Stress, angst, de menstruatiecyclus, zwangerschap en menopauze kunnen allemaal resulteren in een toename van zweetproductie en een meer uitgesproken geur. De algemene gezondheidstoestand kan ook een impact hebben op hoe zweet ruikt.
De apocriene klieren houden zich bezig met geurproductie. Deze klieren worden pas ontwikkeld in de pubertijd en zijn voornamelijk actief in het okselgebied en de schaamstreek. Wanneer deze apocriene klieren overactief zijn, veroorzaakt dit een heftige transpiratiegeur. Hier kunt u dus helemaal niets aan doen.
Je lichaamsgeur kun je niet veranderen
Dat betekent dat er op elk lichaamsdeel een andere samenstelling van bacteriën zit. 'Onder de oksel heb je heel veel bacteriën. Op de handen heb je er veel minder', legt Callewaert uit.
Mensen die van nature meer zweten, produceren een grotere hoeveelheid zweet die bacteriën kunnen afbreken, waardoor de geur sterker wordt. Hormonale veranderingen, zoals die tijdens de puberteit of de menopauze, kunnen ook de activiteit van de zweetklieren beïnvloeden en bijdragen aan bromhidrosis.
Wel elke dag wassen
Met name oksels en andere plekken waar zweet vrijkomt zijn prettig om elke dag te reinigen. Verder raden wij het ook aan om je handen meermaals per dag te wassen en om dit zeker na ieder toiletgebruik te doen.
“Het lijkt erop dat een aantal van de chemische verbindingen die geassocieerd worden met het aroma van wiet ook te vinden zijn in zweterige sportsokken,” zegt Shelomi. De cannabisgeur komt waarschijnlijk uit de apocriene zweetklieren, in plaats van de eccriene zweetklieren.
In angstzweet vind je veel aldehyden en ketonen en weinig van de andere twee, in neutraal zweet is het precies andersom. Een van de stoffen in angstzweet is hexanal, een grasachtige geur. Je ruikt het niet bewust, maar je hersenen reageren wel. In de natuur is het ook een belangrijke signaalstof.
Naast dat je geuren anders gaat beleven, kan het ook zijn dat je lichaamsgeur verandert. Dit kan te maken hebben met de verhoogde transpiratie tijdens de overgang, maar je lichaamsgeur kan ook veranderen door de verandering die in je hormonen plaatsvindt.
Je oksels scheren kan helpen. Als je last hebt van zweetvoeten, draag dan sokken van natuurlijke materialen en trek elke dag schone sokken aan. Vermijd het dragen van schoenen van synthetisch materiaal.
Het zweet van deze klieren is zelf geurloos en het gaat pas ruiken als het in contact komt met de bacteriën op je huid. Deze zweetklieren reageren vooral op temperatuur.
Zinkoxide is hét wapen tegen hormoonzweet. Zink is een mineraal dat we nodig hebben in ons lichaam. Heb je een tekort aan zink, dan kan dat zelfs een lichaamsgeur veroorzaken, doordat het systeem van afvalstoffen afvoeren in ons lichaam verstoord wordt. Zink zit dan ook in bijna alle multivitaminen.
Uien. Het zweet van vrouwen bevatte in verhouding een grote hoeveelheid van een geurloze zwavelhoudende substantie. Toen de stof door wetenschappers in contact werd gebracht met bacteriën die normaal gesproken onder de oksels van mensen leven, ontstond er een luchtje dat vergelijkbaar is met de geur van uien.
Oorzaken overmatig zweten
Bijwerkingen van bepaalde medicijnen (zoals SSRI's, TCA's, opiaten, cholinesteraseremmers, levopoda en anti-oestrogenen, zoals tamoxifen) Drugs of alcohol, of verschijnselen bij minderen of stoppen daarmee. Hormonale veranderingen, zoals in zwangerschap of overgang. Een angststoornis.
Als je op zoek bent naar een deodorant die effectief werkt tegen zweten, dan kun je kiezen voor een deodorant met aluminium. Aluminium werkt door de zweetklieren tijdelijk te blokkeren, waardoor je minder gaat zweten. Dit helpt om de geur van bacteriën die in zweet groeien te verminderen.
Bacteriën voeden zich met ons zweet en verteren dit waardoor ze bijproducten produceren met een heel specifieke geur: zoals azijn, kaas of ui. Lichaamsgeur wordt dus veroorzaakt door de afscheiding van de bacteriën die zich met ons zweet voeden. Dit is een volkomen natuurlijk proces dat in de pubertijd begint.
Het zijn vage klachten, die je ook zonder hormonale problemen zou kunnen hebben. Maar ook vermoeidheid, gewrichtspijn, migraine, aankomen of afvallen in gewicht zijn symptomen die voort kunnen komen uit een hormonale disbalans. Deze klachten kunnen veel impact hebben op het dagelijks functioneren.
In het kort
Smetplekken zijn verkleurde plekken in de plooien van je huid. Ze zitten meestal in je liezen, onder je borsten of op je buik. De plekken kunnen jeuken en vies ruiken. Het komt door warmte, vocht en doordat je huid op die plekken tegen elkaar schuurt.
Eigen zweet stinkt niet. Dat is niet alleen spreekwoordelijk zo: je hersenen maken simpelweg geen prioriteit van je eigen lichaamsgeur. “Ons olfactorische systeem past zich aan”, legt professor emeritus Tim Jacob van de Universiteit van Cardiff uit aan de Britse krant The Guardian.
Als er chronisch weinig koolhydraten aanwezig zijn kan je lichaam nog een derde energieleverancier aanspreken, namelijk de eiwitten. Met name de spieren, die opgebouwd zijn uit eiwit, krijgen het dan te verduren. Bij de afbraak van deze eiwitten komt de ammoniakgeur vrij.
Geur van Spaanskruid: Een opvallend kenmerk van Spaanskruid is de intense en karakteristieke geur die vergelijkbaar kan zijn met de geur van wiet. Als deze plant in de buurt van een huis groeit, kunnen de geurige bloemen en bladeren de wietgeur in huis nabootsen, wat tot verwarring kan leiden bij bewoners.
De geur van cannabis is bijzonder doordringend en aanwezig als het gedroogd/gecured is. De meeste mensen omschrijven het cannabisaroma als aards, houtachtig en kruidig.
Maximaal twee keer per week
Douchen verstoort de natuurlijke regulatie van vetten op de huid en droogt deze uit. Een uitgedroogde huid wordt zo een goede voedingsbodem voor allerlei bacteriën. Je handen wassen is in principe genoeg om alle bacteriën die je ziek zouden kunnen maken, te doden.
Slechte bacteriën
Maar als je niet regelmatig doucht, is de kans groter dat ze je lichaam binnenkomen via ogen, neus of mond en je ziek maken. Bovendien zorgen die bacteriën voor die zweetgeurtjes, die zijn namelijk niet afkomstig van het zweet zelf, wel van de bacteriën die gassen vrijgeven.