Onderzoek heeft in de afgelopen jaren aangetoond dat paarden erg goed zijn in het herkennen van en het reageren op het humeur en emoties van de mens. Ze zijn in staat om connecties te maken tussen stemgeluid, lichaamstaal en gezichtsuitdrukkingen.
Paarden voelen dus heel goed emoties en gedrag aan van mensen. Hierdoor zijn paarden perfect voor de groei van persoonlijke ontwikkeling, aangezien ze als een spiegel werken. Ze reflecteren het gedrag van wat een mens of een kind doet.
Onderzoek toont aan dat paarden menselijke emoties herkennen en erop reageren, uitgedrukt in gezichtssignalen alleen. We hebben allemaal geleerd dat paarden onze angst, woede en andere emoties gemakkelijk kunnen oppikken uit onze lichaamstaal. Nu suggereert onderzoek uit Engeland dat ze ook onze gezichtsuitdrukkingen kunnen lezen.
“Een paard kan leren reageren op de kleinste veranderingen van je lichaam. Als je boos bent beweeg je je lichaam vaak net iets anders, wat weer een verandering teweeg brengt in het gedrag van je paard.”
Vroeger hadden wetenschappers het idee dat dieren geen emoties kunnen voelen. Tegenwoordig zijn de meeste mensen (wetenschappers en ervaringsdeskundigen) het er over eens dat dieren, en dus ook paarden, wel degelijk emoties ervaren.
Een paard kan aan je schouders of hoofd knabbelen, zijn hoofd op je schouders leggen of je in je rug duwen, als een mini-‘rugmassage’. Een liefhebbend paard zal je volgen zonder leidkoord of halster. Wanneer je de stal binnenkomt en je paard je hoort, zal hij hinniken of hinniken als begroeting.
“Paarden kunnen zich zeker aan elkaar hechten”, vertelt gedragsdeskundige Machteld van Dierendonck. En ze kunnen uiteraard een seksuele relatie aangaan (anders kwamen er ook geen veulentjes) en hebben daarin vaak ook een voorkeur.
Ogen: zachte uitdrukking, glanzend. Lippen: in het spel met andere paarden wordt de bovenlip vaak verlengd. Deze tekenen van genot vertonen veel paard ook tijdens het poetsen, kroelen of bij een massage. Oren: vaak gespitst, naar voren gericht.
Een nieuw onderzoek toont aan dat paarden onderscheid kunnen maken tussen uitingen van vreugde en verdriet die mensen tonen via gezichtsbewegingen of stemgeluid . Paarden werden meer aangetrokken door de gezichtsuitdrukkingen van vreugde dan van verdriet en leken meer opgewonden te raken door de vrolijke stemmen.
Maar kúnnen paarden eigenlijk wel huilen, of speelde er soms iets anders? Ellen de Boer, een psycholoog die gespecialiseerd is in gedragstherapie bij dieren, weet het niet zeker. “Dat paarden verdrietig kunnen zijn en kunnen rouwen, dat staat vast,” zegt ze.
Het hinniken lijkt een zoekende roep te zijn die sociaal contact op afstand vergemakkelijkt .
Een paard dat graag bij je is, je als zijn maatje ziet en je vertrouwt, zal inderdaad ook tijdens het rijden beter meewerken! Het is dus zeer goed om verder te kijken dan alleen maar het rijden. Een paard dat geen vertrouwen heeft in de persoon naast hem, zal dat zeker niet hebben als diezelfde persoon op hem zit.
Hoewel ze angst niet echt "ruiken" zoals wij versgebakken taart ruiken, zijn ze ongelooflijk bedreven in het oppikken van onze fysiologische veranderingen. Dus als jij zenuwachtig bent, zal je paard die zenuwachtige energie waarschijnlijk spiegelen, en schichtiger en alerter worden . Vergeet niet, het draait allemaal om de band; zij voelen wat jij voelt!
" Paarden kunnen emoties oppikken , dus als je paard altijd gestrest en gefrustreerd is, zullen ze jou negatief associëren met die emoties. Als je paard gewend is dat je een kalme en beslissende leider bent, zullen ze jou positief associëren met een vrolijke sfeer."
Een paard kan laten zien dat hij je mag door naar je toe te komen, zachtjes te knabbelen of te likken, ontspannen oren te hebben, en door je te volgen of te gehoorzamen tijdens het werken met hem.
Ze hinniken en snuiven
Sommige paarden zijn van nature luidruchtiger dan andere, maar over het algemeen is een zacht gehinnik een teken van een blij, ontspannen paard. Een zacht gesnuif is ook een teken van ontspanning – u zult dit misschien opmerken als uw paard eenmaal ontspannen is tijdens uw rit.
Ongelukkige paarden zijn vaak lusteloos en ongeïnteresseerd. Ze vertonen dikwijls stereotiep gedrag – zoals weven, kribbebijten, luchtzuigen, schrapen, schudden met hun hoofd – en kunnen agressief zijn.
Heeft het effect van ongesteld zijn op je paard? Volgens Clair kan haar paard voelen wanneer ze ongesteld is . "Mijn pony weet het de dag ervoor al, en dan wordt ze heel gespannen en drukt ze op mijn knoppen. Ik heb het nu geleerd, dus als ze begint, geef ik het op en geef ik ons allebei een pauze.
Ze begrijpen misschien niet de complexiteit van de Engelse taal (of welke menselijke taal dan ook), maar ze zijn wel goed in het oppikken van signalen . De nadruk ligt niet per se op de woorden, maar op de manier waarop ze worden overgebracht. Een onderzoek legt uit hoe paarden menselijke gebaren en zelfs onze blik begrijpen!
Paarden die enthousiast zijn om bij je te zijn, laten dat vaak zien met genegenheid, zachte duwtjes en zelfs paardenhinniken. Duwtjes en zachte verzorging zijn duidelijke tekenen dat je paard je vertrouwt en tijd met je wil doorbrengen. Betrokkenheid kan ook tijdens trainingssessies plaatsvinden.
Als het paard je zachtjes met zijn hoofd duwt, is dit een verzoek. Heb je misschien een lekkere wortel in je tas? Het hoofd omhoog trekken is daarentegen meer een defensieve houding.
Lichaamstaal begrijpen:
Let op hun oren, ogen, staart en lichaamshouding om te weten hoe ze zich voelen. Door subtiele signalen op te pikken, kun je je aanpassen aan hun behoeften en gemoedstoestand. Dit toont je paard dat je echt naar hem luistert en bevordert het gevoel van begrip en wederzijds respect.
Als je naar een onbekend paard toe gaat, moet je niet direct z'n neus aaien. Dat is zoiets als een onbekende direct op de mond zoenen. Aai eerst schouder en hals, laat hem aan je ruiken en win vertrouwen, voordat je neuzen gaat aaien. Straffen op de neus is uit den boze.
Als je paard in de paddock of in de weide staat, is het altijd een goed teken dat het naar je toe komt gewandeld. Let daarbij ook op de oren en de ogen, want daar kan je veel van aflezen. Wendt je paard zijn hoofd af, gooit hij het geïrriteerd in de nek of legt hij zijn oren plat?
Er zijn volgens Houwers geen ziektekiemen die specifiek bij seksueel contact met dieren worden overgedragen, maar er zijn wel allerlei andere ziekteverwekkers die van dier op mens kunnen overgaan. De meeste ziektekiemen komen voor in het darmkanaal. Houwers wijst bijvoorbeeld op de Salmonella.