Hoe vaak men zoent, hangt van de streek af. In Parijs en in het noorden twee keer.In Normandië en Bretagne vier keer en in het zuiden drie keer. Zelfs de Fransen weten niet precies hoe (vaak) het hoort.
Het aantal kussen hangt af van de regio. In Parijs en het noorden van Frankrijk kussen ze twee keer.In Normandië en Bretagne zijn het vier kussen, en in het zuiden geven ze er drie . Zelfs de Fransen weten niet altijd precies hoe (veel).
Als je niet bekend bent met de Franse etiquette, weet je misschien niet of je iemand moet begroeten met een hand of een kus. Neem in dat geval niet zelf het initiatief tot 'la bise', maar steek je hand licht uit naar voren.Accepteert de andere persoon deze?Dan kun je hem of haar de hand schudden.
De Franse katholieken zouden elkaar begroeten in de naam van de vader, de zoon en de heilige geest, waarbij ze elkaar 3 keer een kus op de wang geven. Deze vorm zou overgewaaid zijn naar Nederland waar de begroeting de Brabantse drieklapper wordt genoemd.
In Parijs is het soms vier, soms twee. In Lyon, twee. In Marseille drie.
Duitsland, Italië, Spanje en Griekenland gaan daarentegen voor twee kussen. Ook Roemenië, Slowakije, Hongarije, Kroatië en Turkije doen daar aan mee. In sommige delen van Frankrijk is het gewoonlijk vier kussen te geven. Je doet er vaak beter aan om ook hier te gaan voor de klassieke double kiss.
La bise is de term die gegeven wordt aan de Franse gewoonte om elkaar te begroeten door elkaar op de wang te kussen. Het aantal kussen verschilt per regio. In Parijs zijn het twee kussen, één op elke wang. Je faire la bise meestal als je mensen ontmoet en als je afscheid neemt .
Een chocozoen bestaat uit een dunne koepel van chocolade of cacaofantasie gevuld met gezoet eiwitschuim waarbij een dunne wafel de bodem vormt. Het gebakje staat onder uiteenlopende aanduidingen bekend, waaronder zoen en in Vlaanderen mellowcake, zie het kopje Naam.
XOXOXO betekent 'veel liefs'. De X'en staan voor kussen en de O's voor omhelzingen. XOXO en XOXOXO zijn in appberichten en in de sociale media gangbaar als slotgroet, vergelijkbaar met 'dikke kus en veel liefs!
Wellicht heb je ook al voor het probleem gestaan: één, twee, drie, vier… wangkussen als begroeting? In Europa blijken er geen regels te bestaan. Vier in Frankrijk, twee op elke wang en je begint van rechts.
Wanneer je in Frankrijk uit eten gaat, wacht je bij de ingang tot een ober je naar een tafel begeleidt. Dit hoort bij de etiquette, en iets anders doen wordt als zeer onbeleefd beschouwd. Zelfs als het hele restaurant leeg is en je zou kunnen kiezen, is het ongepast.
Hoe vaak men zoent, hangt van de streek af. In Parijs en in het noorden twee keer.In Normandië en Bretagne vier keer en in het zuiden drie keer. Zelfs de Fransen weten niet precies hoe (vaak) het hoort.
Als je het groene licht krijgt om de kus te verdiepen, spreid je je lippen en gebruik je tong zachtjes om de lippen en tong van je partner te stimuleren . Laat je tong langs hun lippen glijden of laat je tong langs die van hen glijden. Doe het langzaam en zachtjes, laat de intensiteit opbouwen terwijl je de energie en bewegingen van je partner evenaart.
In Nederland begroeten we elkaar met drie zoenen. Typisch Nederlands, want in het buitenland doen ze dat vaak anders: daar kussen mensen elkaar meestal 1 of 2 keer.
In Frankrijk is het noodzaak even op het bonnetje te kijken! In veel gevallen zijn de servicekosten al in de prijs verwerkt. Een tip is dan niet nodig. Staat er echter service non compris op jouw bon, dan is de service niet inbegrepen.
In Frankrijk is een kus eigenlijk een van de twee belangrijke begroetingen . De eerste is het zeggen van "Bonjour" en de tweede is het kussen op de wang. Terwijl je letterlijk tegen iedereen bonjour zegt, wordt de kus alleen uitgewisseld met mensen die je kent - familieleden, naaste kennissen, in een sociale groep en met kinderen.
In de toonsoort van Bes hebben we 2 mollen, dit zijn de Bes en de Es. Dat betekent dat de tonen B en E verlaagd worden naar een Bes en Es. Dus staan er vooraan bij de muzieksleutel 2 mollen, dan weet je vanaf nu dat het muziekstuk in de toonsoort Bes is geschreven.
Een kruisje †
Je kunt het kruisje gebruiken als achtergrond of als decoratief element op de rouwkaart. Plaats het kruisje voor de overlijdensdatum van uw dierbare. Mochten er familieleden die al eerder overleden zijn, worden vermeld op de rouwkaart? Plaats dan een kruisje achter de naam.
Kus op de hand.
Door die geschiedenis wordt de handkus vaak als een platonisch teken van respect gezien, maar in een relatie krijgt de kus dan weer een andere betekenis. Als je partner je hand kust, is dat een manier om aan te tonen dat hij/zij/die toegewijd is en van je houdt om wie je bent.
De werkelijke French kiss is niet romantisch en er komt – als alles goed gaat – zeker geen tong aan te pas: la bise is de kus op de wang waarmee je in Frankrijk vrienden, familie en zelfs collega's kunt begroeten. Natuurlijk, zegt u, die kennen we in Nederland ook.
De Hoge Raad beantwoordde deze vraag bevestigend. Hij oordeelde dat er in de wetsgeschiedenis geen uitzondering wordt gemaakt en dat er dus bij een tongzoen wel degelijk sprake is van verkrachting; ieder binnendringen van het lichaam met een seksuele strekking wordt immers gezien als “seksueel binnendringen”.
Om de tastprikkels van het zoenen goed te kunnen verwerken doe je instinctief je ogen dicht. Zo kan je je volledig concentreren op het tongworstelen en word je niet afgeleid.
De 'natte zoen' draait volledig om seksuele spanning. Er wordt tijdens deze zoen veel speeksel uitgewisseld. Deze zoen betekent dat je snel naar de slaapkamer geleid wordt.
Een Franse kus, ook wel bekend als cataglottis of tongkus, is een amoureuze kus waarbij de tongen van de deelnemers zich uitstrekken om elkaars lippen of tong aan te raken . Een kus met de tong stimuleert de lippen, tong en mond van de partner, die gevoelig zijn voor de aanraking en seksuele opwinding opwekken.
In Frankrijk en andere landen is de kus echter gebruikelijker – niet op de lippen, maar een symmetrische aanraking van de wangen. Het beeld is bekend in de wereldcultuur en maakt deel uit van het dagelijks leven in een groot deel van Europa, maar het ritueel kan ondoordringbaar lijken voor de niet-ingewijden.