Een teef laat meestal pas symptomen zien als de loopsheid begint, soms is er voor die tijd al wat zwelling van de vulva te zien en doet de teef al wat vaker kleine plasjes. Dit zal de teef gedurende haar hele leven blijven laten zien. Een teef komt niet in de menopauze zoals bij de mens.
Wanneer de teef geen duidelijke loopsheidverschijnselen vertoont, wordt gesproken van een stille loopsheid. Het grootste probleem is dat de eigenaar niet tijdig opmerkt dat de teef loops is, omdat ze geen bloederige uitvloeiing vertoont, hoogstens een zeer geringe witte of kleurloze afscheiding en matige vulvazwelling.
De loopsheid is te herkennen aan uiterlijke kenmerken en aan het gedrag van de teef. Het is niet bij elke teef even duidelijk te zien wanneer de loopsheid begonnen is. De vulva zwelt op en de teef verliest bloederige afscheiding. Bij de ene teef is dit echter duidelijker merkbaar dan bij de andere.
Er zijn twee manieren om bij uw hond de loopsheid te voorkomen: Sterilisatie, waarbij we de eierstokken en soms baarmoeder verwijderen. Prikpil, waarbij we door middel van hormooninjecties (progestagenen) loopsheid voorkomen. Deze injecties worden doorgaans met een interval van 5 maanden gegeven.
Het kan dus zeker zo zijn dat uw hond geen uitvloeiing of zwelling van de vulva laat zien, maar alleen een verhoogde aantrekkelijkheid voor honden. Dit wordt een stille loopsheid genoemd en is dan ook veel lastiger te herkennen voor u.
Sterilisatie zorgt ervoor dat uw hond gezonder blijft!
De adviesleeftijd voor sterilisatie ligt tegenwoordig dan ook tussen de 6 en 9 maanden leeftijd, dus voor de eerste loopsheid of 2-3 maanden ná de eerste loopsheid.
De eerste loopsheid vindt plaats als de teef in de puberteit komt. Bij de kleinere rassen is dit rond de 6 en 10 maanden leeftijd en bij grotere rassen tussen de 10 en 16 maanden leeftijd. Bij zeer grote rassen zoals de Sint Bernard kan het zelfs zo zijn dat de eerste loopsheid pas op tweejarige leeftijd plaatsvindt.
We gebruiken de term 'gespleten loopsheid' in die gevallen dat een loopsheid start en weer stopt zonder dat er een eisprong heeft plaatsgevonden. In veel van die gevallen worden deze honden korte tijd later (dagen tot enkele weken) wéér loops.
Het beste moment om uw teef te steriliseren verschilt per ras en is ook afhankelijk van de risico's die na sterilisatie kunnen optreden. Over het algemeen geldt: sterilisatie vindt plaats drie tot vier maanden ná de eerste loopsheid, en uiterlijk vóór de tweede loopsheid.
Een loopse teef heeft een opgezwollen vulva (soort schaamlippen) en verliest bloed. Hoe zichtbaar de loopsheid is, verschilt per teef, de ene is heel schoon en wast direct iedere druppel bloed weg en de ander laat het gewoon lopen. Let dus goed op als je hond of andere honden zich 'vreemd' gaan gedragen.
Sterilisatie zorgt ervoor dat uw hond gezonder blijft!
Minder kans op kwaadaardige melkkliertumoren. Onderzoek heeft uitgewezen dat een sterilisatie vóór de eerste loopsheid de kans op melkkliertumoren tot nul reduceert. Na elke loopsheid wordt de kans groter dat uw teef last krijgt van melkklierkanker.
Bijvoorbeeld, een jonge teef die na 18 maanden leeftijd nog niet loops is geweest lijdt aan primaire anoestrus. Ook kan het voorkomen dat een hond wel eerder loops geweest is, maar dat de tijd sinds de vorige loopsheid langer dan een jaar is. Vaak is dit het gevolg van een andere aandoening.
Tijdens de loopsheid zijn sommige teven wat knorrig. Anderen zijn weer heel stil en hebben buikpijn. En weer anderen gaan heel slecht eten.
Progesteron houdt de baarmoeder gesloten en de vruchten kunnen zich ongestoord ontwikkelen. Dit hormoon wordt ook wel geïnjecteerd om de loopsheid te onderdrukken of te voorkómen. Oestrogeen zou de loopsheid opwekken, de baarmoeder openen en de vruchten afstoten.
Als gevolg van de hormonale en fysieke veranderingen die optreden, kan je hond zich gedurende deze tijd lusteloos voelen, pijn hebben of er ziek uitzien. Elke hond is anders, en terwijl je bij de ene hond bijna niks merkt van de loopsheid, zal de andere hond hier veel last van hebben.
De symptomen van een baarmoederontsteking bij de hond
Sloomheid. Veel drinken en plassen. Niet meer eten. Een dikkere buik.
Hoe vaak jouw hond loops wordt is net zo variabel als het tijdstip van de eerste loopsheid. Teefjes van kleine rassen kunnen elke vier maanden loops worden. Honden van het oertype zoals een Basenji, Thai Ridgebackdog of de Dingo worden maar een keer per jaar loops.
Reuen kunnen erg beïnvloed worden door de loopsheid van teefjes uit de buurt. Zeker jonge reuen raken er nog wel eens helemaal van slag van. Ze eten niet meer, ze slapen slecht, zijn onrustig en willen alleen maar naar buiten. De bal is niet meer interessant, het enige dat telt zijn de plasjes van de loopse teefjes.
De meeste teefjes zullen na de sterilisatie niet van karakter veranderen. Echter door hormoonveranderingen kunnen sommige teefjes na de sterilisatie rustiger en aanhankelijker worden, maar andere juist feller en soms agressiever.
Ook bij sterilisatie geldt dat de behandeling per hond of kat, maar ook per dierenarts verschilt. De kosten van sterilisatie van de hond of poes liggen gemiddeld tussen de €180 en €550.
In het algemeen is 2-3 dagen pijnstilling voldoende om uw hond zich prettig te laten voelen. Let op! ook als het lijkt alsof uw dier helemaal NIET pijnlijk is, raden we toch aan de tabletten te geven. De wondgenezing en het herstel gaat aantoonbaar sneller met de medicijnen!
Hoelang moet mijn hond rust houden na de sterilisatie? Is uw hond gesteriliseerd dan adviseren wij de hond zo'n 12 dagen haar rust te geven, hierdoor krijgt de wond de kans om goed te herstellen. Wij adviseren u dus ook om uw hond aangelijnd uit te laten en het springen te voorkomen.
loops spuiten kan niet. Het komt vanzelf. Om de juiste dekdag te bepalen kun je idd bij de meeste dierenartsen een progesteronbepaling laten doen. Je kunt ook je teef bij de reu laten logeren (als de reu-eigenaar daarvoor in is) of een 'schouwreu' in de buurt zoeken.