Klaprozen zaai je op de plek waar je ze wil hebben. Eenmaal opgekomen, moet je de planten laten staan. Voorzaaien of verplanten is geen goed idee.
Zodra de bloemen zijn uitgebloeid en de zaden ontkiemen, trek je de uitgebloeide planten uit de grond en kun je ze op de composthoop leggen. Voor je uitgebloeide planten weggooit, is het een goed idee om de planten nog even uit te schudden boven de plek waar je nieuwe bloemen wilt hebben.
De eenjarige klaproos soorten verspreiden zich vanzelf via zaad, maar de vaste klaproos: Oosterse papaver (Papaver orientale) kun je stekken door wortelstekjes te nemen. Graaf de plant op, snijd een paar van de dikste wortels af en zet de plant terug in de volle grond.
Verplanten vinden de papavers niet fijn. Als je het toch moet doen, doe het dan in het vroege voorjaar, net voor de groei begint (begin maart). Na het verplaatsen is de kans groot dat ook op de oude plek weer een papaver opkomt: De kleinste stukjes achtergebleven wortel zijn vaak al levensvatbaar.
De klaproos groeit het beste op voedselarme grond. Dit omdat deze plant geen extra verzorging nodig heeft. Deze bloem zie je dan ook veel langs de kant van de weg, op taluds of in de weilanden. De plant kan je ook gemakkelijk zelf in de tuin zaaien, maar hiervoor is wel behandeling van de grond nodig.
Klaprozen hebben giftige bloemen, desalniettemin kun je ermee koken. Hoe? De zaden die geproduceerd worden door de slaapbol, ofwel opium klaproos, zijn wél eetbaar. Net als haar bloemblaadjes en jonge bladeren van de rode klaproos, maar let op: dit kan alleen als er nog geen groene slaapbol is.
Hoewel iedere plant slechts 2 jaar leeft, is het bestaan van de Oosterse Klaproos in uw tuin toch gewaarborgd doordat deze zichzelf uitzaait. De uiteindelijke hoogte van de volgroeide plant is ongeveer 80 cm. De plant is zeer winterhard (tot -30 graden Celsius)!
Hoewel iedere plant slechts 2 jaar leeft, is het bestaan van de klaproos in uw tuin toch gewaarborgd doordat deze zichzelf uitzaait. De uiteindelijke hoogte van de volgroeide plant is ongeveer 70 cm. De plant is zeer winterhard en kan temperaturen tot -30 graden Celsius verdragen.
Klaprozen zijn echter zonaanbidders dus kies een plek uit waar veel zon komt. De grond maakt daarbij niet zo heel veel uit, als het maar niet heel nat is. Klaprozen gaan namelijk rotten in natte grond. Plekken waar wel eens pasjes water blijven staan, vermijden dus!
Het beste resultaat is echter te verwachten bij verplanten in de rustperiode. De meeste soorten kunt u daarom het beste verplanten in het voorjaar (maart-mei, bij voorkeur tot eind april) of het najaar (september-november). Voor vorstgevoelige planten is het voorjaar de beste periode.
Ja, dat kan!Klaprozen groeien prima in de Nederlandse tuinen. Dus waarom zou je in Nederland geen opium, de grondstof van heroïne en morfine, kunnen verbouwen? De klaproos waar heroïne van wordt gemaakt is de Papaver somniferum somniferum, in het Nederlands slaapbol.
Grote klaproos wordt vooral gebruikt in samengestelde theekruiden en gecombineerd met andere kruiden als borst- of kalmerende thee. Het werkt verzachtend op de luchtwegen en heeft een slijmoplossende werking.Door de alkaloïde heeft het een rustgevende en slaapverwekkende werking.
Waar komen die ineens vandaan? Volgens Baudewijn Odé van FLORON komt dat door de droogte van de afgelopen jaren, waardoor er meer planten in de berm zijn doodgegaan en open plekjes zijn ontstaan. En daar profiteert de klaproos van, zeker na veel regen: dan is het knallen!
De eenjarige gewone klaproos is een prachtige lentebloem, die hoogwaardig stuifmeel levert voor onder andere de honingbijen. De gewone klaproos groeit het best op zonnige plekken in arme zandgrond, en zaait zich gemakkelijk uit. Het resultaat zullen fraaie vuurrode bloemen zijn.
Plant voor een open ruimte. Deze plant is zeer geschikt voor 'de tuin op het zuiden'. Verlangt een zonnige, warme plek op niet te arme grond en buiten de schaduwzone van bomen en heesters. U kunt haar ook gebruiken in de rotstuin en de stapelmuur.
Klaprozen zullen zichzelf uitzaaien na de bloei. Papaver rhoeas is een eenjarige plant, wat betekent dat het al gelijk zal bloeien in hetzelfde jaar dat je het zaait. Zaaien in april is dus in juni al bloemen zien.
Klaproos of papaver is een geslacht van bloemplanten. Klaprooszaad ontkiemt vaak op plaatsen waar de grond is verstoord, soms staat dan het hele gebied er vol mee. Er komen in West-Europa verschillende soorten in het wild voor, die vooral door hun rode kroonbladeren bekend zijn.
Floron verspreidingskaart voor 'Grote klaproos'
Laat in de lente en in de vroege voorzomer van eind mei tot en met juli bloeit de Grote klaproos, Papaver rhoeas L., uit de Papaverfamilie.
De eenjarige klaproos soorten verspreiden zich vanzelf via zaad, maar de vaste klaproos: Oosterse papaver (Papaver orientale) kun je stekken door wortelstekjes te nemen. Graaf de plant op, snijd een paar van de dikste wortels af en zet de plant terug in de volle grond.
Het vruchtbeginsel groeit uit tot een doosvrucht, die eerst nog dicht zit. De doosvrucht gaat aan de bovenrand open als de zaadjes rijp zijn. Het is dan net een strooidoosje.
Klaprooszaden worden als maanzaad in het eten gebruikt. Er kan ook olie van gemaakt worden die gebruikt kan worden zoals olijfolie om in te bakken of over salades te doen.
Die papaversoort trekt de aandacht met zijn opvallende kleuren. Ook de Oosterse klaproos is een mooie verschijning in elke tuin. Klaprozen zaaien blijft leuk door de verschillende kleuren waarin de bloemen beschikbaar zijn. Denk aan het klassieke rood, maar ook aan roze, oranje, wit, donkerpaars en lila.
De klaproos kan wel 100 zaadjes maken. Deze zaadjes worden door de wind verspreid, hierdoor kunnen ze overal in de tuin gaan groeien. De zaadjes van de klaproos kunnen heel lang hun kracht behouden, waardoor je er na 10 jaar nog van kan genieten.
Klaprozen zijn prachtig om te zien, maar niet geschikt om te plukken. De bloemen zullen snel slap gaan hangen op de vaas, helaas.
Het symbool komt voort uit het idee dat de plant groeit op plaatsen waar iemand is vermoord: de bloem zou het bloed van de gevallen soldaat opnemen waardoor ze een mooie rode kleur krijgt. Lang dacht men dat dit de reden was waarom zoveel klaprozen op slagvelden te vinden waren.