De meting zal uitlezen in % LEL van de stof waarop de detector is geijkt of gekalibreerd. Bv 10% LEL op het toestel wil zeggen dat men reeds 10% van een potentieel gevaarlijke concentratie aan gas heeft. Indien een stof een LEL heeft van 20% concentratie in de lucht dan is die 20% voor die stof 100% LEL.
Voorbeeld: Percentage LEL-waarde voor methaangas
Stel, we hebben een detectiesysteem voor het meten van methaangas. Als het systeem ons aangeeft dat er 10% LEL bij een bepaald meetpunt heerst, betekent dat, dat er 10 keer zoveel aanwezig moet zijn om tot een explosiegevaarlijke concentratie te komen.
Aangezien deze gassen zelfs bij lagere concentraties explosief zijn, ligt de LEL van aardgas meestal al iets onder de 4,4 vol. -%.
1 VOL% = 10.000ppm.
De 100% LEL grens (de concentratie %Vol waarop een gasmengsel kan ontbranden) is voor ieder gas verschillend.
LEL is de afkorting van Lowest Explosive Limit, oftewel onderste explosiegrens. Het is de minimale concentratie brandbaar gas of brandbare damp in de omgevingslucht waarbij een explosie kan ontstaan.
Voor de meest gebruikte gassen geldt dat de onderste explosiegrens (LEL) ergens ligt tussen de 2 vol% en 5 vol% De bovenste explosiegrens (UEL) kan echter relatief hoge waarden hebben tot 100%. Enkele voorbeelden: aceton 2,1 – 13%, acetyleen 2,3 – 80%, methanol 5,5 – 44% en waterstof 4 – 76%.
1 VOL% = 10.000 ppm.
Deze minimale concentratie wordt gelijk gesteld aan 100% LEL. Gassen zoals H2S (waterstofsulfide) zijn explosief, echter de concentratie waarbij dit gas toxisch is, is veel lager. De LEL waarde van H2S bedraagt 4,0%, omgerekend 40.000 ppm.
Parts per million (ppm) oftewel delen per miljoen is een maat voor concentratie. Een concentratie van 1 ppm geeft aan dat er één deel van een product is op een totaal van een miljoen delen, meestal uitgedrukt in massa. Eén ppm is duizend keer zo klein als één promille.
1 Vol% gas komt overeen met 10.000 ppm of parts per million.
Is er 0,5 vol % (of 5000 ppm) van een toxisch gas aanwezig dan zal 1/5 daarvan (ongeveer 0,1 vol % of 1000 ppm) de zuurstof doen dalen van 20,9 vol % naar 20,8 vol %. Is er 5000 ppm koolstofmonoxide aanwezig dan heb je op dat moment een serieus probleem!
In 1 kg zitten 1000 gram. In 1 gram zitten 1000 mg, dus in 1 kg: 1000 * 1000 = 1 miljoen mg. 1 ppm is dus gelijk aan 1 mg/kg of 1 mg/L.
Wanneer brandbare gassen in de atmosfeer vrijkomen, vermengen ze zich direct met de lucht die voor circa 21% uit zuurstof bestaat. Als de concentratie van de brandbare stof in het ontstane gasmengsel tussen de onderste en de bovenste explosiegrens ligt, dan kan het mengsel ontploffen als het wordt ontstoken.
Een mengsel van een brandbaar gas, zoals aardgas, en lucht kan maar aanleiding geven tot een explosie, indien de concentratie van het brandbaargas zich binnen bepaalde grenzen bevindt. Voor aardgas bedragen deze explosiegrenzen ongeveer 5 – 16 volumeprocent bij normale luchtdruk en omgevingstemperatuur.
Tussen 1000 en 2000 ppm heb je als mens een minder goede concentratie of een minder goede nachtrust. Onder 1000ppm blijven is dus aan te raden. Boven 5000 ppm CO2 kan je aannemen dat de luchtkwaliteit zeer slecht is. Merk op dat we als mens niet snel hinder ondervinden van koolstofdioxide op zich.
In een explosiegevaarlijke omgeving moet je een explosiemeter gebruiken. De meter meet de aanwezige hoeveelheid explosief gas.
PID meters worden veel gebruikt in de gasdetectie branche en worden gebruikt voor het meten van vluchtige organische stoffen (VOC). PID staat voor Photo Ionisatie Detector, een betrouwbare manier om gassen als benzeen, alcohol, tolueen, diesel, etc. te kunnen meten.
Door de grote variëteit van chemische stoffen zijn er zeer veel verschillende van deze buis- jes, welke veelal de concentratie aangeven in de grootte van Parts Per Million (ppm). Ter verduidelijking: 1% = 10.000 ppm.
CO2-gehalte in huis
Een goede indicatie van de luchtkwaliteit in huis is het CO2-gehalte. In een niet-geventileerde ruimte waar mensen verblijven en CO2 (koolstofdioxide) uitademen loopt het CO2-gehalte langzaam op. Een maximum van 800 ppm (parts per million) is ideaal, 1.000 ppm acceptabel en 1.200 is de bovengrens.
Het CO2-gehalte van de lucht mag, idealiter, niet hoger zijn dan 900 ppm en mag in geen geval de norm van 1200 ppm overschrijden. Als de CO2-concentratie de drempel van 900ppm overschrijdt, wordt een efficiënt luchtventilatiesysteem sterk aanbevolen.
Een gemiddelde waarde van CO2-concentratie in de buitenlucht ligt doorgaans tussen 350 en 450 ppm. Bij een buitenconcentratie van 400 ppm moet men meten tussen 1.000 en 1.400 ppm om binnen de IDA 3 klasse te vallen CO2-concentraties . (1) Parts per million: delen per miljoen is een maat voor concentratie.
Amerikaanse meteorologen melden dat op 9 mei voor het eerst in drie miljoen jaar de grens van 400 ppm (deeltjes per miljoen) is bereikt. Een inktzwarte mijlpaal. De concentratie CO2 in de lucht (1958 tot 2012). Sinds 1958 worden er atmosferische metingen gedaan op Mauna Loa (Hawaii).
Dampen zijn zwaarder dan lucht en verspreiden zich over de grond. Opslagvoorwaarden : Op een goed geventileerde plaats bewaren.
Methaan is de brandbare hoofdcomponent van vergistingsgas. Vergistingsgas bestaat voor ongeveer 60 tot 65% uit methaan. Bij dit methaangehalte is er onvoldoende zuurstof beschikbaar voor ontbranding. Vergistingsgas is hierdoor op zichzelf geen explosief gasmengsel, maar wordt dat bij verdunning met de buitenlucht.
Waterstofsulfide meten met een H2S meter.
Waterstofsulfide (H2S), soms zwavelwaterstof genoemd, is een sterk ruikend giftig gas. H2S is in lage concentraties al schadelijk voor personen. De grenswaarde in Nederland voor H2S is 1,6 ppm. H2S is een gas dat heel snel wordt waargenomen omdat de reukgrens op 0,1 ppm ligt.