De oorzaak van loopstoornissen kan neurologisch zijn, bijvoorbeeld door een klapvoet bij een hernia. Maar ook een slechte bloedcirculatie of een aandoening aan het evenwichtsorgaan kan leiden tot een verstoord looppatroon.
De meeste mobiliteitsproblemen bij ouderen worden veroorzaakt door aandoeningen aan het bewegingsapparaat, ofwel de botten, spieren en pezen die ervoor zorgen dat iemand kan bewegen. Voorbeelden daarvan zijn reuma, artrose en rugklachten.
Een gangstoornis is een verzamelnaam voor allerlei aandoeningen die een normaal gangpatroon belemmeren en/of verstoren. Gangstoornissen kunnen een belangrijke impact hebben op de mobiliteit, de hulpbehoevendheid en het risico op vallen.
Een functionele loopstoornis betekent dat een deel van het lichaam abnormaal beweegt tijdens het lopen, omdat het zenuwstelsel niet goed werkt. Er is geen sprake van onderliggende schade of aantasting van het zenuwstelsel.
Wanneer het kind consequent op de tenen loopt en vrijwel niet meer op de platte voet, dan is het afwijkend. Als u vraagt of uw kind op de platte voet gaat staan, dan is dit vaak nog mogelijk. In heftige gevallen zal dit niet meer mogelijk zijn en zijn de achillespezen verkort.
Bij neurologische problemen kan er sprake zijn van overmatige slaperigheid, epilepsie, verminderd verstandelijk vermogen, duizeligheid, oogbewegingsstoornissen, slikstoornissen, spierstijfheid of juist zwakte, gevoelsstoornissen en tintelingen.
Onzeker op je benen staan en wankelen kan voorkomen als symptoom van een soort neuropathie. Zonder dat daarbij de spierkracht minder is. Een neuropathie is eigenlijk een bizarre aandoening. Er zijn vele soorten, en ze worden in het algemeen omschreven op basis van wat de oorzaak is.
Onder neurologische uitvalsverschijnselen verstaat men uitval van motoriek (verlamming), van het gevoel ('verdoofd gevoel') en van gehoor, gezichtsvermogen of spraak. De aard van het functieverlies hangt nauw samen met schade aan een specifiek deel van de hersenen (zie figuur).
Parkinson-piramidaal syndroom is een zeldzame, genetische, neurologische stoornis die gekarakteriseerd wordt door de associatie van parkinsoniaanse (i.e. bradykinesie, rigiditeit en/of rusttremor) en piramidale (i.e. verhoogde reflexen, voetzoolreflex in extensie, piramidale zwakte of spasticiteit) manifestaties, die ...
Wat is het doel van neurologische onderzoeken
De afdeling Functieonderzoeken Neurologie is gericht op het opsporen van stoornissen in het functioneren van het zenuwstelsel, de spieren en in de bloedvoorziening van de hersenen. De onderzoeken worden met behulp van hoogontwikkelde elektronische apparatuur uitgevoerd.
Polyneuropathie is een spierziekte en omvat een grote groep aandoeningen. Een neuropathie is een aandoening van de zenuwen van armen en benen. Polyneuropathie betekent dat de zenuwen op meerdere (poly = veel) plekken in het lichaam zijn aangedaan.
Kenmerken van ataxie
trillende handen. misgrijpen als je iets wil pakken. moeite met soepele bewegingen maken. problemen met zien, zoals dubbelzien.
Indeling fases van dementie
Een andere veel gebruikte indeling is de omschrijving van de vier fases van ik-beleving bij dementie; de bedreigde ik of cognitieve fase; de verdwaalde ik of emotionele fase; de verborgen ik of psychomotore fase; de verzonken ik of zintuiglijke ervaring.
De combinatie van 5.000 stappen en 30 minuten matig intensief bewegen past goed bij het advies van de Gezondheidsraad. Dit advies luidt: beweeg elke week 150 minuten matig intensief en doe 2 keer per week oefeningen die je spieren en botten versterken. Voor ouderen is het advies dit te combineren met balansoefeningen.
"Ataxie is een neurologische aandoening die leidt tot een verstoring in de coördinatie van onze bewegingen en balans. De belangrijkste functie van de kleine hersenen is het zorgen voor een perfecte afstelling in de samenwerking tussen spieren, zodat een vloeiende beweging ontstaat.”
Wat is PLS? Primaire laterale sclerose (PLS), ook laterale sclerose (LS) genoemd, is een aandoening van het ruggenmerg die leidt tot stijfheid en spasticiteit van de benen en - minder vaak - van de armen. PLS begint meestal met stijfheid in de benen. De spierspanning is verhoogd en mensen struikelen makkelijk.
Extrapiramidale symptomen (EPS) berusten op de blokkade van dopamine (-D2-) receptoren in het nigrostriatale systeem en uiten zich o.a. in parkinsonisme (bradykinesie, rigiditeit en (rust-) tremor), acathisie en acute dystonie [multidisciplinaire richtlijn].
Bij motorische uitval is er spierzwakte, de spiermassa neemt af, en krijg je soms onwillekeurige spiersamentrekkingen. Bij volledige uitval van een zenuw treden verlammingen op.
Bij een TIA is een bloedvat in de hersenen even afgesloten. U heeft hierdoor korte tijd klachten gehad. Bijvoorbeeld een verlamde arm, een verlamd been, een scheve mond, problemen met praten, niet goed zien of minder of een ander gevoel in uw gezicht, arm of been.
De neuroloog kiest die onderzoeken die van belang zijn bij uw klacht; het kan echter voorkomen dat bij een klacht van dubbelzien het toch belangrijk is dat ook de reflexen aan de voeten worden onderzocht. Trekt u daarom makkelijke kleding aan. Dit eerste bezoek aan de neuroloog duurt meestal ongeveer een halfuur.
Een drop attack ontstaat door een kleine verstoring van de bloedvoorziening in de hersenen, waardoor de spieren plots hun spankracht verliezen. De patiënt zakt letterlijk door de benen en valt.
Vernauwingen in de beenslagaders (etalagebenen) ontstaan door slagaderverkalking. Door de vernauwing vermindert de bloedtoevoer naar de benen. De beenspieren krijgen minder zuurstof, en dit geeft pijnklachten bij het lopen. Etalagebenen ontstaan langzaam.
Het is normaal om pijnlijke of vermoeide benen te hebben na een dag lang lopen of staan. Maar als u vaker last heeft van zware en vermoeide benen kan dit beteken dat uw bloedcirculatie verstoord is. U heeft dan al last als u kort of helemaal niet actief ben geweest.