De Grote groene sabelsprinkhaan is een van de grootste sprinkhanen in de Benelux. Ze hebben lange vleugels en kunnen goed vliegen. Ze zijn groen en goed gecamoufleerd, maar ze vallen meestal op door het luide en schelle ratelen, meestal in een boompje of een ruigte. Dat gaat minutenlang ononderbroken door.
Ze schijnen je te kunnen bijten, maar steken kunnen ze niet. Die legboor is alleen voor de eitjes.
De Sprinkhaan staat voor astraal reizen, stapt over obstakels heen en maakt nieuwe stappen vooruit. Ook bezit de sprinkhaan het vermogen om snel van carrière te veranderen.
Krekels Krekeltjes kunnen wel goed zingen, maar duidelijk minder goed springen dan sprinkhanen. Ze hebben kleinere springpoten. De meeste krekels zijn in z'n geheel ook kleiner dan sprinkhanen en hun lichaam ziet er afgeplatter uit. Bovendien zijn ze nooit groen, maar meestal bruin gekleurd.
Kunnen krekels bijten? De overeenkomst tussen sprinkhanen en krekels is dat de meeste soorten ongevaarlijk zijn. Toch kunnen sommige krekels bijten en gif in de wond spugen. Vooral de grote krekels kunnen best wel eens aanvallen.
Sprinkhanen kunnen echter de mens ook tot nut zijn. Zo zouden sprinkhanen samen met andere insecten wellicht als oplossing kunnen dienen voor het wereldvoedselprobleem. Het eten van insecten is voor tachtig procent van de wereldbevolking heel normaal. Alleen in Europa en Noord-Amerika is men hier niet aan gewend.
Ga naar de plekken waar de sprinkhanen bij het krieken van de dag en tijdens de schemering verblijven. Ze bewegen langzamer naarmate de temperatuur zakt. Veeg de sprinkhanen van de bladeren een emmer met zeepwater in om ze te verdrinken, of veeg ze gewoon op de grond en stap op ze.
Volwassen sprinkhanen en krekels hebben een levensverwachting van enkele weken tot maanden.
Gemiddeld kan een sprinkhaan namelijk zo'n 25 centimeter hoog en makkelijk een meter ver springen. Dat lijkt misschien niet zo indrukwekkend, maar als je zijn lichaamsomvang in acht neemt, kan je dit vergelijken met een mens van gemiddelde grootte die over een voetbalveld heen springt. Aha!
De meeste sprinkhanen zijn niet gevaarlijk, maar sommige soorten zijn giftig of hebben grote kaken waarmee ze kunnen bijten. Een bekende sprinkhaan is de wrattenbijter, deze werd vroeger gebruikt om wratten door te bijten bij mensen.
Krekels zijn koudbloedig en nemen de temperatuur aan van de omgeving. Als de temperatuur stijgt, dan tjirpen ze dus sneller en ze tjirpen langzamer als de temperatuur daalt.
Een bidsprinkhaan kan 2 weken zonder voedsel.
De Ormia-vlieg heeft zo'n vernuftig gehoorsysteem dat het een krekel op 120 meter afstand kan lokaliseren. Dat komt overeen met een mens die een mobieltje op een kilometer afstand hoort afgaan.
Bij het mannetje zijn de vleugels langer, maar deze heeft geen legbuis. Deze iets gekromde en zijdelings afgeplatte legbuis, vandaar de naam sabelsprinkhaan, wordt onterecht nog weleens aangezien voor een angel, maar geen enkele sabelsprinkhaan kan ermee steken.
De grote groene sabelsprinkhaan is één van de grootste Nederlandse insekten. Met de lange vleugels kunnen de dieren goed vliegen, hoewel dit weinig wordt waargenomen. Ze eten zowel plantaardig als dierlijk voedsel.
Ze hebben wel bloed, maar gebruiken dit niet om zuurstof te transporteren zoals zoogdieren en reptielen. Het bloed bevat dan ook geen hemoglobine en is kleurloos. Ook is de ademhaling niet gekoppeld aan de monddelen, maar verloopt via vele openingen in het uitwendige skelet.
Bidsprinkhanen kunnen met hun krachtige voorpoten vogels te vangen en verorberen (zie filmpje). Vooral kolibries in de Verenigde Staten zijn vaak slachtoffer van de insecten, maar ook zangvogels vallen regelmatig ten prooi aan de sprinkhanen.
De meeste soorten sprinkhanen overwinteren als ei. De vrouwtjes sterven nadat ze in de zomer eitjes gelegd hebben. De eieren gaan in rust en kunnen, afhankelijk van de soort en de omstandigheden, tot enkele jaren in de bodem verblijven.
Met elk oogje zien ze een heel klein stukje van de omgeving. Al deze kleine stukjes bij elkaar geeft de sprinkhaan een beeld van de wereld om het dier heen. De zwarte vlekjes, die op beeld zo erg op pupillen lijken, zijn het gevolg van lichtreflectie vanuit het oog.
Bruine sprinkhaan – Reuzenweta
Dat zijn enorme sprinkhanen, die tevens de recordhouder van de titel 'zwaarste insect ter wereld'. Het grootste exemplaar dat ooit is gevonden weegt 71 gram en is 8,5 centimeter lang. De reuzenweta is niet alleen de grootste sprinkhaan, maar ook nog eens het zwaarste insect ter wereld.
Hoe eet je insecten? Je kunt insecten los eten als snack. Verwijder wel eerst de vleugels en poten, bij sprinkhanen bijvoorbeeld, die kunnen voor beschadiging en verstopping in je darmen zorgen. Je kunt ze ook als onderdeel gebruiken in een zoete snack zoals een koekje of gebak.
Krekels zijn uitstekende muzikanten
Om hun mooie geluid te produceren, wrijven krekels simpelweg hun vleugels tegen elkaar, net zoals sprinkhanen. Striduleren, heet dat.
Door oppervlaktespanning van het wateroppervlak kunnen ongewervelden als vlinders, vliegen en heel wat soorten kevers, eens ze in het water beland zijn, er nauwelijks nog uit geraken.
Sprinkhanen, mits goed door de boer gekweekt, smaken gewoon goed. Het smaakprofiel is hartig en vergelijkbaar met garnaal of notige kip, afhankelijk welke chef je het vraagt. Wereldwijd eten mensen sprinkhanen, puur omdat ze het lekker vinden.