Wratten verwijderen doet pijn. Dit komt doordat bevriezing dezelfde pijnsensatie geeft als een brandwondje. Kinderen moeten hierop worden voorbereid door de ouders. Het aanstippen van de wrat met vloeibare stikstof wordt cryotherapie (bevriezing) genoemd.
Soms haalt de huisarts voor het bevriezen een deel van de wrat weg met een mesje of met een vijl. Stikstof bevriest de wrat, waardoor de wrat kan afsterven. Het aanstippen met vloeibare stikstof geeft een brandend gevoel en pijn. De ergste pijn verdwijnt binnen enkele seconden na het loslaten van het wattenstaafje.
De pijn zal over het algemeen slechts enkele uren duren. In geval van pijn kunt u als pijnstiller Paracetamol 500 mg innemen. Als restverschijnsel na bevriezing kan de huid lichter of donkerder verkleuren.
De meeste wratten verdwijnen vanzelf binnen twee jaar. Een enkele keer blijven ze jarenlang zitten. Het is ook niet bekend waarom de één er snel van af is en de ander niet. Als u wratten heeft, kunt u er het beste van afblijven.
Bevriezing is een behandeling waarbij we de huid plaatselijk bevriezen met vloeibare stikstof. Met bevriezing kunnen we verschillende huidaandoeningen behandelen. Wratten is een van de aandoeningen.
Wratten zijn kleine huidgezwelletjes die door het humaan papillomavirus (HPV) worden veroorzaakt. HPV veroorzaakt een woekering van harde proteïnen (keratine) in de bovenlaag van de huid, zodat kleine, onregelmatige bultjes ontstaan die ruw aanvoelen.
Voetwratten zijn vaak hardnekkig en groeien diep in de huid door de druk op de voetzool. De vlakke wrat (verruca plana) is een glad, plat en slechts enkele millimeters groot, met huidkleurig / roze of lichtbruin bobbeltje. Vaak zijn er veel tegelijk. Ze komen vooral voor op het gezicht, onderarmen, handruggen en benen.
Je kunt een wrat laten weghalen door hem te bevriezen, verbranden of uit te lepelen. Wegsnijden is ook mogelijk, maar dat wordt bijna niet meer gedaan.
Wratten hebben geen 'wortel' waardoor ze weer zouden kunnen aangroeien. Het is verstandig in de volgende gevallen een arts te raadplegen: Bij wratten die spontaan gaan bloeden of plotseling van kleur of grootte veranderen.
Soms zijn in het midden van de wrat zwarte stipjes zichtbaar. Dit zijn haarvaten die de wrat van bloed voorzien. Ze wijzen er vaak op dat de wrat op het punt staat te verdwijnen.
De meeste wratten kunt u zelf behandelen met een vloeistof met salicylzuur. Die verweekt het bovenste laagje van de huid en werkt ontstekingsremmend. Het kan soms wel 3 maanden duren voor de wrat kleiner wordt of verdwijnt.
Een grote wattip gaat in het vaatje en wordt vervolgens op de wrat gedrukt. Stikstof bevriest de wrat en de huid eromheen, waardoor de wrat afsterft. Er ontstaat meestal een blaar die binnen een week verdwijnt. Bevriezing geeft dezelfde pijn als een brandwondje.
Goed- en kwaadaardig
Er zijn goedaardige en kwaadaardige tumoren. Alleen bij kwaadaardige tumoren is er sprake van kanker. Goedaardige gezwellen, bijvoorbeeld wratten, groeien niet door andere weefsels heen en verspreiden zich niet door het lichaam. Wél kan zo'n tumor tegen omliggende weefsels of organen drukken.
Wratten komen vooral voor op de handen en voeten, maar ze kunnen ook op andere plaatsen zitten. Wratten zijn onschuldig. Ze verdwijnen meestal vanzelf zonder littekens. Na 1 jaar zijn de wratten bij ongeveer de helft van de mensen spontaan verdwenen.
De arts gaat de wrat te lijf met ijskoude, vloeibare stikstof tot -170°. Daardoor bevriest de wrat en sterft ze af. Vaak moet de behandeling meerdere keren herhaald worden met een tussenpoos van enkele weken. Langer dan drie maanden behandelen heeft echter geen zin.
Het virus verspreidt zich door huid-huid contact, vooral wanneer een wrat opengekrabt is: het virus kan dan makkelijker naar buiten. Op deze manier worden anderen met het virus besmet, of worden bij de 'patiënt' zelf andere huiddelen geïnfecteerd.
Waar gewone wratten op andere lichaamsdelen voornamelijk naar buiten groeien, groeit een voetwrat meestal naar binnen. Dit komt omdat de wrat tijdens het lopen naar binnen wordt gedrukt.
Wratten zijn het gevolg van een infectie op de bovenste laag van de huid, die wordt veroorzaakt door het papillomavirus (HPV). Dit virus bestaat in wel 100 verschillende varianten. Het risico op wratten is hoger op de huid als die beschadigd of verwond is.
Wratten zijn besmettelijk: ze worden doorgegeven via contact met een persoon die wratten heeft, bijvoorbeeld als kinderen samen in bad gaan. Er is weinig wetenschappelijk onderzoek gedaan naar de concrete manieren van verspreiding. Wel staat vast dat je meer risico loopt als je een huidwondje hebt.
Bij het gebruik op gezonde huid kan een stekend, brandend en pijnlijk gevoel optreden op de behandelde plek, wat beschadiging van de huid tot gevolg kan hebben. Als u een bijwerking ervaart, stop dan onmiddellijk met de behandeling en was de huid direct met zeep en water om verdere irritatie van de huid te voorkomen.
Als je ze probeert weg te snijden, ontstaan kleine puntvormige bloedingen. Deze wratten zijn meestal pijnloos. Voetzoolwratten kunnen drukken op onderliggende structuren en daardoor pijnlijk zijn. Vaak zijn ze bedekt met een dikke laag eelt, waardoor ze er soms uitzien als een likdoorn.
De gemene heks met een wrat op haar neus is een spookbeeld van veel kinderen. Wratten worden daardoor vaak als iets 'engs' of 'vies' gezien. Wij kunnen je verklappen: dat valt allemaal wel mee.
Wratten aanstippen - wrattenbehandeling met stikstof
Wratten worden veroorzaakt door een virus. Wratten verwijderen doet pijn. Dit komt doordat bevriezing dezelfde pijnsensatie geeft als een brandwondje.
De besmetting kan plaats vinden door direct contact met een wrat of door indirect contact met een voorwerp (bijvoorbeeld een handdoek) waarop het virus zich bevindt. Na besmetting kan het virus twee tot zes maanden sluimeren voordat het de cellen van de buitenlaag van de huid sneller laat groeien.