Gemiddeld worden 7 op 10 eicellen bevrucht na IVF of ICSI. Het tijdstip van de terugplaatsing wordt met het labo afgesproken. Eén dag na de pick-up wordt u opgebeld door iemand van het labo; zij zullen u vertellen hoeveel eicellen er bevrucht zijn en op welke dag de terugplaatsing zal doorgaan.
De kans op een kind is na één IVF- of ICSI-poging ongeveer 20-25%. Na 3 pogingen is ongeveer de helft van de paren zwanger geworden.
Op die manier minimaliseren we het risico op een meerlingzwangerschap en de complicaties die daarmee gepaard gaan. Recente studies hebben aangetoond dat het overbrengen van meerdere embryo's tegelijk de kansen op zwangerschap niet vergroot, maar ze in het geval van een abnormale immuunrespons zelfs kan verkleinen.
Hoewel met ICSI een gemiddeld bevruchtingspercentage van 70% wordt bereikt, zien we in 5% van de ICSI cycli géén of een abnormaal lage bevruchting. De meest voorkomende oorzaak is een defect in het eicelactivatiemechanisme.
ICSI is een afkorting van intracytoplasmatische sperma-injectie. ICSI is een vorm van reageerbuisbevruchting. Bij een ICSI-behandeling brengt men in het laboratorium één zaadcel met een kleine naald in een eicel. Een ICSI- behandeling vindt onder andere plaats als het sperma minder dan 1 miljoen zaadcellen bevat.
Bij IVF bevruchten de zaadcellen zelf de eicel, bij ICSI wordt 1 zaadcel de eicel ingebracht. Bij de behandeling is het de bedoeling ongeveer 10 eiblaasjes (follikels) te kunnen aanprikken uit de eierstok (ovarium), met als doel zo'n 8-10 eicellen (oocyten) te verkrijgen.
IUI, IVF en ICSI
Of kan er helemaal geen oorzaak worden gevonden voor het uitblijven van een zwangerschap? Dan kan IUI een oplossing zijn. Hierbij worden de beste zaadcellen, na bewerking in het laboratorium, in jouw baarmoederholte ingebracht.
De kans op een zwangerschap die eindigt met de geboorte van een kind is bij ICSI even groot als bij 'gewone' IVF, ongeveer 15-20% per behandeling; Van de zwangerschappen die door ICSI ontstaan eindigt ongeveer 25% in een miskraam.
De behandeling duurt ongeveer twee maanden. Tussen twee IVF/ICSI-behandelingen zit een maand rust. Het is altijd mogelijk om een langere periode aan te houden. Een IVF/ICSI-behandeling vraagt veel van lichaam en geest.
Er zijn zeker dingen die men kan doen om de kwaliteit van de eicellen te maximaliseren en de vruchtbaarheid te verbeteren. Een evenwichtig dieet, niet roken, lichaamsbeweging en een goed gewicht (BMI 18 tot 24,9) zijn de best mogelijke voorbereiding.
Bij IVF en ICSI is de gemiddelde kans op een tweeling ongeveer 5%. Bij IUI ligt die kans tussen de 10 en 20%. 47% van de tweelingen wordt geboren bij een zwangerschapsduur van 38 tot 42 weken, in 51% dient de bevalling zich eerder aan.
Seks na een intra-uteriene inseminatie of na de terugplaatsing van een embryo kan geen kwaad. U mag ook werken, sporten, heffen en tillen. U mag eigenlijk alles – alleen vragen we u met het oog op een mogelijke zwangerschap voorzichtig te zijn met alcohol, roken, medicijnen en röntgenstralen.
Het is mogelijk, indien je met een eerdere ICSI-behandeling zwanger bent geworden, een volgende kinderwens opnieuw via ICSI te proberen. Voor de volgende poging kan je opnieuw 3 keer een ICSI-behandeling ondergaan en deze (pogingen tot) behandelingen worden wederom maximaal 3 keer vergoed vanuit je zorgverzekering.
3 pogingen per zwangerschap
of ICSI. pogingen per zwangerschap vergoed. Een poging bestaat uit het: Rijpen van de eicellen met een hormoonbehandeling.
De kans op een zwangerschap na ivf is onder meer afhankelijk van leeftijd en leefstijl van de vrouw en oorzaak en duur van de onvruchtbaarheid. Per tot stand gebrachte zwangerschap bedragen de kosten van een ivf/icsi behandeling gemiddeld € 10.250 (prijspeil 2004).
Na de punctie kunnen de eierstokken erg opgezet zijn en kunnen de kleine bloedvaten in de buik meer vocht doorlaten dan normaal.
Omdat je het aanprikken van de eicellen niet kunt verdoven, doet het pijn.
Oorzaak miskraam
Na vruchtbaarheidsbehandelingen heb je een iets grotere kans op een miskraam. Dit ligt niet zozeer aan de behandeling zelf, maar aan de achterliggende oorzaken van vruchtbaarheidsproblemen, zoals een hogere leeftijd, (ernstig) overgewicht of immunologische factoren.
Voorkomen van een miskraam
Wel kun je zorgen voor een goede start van je zwangerschap door meer te weten van risico's tijdens de zwangerschap. Het is belangrijk gezond te leven en gevarieerd te eten, niet overmatig drinken, niet roken en geen medicijnen innemen zonder overleg.
Een miskraam is het spontaan te vroeg geboren worden van je kindje tot en met de 16e week van de zwangerschap. De medische benaming hiervoor is spontane abortus. De meeste miskramen vinden plaats tussen 8 en 13 weken zwangerschap.
Het vermogen van het menselijk embryo om zich in te nestelen, is namelijk vrij zwak. Men vindt weinig redenen waarom de innesteling mislukt. Dat kan te maken hebben met anatomische factoren in de baarmoederholte of met immunologische factoren. In elk geval kan men ze moeilijk evalueren en afweren.
Het lukt een bevruchte eicel niet altijd om zich in te nestelen. De kans op een succesvolle innesteling hangt onder andere af van je leeftijd, gezondheid en de kwaliteit van het baarmoederslijmvlies. Ook een fout in de celdelingen van het vruchtje kan ervoor zorgen dat de innesteling niet lukt.
Je hebt de meeste kans om zwanger te worden als je een paar keer vrijt in de 6 dagen voor je eisprong. De eisprong is 2 weken voordat je ongesteld wordt. De meeste vrouwen die dit doen zijn dan in 1 jaar zwanger. Ga naar je huisarts als je na een jaar nog niet zwanger bent.