Fluitenkruid, eertijds in het Nederlands Fluitekruid, dankt zijn naam aan het feit dat van de stengel fluitjes gemaakt kunnen worden. Om een fluit te maken moet van een holle fluitenkruidstengel, met onderaan een dichte knoop, ongeveer halverwege een snee overlangs gemaakt worden.
Het is een kruidachtige plant met een holle stengel en delicate, witte bloemen die bovenaan de plant bloeien. Fluitenkruid is een eenjarige bloem die van nature voorkomt in Europa, waaronder Nederland en België. De plant groeit voornamelijk in graslanden, bermen, langs waterwegen en in licht beboste gebieden.
Van die stengels kun je echte fluitjes maken. Pluk een stengel fluitenkruid. Snijd met een scherp mesje de stengel twee keer vlak onder een knoop door. Zo krijg je een pijp die aan de bovenkant open is en aan de onderkant dicht.
Eetbaarheid en geneeskracht
Zowel de bloemen, bladeren als wortels kunnen worden gegeten van deze plant. Sterker nog, de wortels schijnen zelfs als remedie of preventie tegen kanker te kunnen dienen.
We kunnen het fluitenkruid ook eten. Het blad kun je vers in een salade doen; het heeft een beetje een selderijachtige smaak. De bladeren zijn het lekkerst als er geen bloemen zijn. Je kan thee maken van de gedroogde bloemen, en dat proeft een beetje zoet als anijs.
Geen zorgen, de plant is een van de vele wilde planten die gewoon eetbaar zijn en niet misstaan in een frisse salade. Maar het is wel oppassen geblazen, want een paar familieleden van het fluitenkruid zijn heel erg giftig.
Deze plant lijkt een beetje op fluitenkruid. Fluitenkruid bloeit vooral in mei en kleurt dan de wegbermen wit. In juli als het fluitenkruid uitgebloeid is staan dezelfde bermen vol met berenklauw. De bladeren van de berenklauw zijn veel groter en grover dan de bladeren van het fluitenkruid.
Het kan via de huid worden opgenomen en veroorzaakt hartritmestoornissen en verlaging van de bloeddruk. Dit gif werd in het oude Europa in oorlogen in de watervoorziening van de vijand gedaan om deze zo uit te schakelen.
De symptomen verschijnen doorgaans binnen de eerste drie uren na inname en beginnen vrijwel altijd met maagdarmstoornissen, eventueel samengaand met duizeligheid, hoofdpijn, vermoeidheid, gezichtsstoornissen, verwarring en soms stuipen. Dit kan meerdere dagen duren.
De minieme witte bloemetjes van het Fluitenkruid groeien (bij massa's) in schermen bij elkaar en zijn goed te gebruiken voor fijne garnering. De pen-vormige Fluitenkruid-wortels bevatten veel koolhydraten en zetmeel en kunnen gekookt worden verwerkt.
Er zijn meerdere fluiten gevonden in de prehistorie maar dan is dat al weer 20.000 jaar later dan dit instrument en gemaakt door Homo Sapiens. De fluit is gemaakt van een linker dijbeen van van een jonge holenbeer. Er zijn vier gaten in gemaakt.
Het is een plant die van nature in Nederland voorkomt als onkruid. Fluitenkruid groeit op zonnige tot halfschaduwrijke locaties in weilanden en aan de randen van heggen en bossen.
Fluitenkruid is een soort van ruige graslanden, ruigten, zomen en open plekken in struweel. Ze groeit voornamelijk op zeer voedselrijke, vochtige bodems en is het talrijkst in verruigde wegbermen en langs spoorwegen en rivieren.
60-150 cm. Mei, juni en steeds vaker een tweede bloei in de herfst. Fluitenkruid is een heel algemene witte schermbloem met vrij typisch fijn blad, een typische geur en markante gekante stengels en is als zodanig eigenlijk gemakkelijk herkenbaar.
De schermen zijn samengesteld uit witte bloempjes die tamelijk vroeg bloeien. De stengels zijn hol en gegroefd en vaak roodbewaasd. De plant is behaard en kan 1,5 m hoog worden. De bloem is wit en heeft een doorsnede van 3–4 mm.
Maak in de onderste helft aan één kant een sneetje, vanaf het midden recht naar beneden, ongeveer 10 cm lang.Blaas stevig in de open kant van de pijp. Komt er geluid uit? Een andere manier om een fluitje van fluitenkruid te maken, is om de open kant scherp af te snijden en er overheen te blazen zoals bij een flesje.
De wonderboom komt oorspronkelijk uit Oost-Afrika en Indië, maar wordt vandaag de dag overal ter wereld gebruikt als sierplant. De plant is volgens het Guiness Book of World Records de meest giftige plant ter wereld. Alle delen van de plant zijn giftig. De vruchten van de boom bevatten het gif ricine.
In het document Jaarrapport exoten 2009 wordt gifsumak door Stichting VeldOnderzoek Flora en Fauna (VOFF) en Stichting Floron bestempeld als 'giftigste plant van Nederland'.
Een anonieme afperser dreigt ermee onze voeding te vergiftigen met de stof die uit de oleander komt. Dat is een populaire sierplant die je in elk tuincentrum koopt, maar die wel het uiterst toxische 'oleandrin' bevat, een stof die zelfs een hartinfarct kan veroorzaken.
Ja, Hedera is giftig
In het blad en de bessen zit de stof hederagenine.
Neem contact op met de huisarts of spoedpost bij uitgebreid contact met de huid of grote blaren. Bedek ook dan de huid zodat er geen zonlicht bij kan komen.
Een berenklauw is niet giftig, maar veroorzaakt wel pijnlijke wonden. Hoe gevaarlijk deze plant is, hangt af van het type berenklauw waarmee je in aanraking komt.
Witte bloemetjes, groene bladeren. Het lijkt een onschuldige plant, die berenklauw. Maar niets is minder waar. Als je de plant aanraakt, kun je flinke brandwonden en zwellingen krijgen.