Die harde pulkjes die je soms in je neus hebt, ontstaan doordat je inademt via je neus. Het stof en de andere viezigheid dat zo je neus binnenkomt, blijft plakken aan het snot. Het inademen zorgt vervolgens dat je snot uitdroogt. Zo ontstaat het pulk dat sommige mensen graag opeten.
U snuit pas (veel) snot uit wanneer u er opeens meer van aanmaakt of wanneer het van consistentie verandert. Door oorzaken als een verkoudheid, allergie of contact met een irriterende stof, kan het slijm dikker worden en uit de neus gaan lopen.
Bij snuiten bouw je kortdurend druk op in de neus, waardoor het slijm inclusief virus en bacteriën in de neusbijholtes terecht kan komen. Dit zorgt voor ontstekingen. Als je snuit, druk dan een neusgat dicht en snuit vooral niet te hard.
Snot eten is gezond
Bovendien: we slikken dagelijks al flink wat snot door, dus maakt het weinig verschil als je in je neus peutert en daarbij een paar extra (opgedroogde) snotjes opeet. Gezond is het dus niet per se, maar het kan ook geen kwaad.
De neus ophalen
Door uw neus op te halen, wordt het slijm uit de holtes gezogen en verdwijnt via de keel in de maag. Het maagzuur doet verder het werk en doodt de bacteriën en virussen. U kunt zo voorkomen dat een verkoudheid uitmondt in een voorhoofdsholte-, bijholte- of oorontsteking.
Het snot dat via de slokdarm in de maag komt, kan weinig kwaad: het maagzuur maakt korte metten met onzuiverheden en bacteriën, en het meeste slijm wordt weer door het lichaam opgenomen.
Geel snot
Als je snot geel is betekent dit vaak dat je last hebt van een virus of infectie aan de bijholte van je neus. Je zult je op dat moment waarschijnlijk verkouden voelen. Dat je snot geel wordt is juist een goed teken. Dat betekent dat je lichaam aan het vechten is tegen het virus.
Snot bevat, net als speeksel, wel afwerende stofjes, maar we hoeven onze neusinhoud niet massaal op onze tanden te gaan smeren; poetsen is voorlopig voldoende. Kortom: in de neus peuteren is niet schadelijk en voor sommigen ongetwijfeld heel rustgevend, maar het eten ervan maakt ons niet per se gezonder.
Wat wel een beetje naar is, is dat van de 90% van de mensen die het doet, maar de helft zijn of haar snotje in een zakdoekje doet. Iewl. Maar het kan nóg ranziger: 10% eet het lieftalllige snotje namelijk op. Lekker.
Je kunt je echter voorstellen dat bepaalde deeltjes (o.a. eiwitten en wat suikers) van de celresten en bloedlichaampjes (en misschien wel van de bacterien) in de darmen weer worden opgenomen en hergebruikt. Er zitten dus in theorie wel calorieen in snot.
Stomen is het inademen van hete stoom. De stoom maakt vastzittend slijm vloeibaarder en zachter, waardoor het gemakkelijker uit je holtes komt. Stomen op de ouderwetse manier doe je als volgt: ga aan tafel zitten en vul een kom met kokend water.
Een gezond lichaam maakt maar liefst 1 tot 1,5 liter snot per dag! Het meeste verdwijnt ongemerkt via je keel. Door een flinke verkoudheid, een allergie of een irritatie maak je meer slijm aan. Je neus kan verstopt raken of kan gaan lopen.
Symptomen neuspoliepen
De belangrijkste klachten zijn neusverstopping, regelmatig optredend verkouden gevoel en een verminderde reuk en smaak. In liggende houding verergeren meestal de klachten van neusverstopping. Soms zijn er klachten van hoofdpijn met een vol gevoel in het hoofd.
Gezond snot zou doorzichtig en dun moeten zijn. Als het dik en 'wolkig' wordt is dat een teken van ontsteking, infectie of allergie. Als je snot geel of groen wordt komt het door een extra grote hoeveelheid witte bloedcellen.
Gezond snot is dun en doorzichtig
Dat is een goed teken. Waarschijnlijk heb je geen virus te pakken. Maar soms is snot geel of groen. Dat wordt veroorzaakt door bloedlichaampjes met een groenachtig enzym erin, die het immuunsysteem bij een verkoudheid naar de luchtwegen stuurt.
Groen = flink verkouden
Wordt het snot troebel en verandert de kleur naar wit, dan wijst dat meestal op een beginnende verkoudheid. Verkleurt het naar geel, dan is het lichaam in gevecht met bacillen, maar meestal lukt dat wel in een paar dagen.
Neuspeuteren kan dwangmatig worden
Het peuteren in de neus kan ook dwangmatig worden, dat wordt rinotillexomanie genoemd. Dit kan grote gevolgen hebben voor de neus. "Het weefsel onder het slijmvlies - kraakbeen en het bot van de neus - krijgt minder doorbloeding en gaat sneller ontsteken", vertelt Alkhateeb.
Neuspeuteren: zo raar is dat niet
Dit kan noodzakelijk zijn omdat het snuiten van de neus niet volstaat. Neuspeuteren is dus een natuurlijke gewoonte. Ruim 90 procent van de Nederlanders peutert regelmatig in zijn of haar neus, waarvan de helft meerdere keren per dag.
Snot is een slijm dat bij zoogdieren wordt afgescheiden door het slijmvlies van de neus. De functie van snot is het bevochtigen van de ingeademde lucht en het opvangen/filteren van kleine stofdeeltjes en ziekteverwekkers. Snot bevat antilichamen en antibacteriële stoffen.
In de neus peuteren wordt door mensen en andere primaten bedreven. Neuspeuteren dient om slijmresten uit de neus te verwijderen. Soms is dit noodzakelijk omdat het verwijderen door snuiven of snuiten niet lukt.
Het snot bestaat uit water, zouten, eiwitten en afweercellen. De eiwitten die in het slijm zitten zorgen ervoor dat het snot een plakkerige substantie wordt. De hoeveelheid water bepaalt hoe dik je snot is. Als je gezond bent, heb je weinig last van je snot.
Samen met speeksel slikken we slijm meestal gewoon door, vaak zonder dat we het door hebben. Standaard slijm is helder, maar slijm kan ook geel, groen of bruin van kleur zijn.
Ook als het snot geel/groen wordt, is het meestal niet nodig om antibiotica te gaan gebruiken. Alleen bij langdurig hoge koorts (meer dan drie dagen), ernstige benauwdheid of sufheid of als de verkoudheid langer dan 10 dagen duurt, is het verstandig contact op te nemen met uw behandelend arts.
Als je net verkouden bent, is het snot meestal waterig en doorzichtig. Maar na verloop van tijd kan het zijn dat het snot geel wordt, of soms zelfs groen. De gele kleur van snot laat zien dat je lichaam tegen de infectie aan het vechten is. Groen slijm kan duiden op een bacteriële infectie.