelijk de natuurlijke parels en de cultivé of gekweekte parels. De meest bekende gebieden waar parels opgevist en gekweekt worden zijn: Japan, China, Korea, Tahiti, Australië, Indonesië, Filipijnen, Thailand en Burma.
In Nederland maak je de meeste kans om parels te vinden in zoetwatermosselen. Deze schelpdieren maken ze vaker aan. Af en toe worden ook parels gevonden in mosselen en oesters uit de Waddenzee of Zeeland. Mosselparels zijn erg klein, maar die in oesters kunnen best groot worden.
Een echt parelsnoer kost tussen de € 75 en € 10.000. Degenen aan de hogere kant zijn meestal de Akoya-parelkettingen. Een streng zeldzame en prachtig gekleurde parels kost echter gemakkelijk meer dan € 100.000.
Majorica parels en andere nep parels
De laag op het glas is meestal dun en kan slijten na verloop van tijd. Op het eiland Mallorca worden veel van deze parels als echte parels verkocht terwijl ze dat niet zijn.
De kans is namelijk 1 op 35 duizend dat u een parel in een oester ontdekt! Jaarlijks gebeurt het ongeveer vijf keer dat een oesterliefhebber zo'n hard glanzend bolletje in de schelp aantreft. Op een veiling in Zwitserland werd eind 2018 een natuurlijk gevormde, druppelvormige parel geveild voor 32 miljoen euro.
Taxatie met certificaat
Naast het gratis taxeren van uw parelsieraden heeft u bij Pure & Timeless ook de mogelijkheid om een uitgebreide taxatie van uw parels te laten doen door een erkend edelsteenkundige. Hiervoor brengen wij € 49.95 in rekening.
De politie op de Filipijnen heeft een bijzondere vondst gedaan. Op het eiland Sitio Green werden loeizware reuzenschelpen in beslag genomen. De joekels zijn meer dan 20 miljoen euro waard! De enorme schelpen heten doopvontschelpen.
Akoya parels zijn voornamelijk afkomstig uit de wateren rondom Japan. De Akoya parel wordt gekweekt in de oester 'Pinctada fucata', een kleine, lichtgrijze/ivoorwitte schelp en komt oorspronkelijk uit Japan. De Akoya werd vroeger standaard aangeduid als 'Cultivéparel'.
Bewaar uw parels altijd op kamertemperatuur en niet in direct zonlicht. Als u de parels lang weglegt kunt u ze met een pluisvrije doek met daarop een druppeltje olijfolie opwrijven.
Natuurlijk blijven de klassieke ronde parels altijd het meest in trek bij veel parelliefhebbers De zoetwaterparels benaderen het beste de 'natuurlijk gevormde' parel, dit omdat zij geen kern hebben. Hierdoor bestaat de hele parel uit parelmoer.
Parel is het vormsel van zoetwater-oesters. De parel ontstaat door een parasiet of zandkorrel in de schelp. De inkapseling van de indringer zorgt uiteindelijk voor de parel. Parel staat symbool voor zuiverheid, liefde en geluk!
"Het kan dat een oester nog wat beweegt als je die opendoet, maar eenmaal als de spier is doorgesneden is het diertje dood", vertelt ze. "Er zijn mensen die er wel citroen opdoen om te zien of die nog leeft, maar dat is geen sluitende methode want het vlees van de oester reageert gewoon op het zuur."
Wij houden rekening met 2 oesters per persoon. Onze ervaring heeft ons geleerd dat deze rekenmethode in 95% van de gevallen perfect uitkomt. Er zijn gasten die er 2 eten, er zijn gasten die er geen eten en er zijn gasten die er (veel) meer dan 2 eten.
"Helaas is er nog geen definitief bewijs of oesters pijn voelen", laat de organisatie weten. "Er zijn groepen die beweren dat oesters pijn kunnen voelen en anderen die zeggen dat ze geen centraal zenuwstelsel hebben en dus geen pijn voelen zoals andere soorten zeevoedsel.