Paardenbloem wordt altijd buiten gezaaid. Zaai vanaf april tot juli op een zonnige plek met vochtige, eventueel wat drassige grond. Zaai oppervlakkig en bedek de zaden nauwelijks, maar druk ze voorzichtig aan. Paardenbloem is namelijk een warmtekiemer die warmte nodig heeft voor de kieming.
De malse bladeren, bloemen en wortels zijn allen eetbaar, echter de stengels zijn het minst eetbaar. Het sap uit de stengels is licht giftig. Al met al kan de paardenbloem worden gerekend tot de wilde groenten. De bladeren zijn het hele jaar te gebruiken.
Het heeft een gunstige invloed op de afvoer van afvalstoffen, bloedzuiverend, houdt de bloedvaten schoon en voor een gezonde spijsvertering. Paardenbloem kruid heeft ook een gunstige invloed op soepele gewrichten bij paarden. Uit onderzoek blijkt dat Paardenbloem rijk is aan mineralen en vitaminen.
De paardenbloem bloeit in het voorjaar (april-mei) en vaak later in het jaar (augustus) nog een keer. Er zitten 54 tot 172 zaadjes (eigenlijk nootjes) op een bloemhoofd.
Paardenbloemen groeien in vochtige tot natte voedselrijke graslanden, maar ook in bermen en gazons. Ook op betreden paden vind je de Paardenbloem en zelfs op droge zandige voedselarme bodems zoals in de duinen.
Hongerige vlinders en bijen
Het moeilijk om voedsel te vinden, en paardenbloemen bieden uitkomst; ze geven nectar en ook stuifmeel. Deze bevatten eiwitten die bijen en vlinders nodig hebben voor het maken van hun eieren en het voeden van hun larven.
Paardenbloem wordt altijd buiten gezaaid. Zaai vanaf april tot juli op een zonnige plek met vochtige, eventueel wat drassige grond. Zaai oppervlakkig en bedek de zaden nauwelijks, maar druk ze voorzichtig aan. Paardenbloem is namelijk een warmtekiemer die warmte nodig heeft voor de kieming.
De voortplanting van paardenbloemen vindt voor een groot deel plaats door middel van apomixie, dat wil zeggen dat het vruchtbeginsel kan uitgroeien tot een zaad zonder dat de eicel bevrucht is geweest. De paardenbloem vormt op deze manier klonen.
In paardenbloemen zitten veel belangrijke voedingsstoffen, met name B-vitamines. Dankzij de combinatie van vitamine C en zink kan de plant ook je weerstand helpen. Verder zitten er allerlei onmisbare mineralen in paardenbloemen zoals calcium, seleen, magnesium, mangaan, ijzer, fosfor en natrium.
Van paardenbloem tot pluizenbol
Die halen er nectar en stuifmeel uit om andere bloemen te bestuiven. Daarna verwelkt de paardenbloem en veranderen de blaadjes in kleine, grijze pluisjes die zaadjes bevatten. Die worden op hun beurt weggeblazen door de wind, waardoor ze worden verspreid.
De blaadjes van een paardenbloem zitten boordevol mineralen als magnesium, koper, calcium en ijzer en bevatten het halve alfabet aan vitaminen. De smaak is een beetje bitter, maar dat los je makkelijk op: een paar blaadjes door je salade en je proeft ze amper nog.
Honden eten waarschijnlijk paardenbloemen om dezelfde redenen dat ze gras eten; het bevordert de spijsvertering en is een natuurlijke bezigheid voor hen. Voor sommige honden is het waarschijnlijk gewoon een plezierige gewoonte.
Per dag 2-3 kopjes paardenbloemthee drinken. Deze thee is ook een goede voorjaarsreiniger en bevordert de eetlust en een slechte spijsvertering. Magische werking van Paardenbloem Paardenbloem is een echte Orakelplant, wie heeft er als kind nou niet de pluisbollen weggeblazen met een wens erbij…
Varkens, koeien en uiteraard paarden zijn daarom dol op paardenbloemen. Zij eten alle plantendelen graag. Konijnen en hazen eten de paardenbloemen even graag als onze hoefdieren. Ook eekhoorns lusten bladeren en knoppen van de plant in de lente.
De Paardenbloem is niet giftig voor paarden en honden. Dit als de er niet 'te veel' paardenbloemen gegeten wordt. Het sap van de bloem is heel licht giftig en (meestal) in hele grote hoeveelheden wel schadelijk, of eerder lastig.
Dagelijks twee blaadjes paardenbloem tot een ons paardenbloemblad gebruiken is veilig. Paardenbloem was vroeger een groente en werd verkocht op groentenmarkten als molsla.
Het paardenbloemblad en of de paardenbloem past goed bij knoflook, bieslook en iets zoets zoals honing. De paardenbloemen kun je stomen, wokken, in je thee stoppen of de gele blaadjes over een salade strooien. Rauw paardenbloemblad kun je, goed fijngesneden, ook prima door een zomerse stamppot stampen.
Paardenbloem smaak
De jonge blaadjes zijn mals en minder bitter dan de volgroeide bladeren. De paardenbloem(blaadjes) kun je zo gebruiken: Jonge paardenbloemblaadjes zijn lekker in een salade, bijvoorbeeld met spekjes en een mosterdvinaigrette. Of met fijngesneden appel en wortel.
De doorsnede van de stengel van de Paardenbloem, herkenbaar aan het witte melksap. Dit sap is licht giftig en vooral bij kinderen kan dit irritatie aan de huid veroorzaken.
Je helpt de paardenbloem namelijk om zijn zaden te verspreiden. Dit is nodig om het nageslacht een grotere kans te geven om te overleven. Planten gebruiken vaak wind, water of dieren om hun zaden te verspreiden. Paardenbloemen verspreiden hun zaden door de lucht.
Een uitgebloeide paardenbloem verandert in bol met pluisjes en deze kunnen via de wind door de hele tuin worden verspreid. In deze pluisjes zitten zaadjes en deze kunnen dus weer uitgroeien tot nieuwe paardenbloemen. De zaadjes kunnen zich overal in nestelen en ontwikkelen, of het nu vochtig of droog is.
Als de bloem is uitgebloeid vormen zich pluizenbollen met honderden zaadjes. De pluizen worden als kleine parapluutjes met de wind meegevoerd om elders weer een nieuw leven te beginnen. De overlevering wil ons doen geloven dat die pluizenbol van de paardenbloem iets magisch heeft.
Als de bloem uitgebloeid is, vormen zich pluizenbollen. Die pluizen verspreiden zich met de wind en vormen weer nieuwe planten. Daarom zijn er zoveel paardenbloemen.
Als het waait neemt de wind de pluisjes met de vruchtjes mee. De wind zorgt ervoor dat de pluisjes op geschikte plekken neerkomen om weer te groeien. De zaadjes uit de vruchtjes kunnen dan kiemen. Als het pluisje door de wind naar een goede plaats is gebracht, komt het op de grond.
De paardenbloem opent en sluit zich onder invloed van zonlicht. Zodra de zon opkomt ontvouwt hij zijn gele lintjes, zodra het gaat schemeren vouwt hij ze weer compact bij elkaar. Is het bewolkt of regent het dan blijft hij gewoon lekker helemaal dicht.