Eerder onderzoek van Elwood had al aangetoond dat garnalen en heremietkreeften op pijnprikkels reageren. Dit experiment was zo ontworpen dat het verschil tussen pijn en reflex duidelijk was. Het fenomeen dat een pijnervaring leidt tot een reflex heet nociceptie.
Krabben, kreeften en octopussen kunnen lijden en pijn ervaren, blijkt uit onderzoek dat de Britse overheid heeft laten uitvoeren. Uit een studie door onderzoekers van de London School of Economics (LSE) blijkt dat er "sterk wetenschappelijk bewijs" is dat tienpotige schaaldieren en koppotige weekdieren gevoel hebben.
Dieren voelen pijn. Niet alleen zoogdieren zoals wij, maar ook vogels, vissen en mogelijk kreeften. Wie niet kan praten, voelt geen pijn, was lange tijd het adagium in de wetenschappelijke wereld. Tot de jaren 1980 opereerden artsen baby's die nog niet konden praten zonder verdoving.
Slakken daarentegen zijn wel traag, maar beschikken ook over hersenen en zelfs over een kortetermijngeheugen. Onderzoekers die willen begrijpen hoe de geheugenfunctie werkt, gebruiken zeeslakken soms als proefdieren. Slakken reageren op pijnprikkels en onthouden dit een tijdje.
Een les anatomie van de garnaal : Langs de rugzijde loopt het darmkanaal, maar ook aan de binnenzijde van de garnaal zie je soms een fijn kanaaltje lopen. Dat kanaal mag je rustig laten zitten : het is een zenuwkanaaltje dat helemaal onzichtbaar wordt als je de garnaal bakt en is volkomen smaakloos.
Garnalen hoeven hier niet in te kiezen want het hart van een garnaal bevindt zich namelijk in zijn kop. Waar hij ook naartoe gaat, hij volgt altijd zijn verstand én gevoel! Niet alleen zijn hart zit in zijn kop maar ook alle andere vitale organen zitten daar.
Ja, garnalen hebben een serie zenuwcellen die als hersens kunnen worden beschouwd.
Vooralsnog worden schaaldieren, in tegenstelling tot vissen, in de EU niet ingedeeld bij dieren die gevoel hebben.
Slakken, mosselen en garnalen kunnen ook geen pijn ervaren. En zelfs een kreeft die schreeuwt als hij in kokend water wordt gegooid, voelt geen zier. Het zenuwstelsel van deze ongewervelde dieren is gewoonweg te simpel. Zo simpel dat ze geen benul hebben van wat er gebeurt.
Een nieuwe studie van de University of Liverpool komt tot de conclusie dat de veel gehoorde uitspraak van vissers dat "vissen geen pijn voelen", niet klopt. Vissen voelen hoogstwaarschijnlijk wel pijn, en dat op een gelijkaardige manier als zoogdieren en dus ook mensen, zegt de studie.
Helaas zijn er nog steeds dierenliefhebbers die moeite hebben om te geloven dat vissen zelfbewust zijn en gevoelens hebben. Ze lijken namelijk expressieloos (net zoals veel katten). Voor wetenschappers is het echter duidelijk dat vissen niet alleen emoties hebben, maar ook zeker vatbaar zijn voor een depressie.
Mieren werken op indrukwekkende manieren met elkaar samen en termieten bouwen vanuit het niets geweldige structuren. Nieuw onderzoek levert bewijs dat insecten waarschijnlijk pijn ervaren, net als wij.
Insecten hebben geen centraal zenuwstelsel, een voorwaarde om pijn te kunnen voelen. Daarom nemen wetenschappers aan dat insecten in ieder geval niet hetzelfde gevoel hebben als zoogdieren. Onderzoek toont aan dat insecten zich wel bewust zijn van beschadiging van hun lichaam.
Het enige wat je tegenzit is het idee van een gillende kreeft als je hem in het water stopt. Want het is nu eenmaal zo dat je zo'n beestje levend kookt. Maar eigenlijk het is niet de kreeft die je hoort gillen, het geluid wat je hoort is de stoom van het kokende water wat ontsnapt uit de schaal van de kreeft.
Chefkok Harry Sprengers is duidelijk: "Kreeften beleven geen pijn. Ze in kokend water gooien is een relatief 'humane' oplossing. Ze gaan snel dood." Volgens Sprengers heeft deze manier van koken een belangrijk voordeel: "Het is goed voor de smaak om kreeften zo vers mogelijk te bereiden."
Kreeften hebben namelijk geen stembanden om mee te schreeuwen. Wat je hoort, is het ontsnappen van lucht vanonder hun schild door het hete water.
Een verbod op mosselen lijkt ze minder van belang te vinden, omdat ze ten onrechte denkt dat die 'al dood' zijn. Ondanks die misser, ook mosselen kook je levend, weet Oskam het zeker: 'Alle schaal- en schelpdieren leggen dezelfde lijdensweg af' als ze in de pan belanden.
De uiteindelijk conclusie is dan ook dat ongewervelden, vanwege hun zeer eenvoudige zenuwstelsel, hoogstwaarschijnlijk geen pijn kunnen ervaren. Er kan dus ook geen schade optreden aan hun welzijn.
Experimenten hebben vervolgens aangetoond dat vissen zenuwuiteinden hebben die pijn detecteren - nociceptoren - en dat deze pijnprikkels worden doorgegeven via de zenuwen. Wanneer de receptoren 'gestimuleerd' worden, verandert het gedrag van een vis. Vissen detecteren dus pijn en dat beantwoordt vraag 1.
Kreeften, slakken, mosselen, kokkels, garnalen en oesters worden levend gekookt. Zeeschildpadden worden levend uit hun schild gesneden voor schildpadsoep.
Een deel van de wereldwijd gerenommeerde gedragswetenschappers veronderstelt dat veel diersoorten wel emoties kunnen hebben. Maar over het idee of dieren ook gevoelens hebben is veel discussie, en sommigen denken dan ook dat ze die niet hebben.
Bijna alle vissen lusten wel een garnaaltje. In de zomer zie je ze dicht bij het strand, maar in de winter leven ze diep in de zee. Ze leven vooral in de nacht. Met hun kieuwen kunnen ze ademen in het water zoals de vissen.
Hierbij kan hij tot 218 decibel produceren, een geluidsterkte die vissen kan doden.
Dan trek je pantser en pootjes er makkelijk af. Laat het staartje zitten. Wie wil (het smaakt beter) snijd met een puntig mes de rug over de lengte in en trekt het zwarte darmkanaal, een draadje, eruit. Het gevolg is wel dat de garnaal bij het bakken openkrult.