Zwemmers die in aanraking komen met blauwalg kunnen binnen twaalf uur last krijgen van irritaties aan hun ogen en huid. Andere klachten zijn koorts, hoofdpijn, gezwollen lippen en maag- en darmklachten, zoals diarree en overgeven. De verschijnselen houden ongeveer vijf dagen aan en verdwijnen vaak vanzelf.
Als je heel veel water met blauwalgen binnenkrijgt, kun je ernstige klachten krijgen. Dat komt gelukkig bijna niet voor. Heb je ernstige klachten? Neem dan contact op met je huisarts.
Als mensen of dieren in contact komen met water waarin veel blauwalgen voorkomen, kunnen zij gezondheidsklachten ervaren.Deze klachten zijn jeuk, huiduitslag, maagdarmklachten, oog- en oorpijn, hoofdpijn, duizelig, ademhalingsproblemen, kramp en sloomheid.
Het is dan ook af te raden om te zwemmen in water waar veel blauwalgen in zitten. Blauwalgen geven huidirritatie en als u blauwalg binnen krijgt kan dat maag-en darmklachten veroorzaken.
Geef aan de gemeente door waar je de algen hebt gezien. Heb je al gezwommen? Spoel je na het zwemmen extra goed af onder de douche. Gifstoffen uit blauwalg kunnen ook in kleine waterdruppeltjes zitten en die kun je inademen.
Een beginnende drijflaag van blauwalg is te herkennen aan kolonies groene bolletjes, vlokjes, strootjes of 'banaantjes' die in het water zweven. Het water ruikt een beetje naar vis. Een verder gevorderde drijflaag ziet er uit als een verfachtige laag en groene soep op het water. Er hangt een sterke vislucht.
Misselijkheid, braken, koorts en diarree kunnen optreden na het inslikken van water. De oorzaken komen vaak door ziekteverwekkers zoals het norovirus, de E. coli bacterie of de parasiet Cryptosporidium. De klachten duren meestal een paar dagen tot een week en gaan vanzelf weer over.
Blauwalgen gedijen het beste bij temperaturen tussen de 20 en 30 graden in stilstaand of langzaam stromend water. Zowel in zoet als zout water kunnen ze voorkomen.
Dat hangt helemaal van de soort en concentratie blauwalg in het water af en hoeveel water iemand binnenkrijgt. Hoe vaak mensen ziek worden van blauwalg is niet bekend. Kinderen zijn kwetsbaarder en krijgen doorgaans meer water binnen tijdens het spelen.
Zwemmers die in aanraking komen met blauwalg kunnen binnen twaalf uur last krijgen van irritaties aan hun ogen en huid.
Blauwalg kan veel schade veroorzaken, en het is daarom essentieel dat u er op tijd bij bent. Met deze test kunt u blauwalg op tijd detecteren en daarmee de schade voorkomen. Via de website zwemwater.nl kunt u makkelijk zien of de zwemplekken bij u in de buurt veilig zijn.
Ze krijgen last van irritaties aan de ogen of huid.Andere klachten zijn hoofdpijn, misselijkheid, maag- en darmklachten. In sommige gevallen kunnen zelfs grotere gezondheidsproblemen optreden. Meestal verminderen de klachten na een dag of vijf.
De meest kansrijke structurele maatregel tegen blauwalg is het terugdringen van het aantal voedingsstoffen waar blauwalgen op gedijen. Sanering van puntbronnen, aanpak van erosie en afspoeling, en vermindering van (kunst)mestgebruik dragen bij aan dit doel.
Blauwalgen zijn bacteriën die leven in zoet water. Dit zit in sloten, beken en rivieren. Als er veel voedingsstoffen in het water aanwezig zijn en de temperatuur van het water hoog is kan blauwalgenbloei ontstaan.
Ja, sommige blauwalgen (cyanobacteria)zijn schadelijk voor de gezondheid bij het inademen, contact met de huid of inslikken. Bepaalde types scheiden giftige stoffen af (toxines). Je kan u dus ziek worden bij het inslikken of je huid kan irritatie vertonen wanneer er contact is met de algen.
In stilstaand water kunnen ze explosief groeien en nietsvermoedende zwemmers flink ziek maken. Huiduitslag, oogirritaties, hoofdpijn, maagproblemen, buikpijn en diarree zijn bekende kwalen. De klachten duren gemiddeld vijf dagen.
Rode, geïrriteerde ogen, hoesten, een kriebel in de keel en een moeilijker ademhaling kunnen het gevolg zijn van zwemmen in met urine vervuild zwembadwater. Meestal worden dergelijke klachten gelinkt aan het chloor in het water maar nu blijkt dus dat er meer aan de hand is.
Een intense bloei van blauwalg (cyanobacteriën) wordt als zeer onwenselijk ervaren. Een drijflaag op het water ziet er over het algemeen niet echt uitnodigend uit om in te gaan zwemmen. Soms gaat de drijflaag gepaard met een behoorlijke stank, variërend van een “rioollucht” tot een zwavelachtige of muffige geur.
Een vermeerdering van blauwalgen in het water kan alleen optreden als er voldoende voedingsstoffen (nutriënten) aanwezig zijn. Oorzaken hiervan zijn onder andere lozingen uit de industrie, huishoudelijk afvalwater/ riooloverstort en mest (afspoeling van landbouwpercelen).
Met deze tropische temperaturen wil iedereen even een duik nemen om af te koelen. Je moet wel goed opletten waar je veilig kunt zwemmen. In de Kralingse Plas en de Bergse Plassen is blauwalg gesignaleerd, dus zwemmen wordt hier afgeraden.
Blauwalgen herkennen
Het lijkt het meest op een laagje drijvende verf. Ook kan er langs de oever wit of blauw schuim verschijnen. Als het water een vreemde kleur heeft of als er een stinkende laag met algenbrij op het water ligt, ga hier dan niet zwemmen en geef dit door aan de waterbeheerder.
Gezondheidsklachten door blauwalg
Blauwalg kan de volgende klachten veroorzaken: huidirritatie, een rode, jeukende of branderige huid. jeukende, branderige of rode ogen. allergische reactie (netelroos)
Blauwalgen verdwijnen wanneer het water afkoelt. Het water krijgt dan weer een heldere kleur.
Groene algen in de zee of wanneer ze net aangespoeld zijn vormen geen gevaar voor de mens. De kwaliteit van het zwemwater wordt regelmatig gecontroleerd door de regionale gezondheidsdienst (ARS).