Het verschilt per situatie, of het helpt om een achterblijvend paard het dode lichaam van zijn maatje te laten zien. 'Als een paard gewoon weggehaald wordt om nooit meer terug te keren, dan kan de achterblijver ongerust blijven', vertelt Pearson.
Volgens Ellen Roelfsema van de Paardenkliniek aan de Universiteit Utrecht kunnen paarden mensen inderdaad herkennen: “Op basis van bijvoorbeeld de stem, de geur of het gezicht kunnen paarden mensen identificeren.
Een paard kan heimwee hebben naar iets wat hij kent. Paarden zijn gewoontedieren en hechten veel waarde aan routine. Op een nieuwe plek kan het verlangen naar deze routine de kop opsteken.
Paarden zijn visuele denkers, ze denken niet in woorden zoals de meeste mensen, maar in plaatjes. Het is veel enger als je je angst in beelden voor je ziet dan in woorden, daarom hebben paarden meer angsten. Bovendien kan een paard niet rationeel over zijn angst nadenken zoals mensen doen.
' Ze weten dit precies zonder een woord gewisseld te hebben. Deze eigenschap zorgt er ook voor dat paarden menselijk gedrag en emoties goed kunnen aanvoelen en spiegelen.
Ze had immers tevoren al besloten wat ze zou zien. Maar ze heeft wel gelijk, natuurlijk, in die zin dat paarden wel degelijk boos kunnen worden op hun mensen, en dat laten zien ook. En ook geclickertrainde paarden kunnen heel boos worden op hun mensen.
Valk is ervan overtuigd dat het door het trauma komt, maar wat we weten is dat paarden zelf tranen kunnen produceren uit de traanklieren bij hun ogen. Tranen zijn voor paarden nodig om het hoornvlies vochtig te houden. Zonder tranen, droogt het hoornvlies uit en kunnen er ontstekingen ontstaan.
Het paard likt en bijt zachtjes in je handen
Misschien wil het paard gewoon een snoepje van je. Maar het kan soms ook duiden op iets wat speelt bij jou, bijvoorbeeld als je vingers gevouwen zijn en het paard iets harder gaat bijten in je vingers.
Ik vind een paard op z'n blijst als hij soortgenoten aan het kroelen is, of rustig staat te eten. Als je paard bij je komt staan en je krijgt een gratis poetsbeurt, dan weet je heul zeker dat hij het naar z'n zin heeft.
Een hele goeie plek, is de plek vlak achter de schoft, daar waar het zadel zou liggen. Het is de plek waar paarden elkaar 'groomen' (=elkaar zachtjes kroelen en masseren met de voortanden en lippen), uiteraard alleen als ze elkaar leuk vinden.
Zieke paarden verliezen die interesse, staren veel en laten hun hoofd hangen. Ze zijn lusteloos: ze hebben geen zin om iets te ondernemen. Hoe is zijn eetlust en drinkt hij genoeg? Een ziek paard eet en drinkt minder en loost minder en moeilijker zijn mest en urine.
De normale lichaamstemperatuur van het paard in rust is 37.5°C – 38.2°C. Een lichaamstemperatuur tussen 38.2°C en 38.5°C noemen we verhoging, boven de 38.5°C spreken we van koorts. Bij inspanning kan de lichaamstemperatuur oplopen tot rond de 42°C. De temperatuur neem je met een thermometer rectaal op.
“Als je een paard iets leert, dan zal hij dat voor vele jaren onthouden, zelfs als je in de tussentijd niet geoefend hebt”, zegt Lansade. “Dit betekent ook dat een paard slechte ervaringen niet makkelijk vergeet. Jaren later kan zo'n ervaring weer de kop opsteken.” De onderzoekers deden bij 26 paarden testen.
Goed geheugen
Een paard kan een vriendelijke reactie blijven herinneren zolang het leeft. Behalve mensen kunnen paarden ook plaatsen herinneren. De meeste paarden worden bang, wanneer ze naar een plek worden gebracht waar ze geen goede ervaringen hebben gehad.
Voeding Paarden zijn planteneters en eten gras en hooi. Ze gebruiken hun voortanden om gras mee te pakken. Paarden eten ook graag krachtvoer als haver en brokken. Als extraatje smikkelt een paard graag van een wortel of een appel.
De oren gaan naar achter, en de spieren rond de neus verstrakken. Nu is de merrie echt kwaad! De oren liggen plat in de nek en de spieren rond de neus en mond zijn helemaal verstrakt. Ze kijkt kwaad, en zwaait ook kwaad met haar staart.
Een paard spiegelt niet alleen emoties, maar ook ons gedrag en onze bewegingen. Dit spiegelen zie je vooral aan het gedrag van het paard. Een paard loopt bijvoorbeeld van je vandaan, komt juist naar je toe of doet precies wat jij ook doet.
Een paard zal hard en vol melodie hinniken als hij aan u wil laten merken waar hij is. Veel paarden doen dit naar hun eigenaren wanneer deze op stal aankomen. Een paard kan ook briesen, dit doet hij wanneer hij twijfelt tussen nieuwsgierigheid en angst.
In de omgang met mensen kunnen er verschillende oorzaken zijn waardoor het paard is gaan bijten. Het kan zijn dat het komt door een fysiek ongemak, zoals rugpijn, waardoor hij gaat bijten tijdens het opzadelen of aansingelen. Bij koliek zie je ook wel eens dat het paard richting zijn buik bijt vanwege de pijn.
In praktijk worden paarden helaas regelmatig 'gestraft' door flinke tikken met de zweep, schoppen onder de buik of bijvoorbeeld een mep met de hand (tegen het hoofd). Vaak is deze straf bedoeld om het paard ongewenst gedrag te stoppen.
Kauwen onderdanig gedrag of stress
Om na te gaan of het onderdanig gedrag is, bekeken de onderzoekers agressieve interacties. Opvallend was dat alle paarden kauwden, zowel het agressieve als het onderdanige paard. Het aanvallende paard zelfs vaker. Dit weerlegt het idee dat het een onderdanig signaal is.
Of dieren werkelijk huilen van verdriet is niet bekend. Verschillende wetenschappers, die dieren in het wild of in dierentuinen observeren, hebben verschillende meningen. Zo zou de Afrikaanse olifant niet, maar de Indische olifant wel huilen bij verwondingen (pijn); de ene apensoort wel de andere weer niet.
Diergaarde Blijdorp bood ons uiteindelijk antwoord: Olifanten kunnen niet huilen zoals mensen dat doen. Toch is er een logische verklaring voor het 'traanvocht' van Raju. Mannetjesolifanten hebben wél het vermogen om vocht uit hun ogen te produceren.
De tranen dienen echt enkel om de ogen te bevochtigen, en de uitroep om de aandacht van een potentiële partner te trekken." Met andere woorden: als je de definitie van huilen als een emotionele gebeurtenis volgt, kunnen duiven niet huilen.
Meest voorkomende blessure is een kneuzing (42 procent), gevolgd door fractuur (39 procent) en traumatisch hersenletsel (13 procent). Minst voorkomende oorzaak: een beet (bron: De Limburger). Sporten met een dier kan risicovol en gevaarlijk zijn.