Bij een echte bloedluisplaag kunnen kippen sterven aan bloedarmoede. Het is daarom goed om zo snel mogelijk te beginnen met het bestrijden van bloedluis. Kippen laten relatief laat zien dat ze last hebben van bloedluizen, door bijvoorbeeld niet meer in het nachthok te willen slapen of veel zandbaden te nemen.
Als er veel vogelmijten zijn, gaan kippen soms het hok niet meer in. Na een tijdje zien de veren er ruw en verward uit en raken de dieren door bloedarmoede verzwakt. Het resultaat: vermagerde kippen met een fletse kamkleur die geen eieren meer leggen. In het ergste geval kunnen kippen sterven.
Maak het kippenhok schoon met veel water, bij voorkeur met een hogedrukspuit. Hiermee spoel je al een deel van de eitjes en luizen weg. Zorg ervoor dat het hok erna wel goed droogt. Spray Finecto+ Protect op de zitstok, alle naden en kieren en op de weg van deze kieren en naden naar de zitstok.
Zonder eten (kippen of ander gevolgelte) overleefd een bloedluis maximaal 2 weken. Een volwassen bloedluis legt bij de ideale omstandigheden wel 8 eitjes per dag.
Bij bloedluis zijn er niet direct symptomen te zien bij de kippen. Door de beten krijgen de kippen kleine (rode) bultjes de licht kunnen jeuken. Maar dit is lastig waar te nemen. Pas bij echte overlast zullen de kippen bleek en vermoeid raken.
Zout voedsel - Kippen kunnen een zoutvergiftiging krijgen omdat ze van nature niet veel zout binnenkrijgen. Beschimmeld voedsel - Voor uw kippen nooit beschimmeld voedsel. Dit kan ze ziek maken en zelfs de dood tot gevolg hebben.
Bloedluizen kunnen niet goed tegen water, door het hok schoon te spoelen met water verwijderd u al een groot deel van de luizen.
Bloedluis bestrijden met azijn
Een mogelijkheid is om al het hout in te sprayen met azijn gemengd met water. Bloedluizen zijn hier geen fan van over het algemeen. Het is niet schadelijk voor de vogels, hoewel de geur niet aangenaam is en de vraag is of je dit wil.
Kippenluizen zijn zichtbaar met het blote oog en te herkennen aan 6 pootjes. Je hebt de bruine lichaamsluis, veerluis, de donsluis, goniodes, vleugelluis en kippenkopluis. Deze luizen bevinden zich op de kip en veroorzaken kaalheid, jeuk, onrust en eventueel bloedarmoede.
De oplossing: smeer of wrijf de poten van de kip in met olie of vaseline. Herhaal deze behandeling tot de aantasting verdwenen is. Gebruik tabakstro in de legnesten of meng het met de bodembedekking in je kippenhok. De sterke geur helpt om uitwendige parasieten zoals mijten, luizen en bloedluizen weg te houden.
Hoe lang overleeft bloedluis in een leeg hok zonder bloed? Volwassen bloedmijten kunnen zonder gevogelte maar enkele weken overleven maar de eitjes overleven 8 à 9 maanden! Deze blijven inactief zolang er geen kippen of gevogelte aanwezig is.
Bloedluis kan bestreden worden met het natuurlijke middel Finecto+. Dit is als spray verkrijgbaar in een knijpfles. Dit natuurlijke middel is ook verkrijgbaar in de vorm van een supplement. De kruiden in dit supplement zorgen ervoor dat bloedluizen geen nieuwe eitjes meer kunnen leggen.
De mens, maar ook andere zoogdieren, zijn slechts een tijdelijke gastheer voor de vogelmijt in hun zoektocht naar een gevederde gastheer. Maar ook mensen en andere zoogdieren kunnen last van vogelmijten/bloedluizen hebben.
Bloedmijten schuwen het licht en kruipen daarom overdag in de kieren van het hok of de nestblokken. 's Nachts komen ze echter tevoorschijn om bloed te zuigen bij de kippen. Bloedluizen parasiteren op verschillende soorten vogels, maar kippen en volièrevogels zijn hun favorieten.
Daarbij kunnen ook chemische middelen ingezet worden. Die chemische middelen gaan in de eieren zitten, waardoor je ze niet meer kunt eten. We raden het dus af om eieren te eten die afkomstig zijn van kippen die met bloedluis (en de bestrijding daarvan) te maken hebben gehad.
Ik pers altijd een paar teentjes uit in een 10 liter emmer water. Als ik het er neerzet, pikken ze direct naar de sliertjes knoflook. Wij houden daar, volgens ons idee, de bloedluis-populatie aardig mee beperkt. anne schreef: Daar doen ze twee of drie dagen mee.
Na bloedluis is de “gewone” veerluis de meest voorkomende luis bij kippen. In tegenstelling tot bloedluis voedt de veerluis zich niet met bloed maar met keratine, eiwitten uit de veren van de dieren waar ze op leven. Veerluizen bijten dus niet in de huid maar geven wel veel irritatie en jeuk voor de dieren.
Reinig het hok een paar keer per jaar grondig met bijvoorbeeld een verfbrander (zorg ervoor dat het hok niet in de fik vliegt) of met een stoomreiniger of heet water (minimaal 70 graden). Vooral bij warm weer worden de bloedluizen actief, het is belangrijk om het hok in warmere periodes vaker schoon te maken.
Knoflook geven aan kippen
Knoflook zuivert het bloed en geeft hierdoor een smaak af in het bloed waar beestjes niet van houden. Daarnaast verbeterd knoflook de weerstand, waardoor je kippen beter beschermd zijn tegen ziektes. Garlic Allicine is erg geconcentreerd en werkt daardoor beter dan normale knoflookteentjes.
De luizen moeten alleen via het oliebadje bij de kippen kunnen komen. De bakjes zijn met één schroef te monteren. Door bijvoorbeeld slaolie of zonnebloemolie in het bakje te doen, verdrinken de bloedluizen.
Bloedluis is niet alleen schadelijk voor kippen en ander pluimvee, de kleine mijten kunnen ook bij mensen huidirritaties veroorzaken en in zeldzame gevallen hebben ze ook al ziektes overgebracht.
Waarom witkalk gebruiken in uw dierenverblijf? 1) Witkalk heeft een vocht absorberende werking en zorgt daardoor voor een droge ruimte. Luizen en mijten overleven slecht in droge ruimten. 2) Witkalk geeft altijd wit af.
Bewaar dit in een urn of strooi het uit op een mooi plekje. Breng je kip naar de veearts of laat hem ophalen als je dit te moeilijk vindt. Hij bewaart het lichaam van je dier op een gekoelde plaats. Uiteindelijk wordt je dier naar een crematorium gebracht, daar cremeren ze haar samen met andere dieren.
Kippen hebben een complex emotioneel leven. Uit een recent onderzoek blijkt dat ze empathie kunnen voelen. Ze kunnen elkaars pijn aanvoelen en gevoelens, zoals blijdschap, verdriet en angst, met elkaar delen.
Wat de mechanische methodes betreft, wordt voor pluimvee gesproken over het gebruik van een penschiettoestel (al dan niet penetrerend), maceratie (verhakselen – tot max. 72 uur), het breken van de nek, een percuterende slag op de kop en een vuurwapen met een vrij projectiel.