De goudjakhals of gewone jakhals, soms ook goudwolf of rietwolf genoemd, is een middelgrote hondachtige uit het geslacht Canis. Ondanks zijn naam is hij waarschijnlijk niet zeer nauw verwant aan de zadeljakhals en de gestreepte jakhals, maar staat hij dichter bij de iets forsere coyote en de veel grotere wolf.
Uiterlijk goudjakhals
De jakhals lijkt erg op een kleine wolf, met verhoudingsgewijs kortere poten, staart en oren, en een spitsere snuit. De vacht is rossig bruin tot goudrood, met vooral in de winter op de rug vaak wat zwart.
Hoeveel goudjakhalzen er op dit moment al in Nederland zijn, is moeilijk te zeggen. Het dier kan zich erg goed verstoppen. Lelieveld: "Je moet je voorstellen: de goudjakhals is net iets groter dan een vos en bovendien ook heel mensenschuw. Maar we gaan ervan uit dat het er steeds meer zullen worden."
De eerste goudjakhals in Nederland werd in 2016 gezien op de Veluwe. Daarna is hij ook in 2017, 2019, 2021 en 2022 waargenomen in Nederland. Zie ook onderstaand figuur voor de globale gebieden waar de goudjakhals op wildcamera's is vastgelegd.
Het voedingspatroon van de goudjakhals lijkt eerder op het veelzijdige dieet van een vos dan op het strikt carnivore menu van de wolf. Hoewel hij in groepsverband leeft, jaagt de jakhals in z'n eentje op wild. Daarnaast hij lust ook eieren, ongewervelde dieren, kadavers, fruit en zelfs afval.
Goudjakhalzen communiceren net als wolven over lange afstanden met elkaar door te huilen. Maar dit klinkt hoger en meer keffend en klagend in vergelijking tot een wolf. In april en mei worden de jongen geboren. Goudjakhalzen kunnen grote worpen voortbrengen, wat bijdraagt aan hun soms snelle uitbreiding.
Naast de roedel zijn er waarschijnlijk drie paren aanwezig: één zeker in de regio Drenthe/Fryslân en twee mogelijke paren op de Midden-Veluwe en Zuidoost-Veluwe. Daarnaast is er veel activiteit op de Zuidwest-Veluwe, in het grensgebied tussen Noord-Brabant en Limburg en in de regio Zuidwest-Brabant en Zeeland.
In de periode van 17 februari tot en met 30 april 2022 is de aanwezigheid van een aantal gevestigde wolven wederom vastgesteld in Nederland. Naast de roedel op de Veluwe zijn er in ons land waarschijnlijk drie paren aanwezig: één zeker in de regio Drenthe/Fryslân en twee mogelijke paren op de Veluwe.
Er is tot nu geen enkele aanwijzing dat wolven in Nederland uitgezet zijn. Uit de Factfinding studie blijkt bovendien dat de meeste in Nederland waargenomen wolven genetisch tot hun oorspronkelijke roedel zijn te herleiden.
De familie van hondachtigen (Canidae) omvat circa 35 soorten, waaronder de vossen, wolven en jakhalzen. Er leven zes soorten in het wild in Europa: de gewone jakhals, wolf, vos, poolvos, steppevos en wasbeerhond. De laatste soort is in Europa een exoot.
De wolf houdt populaties van reeën, edelherten en zwijnen gezond, omdat hij vooral jaagt op verzwakte en jonge dieren. Karkassen die de wolf achterlaat, zijn weer voedsel voor aaseters. Raven, vossen, rode wouwen, zeearenden en aaskevers eten graag van de prooiresten.
“Als je een wolf tegenkomt, blijf dan kalm en geef het dier de ruimte. Een gezin ziet in de verte een wolf. Neem zo nodig wat afstand door achteruit te stappen of rustig weg te lopen. Jonge wolven kunnen nieuwsgierig zijn.
Er leven momenteel naar schatting 9/10 wolven in de Limburgse home range waar Bosland een groot deel van uitmaakt: wolf August, wolvin Noëlla en 2/3 welpen uit 2020 en 5 welpen uit 2021.
Wolven proberen vaak een prooi uit te putten door het over lange afstand te laten rennen. Daarnaast vallen oude, zieke, zwakke en jonge onervaren dieren eerder ten prooi aan wolven dan gezonde, volwassen dieren. Wolven eten met name grotere wilde hoefdieren waarbij ree het belangrijkste aandeel van het dieet vormt.
Wolven hebben het afgelopen jaar 209 schapen gedood. In 2020 waren dat er 291. Dat was een forse toename ten opzichte van 2019, toen er 119 schapen werden doodgebeten.
Hoewel er nog steeds bruine beren in Europa leven, verdwenen ze rond het jaar 1000 n.C. uit Nederland. Daarna wandelden er af en toe nog beren vanuit Duitsland ons land binnen, maar van een vaste berenpopulatie in Nederland was geen sprake meer.
De poolwolf is groter dan de andere soorten wolven en de mannetjes zijn groter dan de vrouwtjes. Volwassen wolven zijn 150 cm lang en hebben een 30 cm lange staart. De schouderhoogte varieert van 75 tot 90 cm. De poolwolf is zwaarder dan de grijze wolf.
Met de komst van de lijst wordt het straks niet meer mogelijk om exotische zoogdieren te houden, te fokken of te verhandelen en kan illegale dierenhandel en stroperij beter worden tegengegaan. Dit betekent bijvoorbeeld dat dieren als de serval, Russische dwerghamster en de egel niet meer toegestaan worden als huisdier.
Verwacht om minimaal 1000 euro te betalen voor je aap. Een baby doodshoofdaapje kan wel 8000 euro kosten. Oudere apen zijn wat goedkoper, maar moeilijker in de omgang.
Tandbederf ontstaat als tandplak, de kleverige substantie die zich op de tanden vormt, in aanraking komt met suikers uit het voedsel dat we eten. Deze combinatie produceert zuren die het tandglazuur kunnen beschadigen en verzwakken.
Een ander element dat door de filmindustrie is geïntroduceerd is het idee dat weerwolven niet tegen zilver zouden kunnen. Dit verzengt ze als ze ermee in contact komen en slechts met een zilveren wapen (meestal een kogel) kan de weerwolf worden gedood, terwijl normale wapens geen tot weinig effect hebben.
De wolf is een opportunist. Afhankelijk van het leefgebied jaagt de wolf op verschillende prooidieren, zoals elanden, edelherten, reeën en everzwijnen. Knaagdieren, als konijnen en hazen, en vogels staan eveneens op het menu.