Diefstal is een strafbaar feit. Het is het opzettelijk wegnemen van iemands eigendom zonder toestemming, met de bedoeling het in bezit te nemen. Diefstal kan variëren van kleine diefstallen zoals winkeldiefstal tot grootschalige diefstallen zoals inbraken of overvallen.
De wettekst van artikel 310 luidt: Hij die enig goed dat geheel of ten dele aan een ander toebehoort wegneemt, met het oogmerk om het zich wederrechtelijk toe te eigenen, wordt, als schuldig aan diefstal, gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste vier jaren of geldboete van de vierde categorie.
Diefstal komt in vele vormen voor. Allereerst zijn er de zogenoemde 'eenvoudige' diefstallen. Er wordt dan alleen iets weggenomen (gestolen) zonder dat er geweld bij wordt gebruikt.
Volgens artikel 461 van het Strafwetboek is er sprake van diefstal wanneer iemand op bedrieglijke wijze een zaak wegneemt die aan een ander toebehoort. Het maakt hierbij niet uit of het om een waardevol voorwerp gaat of iets van geringe waarde.
Het bewijs van diefstal of verduistering
Er zijn vaak vermoedens, zoals het ontbreken van voorraad of kastekorten, maar dat is nog geen bewijs. Anders wordt het als degene op heterdaad wordt betrapt, hoewel ook dan getuigen en de verdachte elkaar tegen kunnen spreken over de toedracht.
De wet van Californië onderscheidt de ernst van een diefstal op basis van de waarde van de gestolen items en classificeert momenteel elke diefstal van meer dan $950 aan goederen als een misdrijf. Diefstal van waarden onder deze drempel worden geclassificeerd als overtredingen.
Welke straffen riskeert u? Het misdrijf 'misbruik van vertrouwen' wordt bestraft met een gevangenisstraf van een maand tot vijf jaar en met een geldboete van 26 tot 500 euro.
Diefstal, mishandeling en rijden onder invloed zijn voorbeelden van misdrijven. Openbare dronkenschap en onverzekerd rijden zijn voorbeelden van overtredingen. Ook grove snelheidsovertredingen en ernstige verkeersovertredingen kunnen strafrechtelijk worden afgehandeld. Deze overtredingen komen daarom op het strafblad.
Aangifte doen van diefstal heeft een aantal voordelen. Na je aangifte kan de politie proberen de dader op te sporen. Verder is aangifte doen nodig als je je schade vergoed wilt krijgen, bijvoorbeeld via je verzekering.
Verklaring afleggen bij politie
Als u getuige bent van diefstal of inbraak kunt u zich melden bij de politie (politie.nl) . Het kan ook zijn dat de rechter-commissaris u oproept voor verhoor in het onderzoek voorafgaand aan de rechtszaak.
Vermogensmisdrijf, omschreven in artikel 310 Wetboek van Strafrecht. Het wegnemen van een goed waarvan men weet dat het van een ander is, met de bedoeling om het te houden. Fietsen- en winkeldiefstal en zakkenrollerij zijn voorbeelden van eenvoudige diefstal.
Hij die van plan is om op oneerlijke wijze roerende goederen uit het bezit van een persoon te nemen zonder diens toestemming , en die goederen verplaatst met het oog op die inname, wordt geacht diefstal te plegen. Toelichting 1.
Eenvoudige diefstal, zoals beschreven in artikel 310 van het Wetboek van Strafrecht, omvat het wegnemen van eigendommen zonder verzwarende omstandigheden. Voorbeelden zijnwinkeldiefstal of het stelen van een fiets die niet op slot staat.
Voor misdrijven wordt er onderscheid gemaakt tussen lichte misdrijven (strafbare feiten waarvoor volgens de wet een gevangenisstraf van minder dan 6 jaar kan worden gegeven), zware misdrijven (strafbare feiten waarvoor volgens de wet een gevangenisstraf van minimaal 6 jaar kan worden gegeven) en zedenmisdrijven.
Voor misdrijven geldt een verjaringstermijn van 6, 12 of 20 jaar. Ernstige misdrijven verjaren niet. Misdrijven waarop een boete, hechtenis of gevangenisstraf staat van maximaal 3 jaar. Zoals stroperij en het niet opvolgen van een ambtelijk bevel.
Bij aangifte van het misbruik wordt je verklaring door de politie afgenomen en word je doorverwezen voor een medisch onderzoek door een arts. Hiervoor moet je toestemming geven. Je mag je laten bijstaan door een vertrouwenspersoon, een vriend(in) of een familielid.
Psychische mishandeling is in Nederland (nog) niet expliciet apart strafbaar.
Kort samengevat: Laster: Onware beschuldigingen zonder bewijs, met de intentie om te schaden. Eerroof: Beschuldigingen waarbij het bewijs wettelijk niet meer kan worden geleverd, ook al kan de beschuldiging waar zijn.
Van diefstal is sprake wanneer een goed, dat aan een ander toebeoort, is weggenomen met de bedoeling om dit zelf te behouden.
Winkeldiefstal wordt als een misdaad beschouwd; als u wordt veroordeeld, kunt u te maken krijgen met ernstige juridische consequenties . Deze aanklachten kunnen variëren, afhankelijk van de waarde van de gestolen goederen en uw strafblad. Het is belangrijk om op te merken dat deze straffen kunnen variëren op basis van specifieke omstandigheden en eerdere criminele geschiedenis.
De verschillende graden van diefstal worden gedefinieerd door wat of hoeveel de persoon steelt. Petit Larceny , het laagste niveau van diefstal, wordt gedefinieerd door Sectie 155.25 van de Penal Law. Hoewel het het laagste niveau van diefstal is, is het nog steeds een misdaad.