Op dit Zeeuwse veldje wordt de meeste radioactieve straling van Nederland gemeten. De hoge meting komt dus niet van de kerncentrale Borsele, die toevallig ook dichtbij dit dorp staat.
In Nederland krijg je gemiddeld 1,6 milliSievert (mSv) per jaar aan natuurlijke achtergrondstraling. In andere landen kan dat hoger of lager zijn. Voor de meeste mensen in Europa ligt de dosis tussen 2 en 5 mSv per jaar.
Extra blootstelling aan ioniserende straling verhoogt de kans op schadelijke gezondheidseffecten. Om mensen hiertegen te beschermen kunnen verschillende maatregelen genomen worden, zoals schuilen, evacueren of het innemen van jodiumtabletten.
De gemiddelde blootstelling van inwoners van Nederland aan ioniserende straling bedraagt momenteel naar schatting zo'n 2,8 mSv millisievert (millisievert) per inwoner per jaar.
De wetgeving hanteert limieten die niet overschreden mogen worden. Voor werknemers die tijdens het werk met ioniserende straling te maken hebben, geldt een maximale effectieve dosis van 20 millisievert (mSv) per jaar.
Omdat deze symptomen ook optreden bij griep wordt een diagnose vaak laat gesteld. Wanneer de dosis die van 8 Gy overschrijdt, is die dodelijk. Volgens onderzoek overlijdt 99% van de mensen die 8 Gy in het beenmerg te verduren kregen, aan de stralingsziekte.
In onze leefomgeving komen wij met verschillende vormen van energierijke (ioniserende) straling in aanraking. In gebouwen en bij medisch onderzoek vindt doorgaans de meeste blootstelling plaats. Kernongevallen of incidenten met radioactieve stoffen kunnen leiden tot extra blootstelling.
Het is mogelijk om jezelf te beschermen tegen elektromagnetische straling van elektronische apparaten, door een stralingsscherm te gebruiken die de straling tussen jou en de bron kan blokkeren en absorberen.
Tot op de dag van vandaag wonen en werken er zevenduizend mensen in de omgeving van de voormalige centrale, terwijl een veel kleiner aantal bewoners ondanks de risico's naar omringende dorpen is teruggekeerd.
De straling waar we in ons normale leven allemaal mee te maken hebben draagt bij aan het risico op het krijgen van kanker, maar het aantal gevallen van kanker door straling is klein ten opzichte van het aantal gevallen van kanker door andere oorzaken.
De jodiumtabletten beschermen alleen tegen het binnenkrijgen van radioactief jodium. De jodiumtabletten beschermen dus niet tegen de effecten van andere radioactieve stoffen die bij een kernongeval vrij kunnen komen. Daarom kan de overheid ook andere beschermende maatregelen nemen, zoals schuilen.
Het innemen van de jodiumtabletten heeft boven 40 jaar geen beschermend effect. Maar geeft wel beperkte risico's op allergie en schildklierfunctiestoornissen. Een uitzondering geldt voor zwangeren die ouder zijn dan 40 jaar.
De reactor heeft tien dagen lang gebrand. Hierdoor werden grote hoeveelheden radioactieve stoffen verspreid over Europa en delen van Azië. In totaal is er bij dit ongeval meer de helft van het radioactieve jodium (ruim 4.000 PBq) en ongeveer een derde deel van het radioactieve cesium (ca. 130 PBq) vrijgekomen.
De symptomen van stralingsziekte zijn hoofdpijn en vermoeidheid bij lichte vormen. Bij zeer zware gevallen treden zwaardere symptomen op, zoals misselijkheid, overgeven en uiteindelijk de dood binnen een paar weken. Iedereen die wordt blootgesteld aan een extreem hoge dosis straling krijgt stralingsziekte.
Materialen zoals PEEK en polyimide tonen goede bestendigheid tegen gammastraling en röntgenstraling. PTFE en POM zijn daarentegen zeer gevoelig en daarom minder geschikt voor toepassingen die te maken hebben met blootstelling aan straling.
Het leven is niet gemakkelijk voor de Tsjernobyl-zwerfdieren. Niet alleen moeten ze de strenge Oekraïense winters doorstaan, maar ook dragen ze vaak verhoogde niveaus van straling in hun vacht en hebben ze een verkorte levensverwachting.
Op het hoogtepunt van de ramp was de stralingsdosis aan de rand van het reactorterrein 400 mSv per uur. Binnen de 20 km veiligheidszone rond Fukushima was de straling opgelopen tot ongeveer 7 mSv per jaar. Een groter gebied tot een straal van 30 km werd ontruimd en afgesloten voor verdere bewoning.
Aluminiumfolie houdt straling tegen, dus wikkel de antenne van je router ermee in.
Vaak wordt dan gezegd dat mensen overgevoelig zijn voor elektromagnetische straling. Mensen met IEI kunnen last hebben van jeuk, een brandend gevoel, vermoeidheid, concentratieproblemen, duizeligheid, misselijkheid, spierpijn, spijsverteringsstoornissen, hoofdpijn, pijn in de borst, ...
Het is tegenwoordig mogelijk dit te laten meten door een expert. Ook is het mogelijk zelf te meten met behulp van een stralingsmeter. Deze meters pikken hoog en laagfrequente stralingsvelden op en laten de waarden zien op verschillende plekken in uw huis of kantoor.
Om jezelf te beschermen tegen de andere radioactieve stoffen en tegen de stralen die worden uitgezonden, moet je schuilen: blijf binnen en houd ramen en deuren gesloten. Jodiumtabletten zijn het meest efficiënt als ze op het juiste moment worden ingenomen. Volg hiervoor de aanbevelingen van de overheid.
Mensen met elektrohypersensitiviteit hebben ook onder de wettelijke blootstellingslimieten al last van klachten 5G straling. Zij kampen met symptomen als oorsuizen en piepen, licht gevoel in het hoofd of hoofdpijn en druk op de trommelvliezen als gevolg van blootstelling aan elektromagnetische straling.
Gsm-straling is onschadelijk, hoewel veel mensen het tegendeel denken. Ook gsm-masten veroorzaken ongerustheid.