Op 29 november 2012 verkreeg Palestina de status van "waarnemerstaat niet-lid" binnen de Verenigde Naties toen Resolutie 67/19 van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties met grote meerderheid werd aangenomen. Op 22 mei 2024 verklaarden Noorwegen, Spanje en Ierland Palestina officieel te erkennen.
Negen landen van de G20 (Argentinië, Brazilië, China, India, Indonesië, Rusland, Saoedi-Arabië, Zuid-Afrika en Turkije, plus permanent uitgenodigde Spanje) hebben Palestina als staat erkend, terwijl tien landen (Australië, Canada, Frankrijk, Duitsland, Italië, Japan, Mexico, Zuid-Korea, het Verenigd Koninkrijk en de ...
Palestina wordt officieel erkend door ruim 130 landen, waaronder enkele EU-lidstaten. Israël, maar ook Nederland en België, erkennen Palestina niet. Het land werd in 2012 een waarnemend niet-lid van de Verenigde Naties.
De PLO omvat de belangrijkste partij Fatah, het Democratisch Front voor de Bevrijding van Palestina (DFLP), het Palestine Liberation Front (PLF), het Arab Liberation Front (ALF), het Popular Struggle Front (PSF) en enkele kleinere groeperingen.
In 1988 riep PLO-leider Yasser Arafat de onafhankelijke staat Palestina uit.
Bij het einde van het Britse mandaat in 1948 brak een oorlog uit. Bij de wapenstilstand van 1949 was Palestina verdeeld tussen de nieuw gestichte staat Israël, Transjordanië en Egypte. In 1994 kwam er Palestijns zelfbestuur, tegenwoordig bekend onder de naam Staat Palestina.
Bij de wapenstilstand van 1949 besloeg de nieuwe staat Israël 77% van het grondgebied van het voormalige mandaatgebied Palestina. Transjordanië hield 22% van het gebied bezet (de Westelijke Jordaanoever inclusief Oost-Jeruzalem) en annexeerde dit in 1950, waarbij de naam Transjordanië gewijzigd werd in Jordanië.
Op grond van de Oslo-akkoorden van 1993-95 hebben de Palestijnen in theorie zeggenschap over een deel van de Westoever en over de gehele Gazastrook. Officieel regeert hier de Palestijnse Autoriteit (PA), maar Gaza wordt sinds 2007 de facto bestuurd door de politieke tak van Hamas.
De Palestijnse Autoriteit had de controle over de Gazastrook vóór de Palestijnse verkiezingen van 2006 en het daaropvolgende conflict in Gaza tussen de Fatah- en Hamas-partijen, waarna de Palestijnse Autoriteit de controle verloor aan Hamas. De PA claimt nog steeds de Gazastrook, hoewel Hamas de facto de controle uitoefent.
In de oudheid werd Palestina bewoond door Semitische volkeren, waarvan de eerste van Kanaänitische oorsprong waren. Volgens de overlevering kwam Abraham, de gemeenschappelijke stamvader van joden en Arabieren, uit Ur naar Kanaän.
Op 15 mei 1948 liep het Britse mandaat voor Palestina af. In anticipatie hierop riep het Jewish Agency een dag eerder de staat Israël uit.
Als onderdeel van de Abraham-akkoorden van 2020 hebben de Verenigde Arabische Emiraten, Bahrein, Soedan en Marokko allemaal genormaliseerde bilaterale banden met Israël tot stand gebracht. De druk werd opnieuw uitgeoefend door de Arabische Liga na de Arabisch-Israëlische oorlog van 1973, die ertoe leidde dat Cuba, Mali en de Malediven de banden met Israël verbraken.
Italië heeft Palestina nog steeds niet erkend als soevereine staat. Dit komt deels doordat het land eerst de uitkomst van de momenteel vastgelopen onderhandelingen wil afwachten, en deels omdat de meeste landen van de Europese Unie Palestina ook niet erkennen.
Frankrijk-Palestina relaties verwijzen naar buitenlandse relaties tussen Frankrijk en de staat Palestina. Frankrijk erkent Palestina niet als een onafhankelijk land, maar steunt een tweestatenoplossing.
In 2012 stemde Mexico ervoor om Palestina een niet-lidstaat met waarnemersstatus te maken bij de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties. Dit was een upgrade van de status van niet-statelijke waarnemer.
Palestina deelt de meeste grenzen met Israël en grenst in het oosten aan Jordanië en in het zuidwesten aan Egypte. Het heeft een totale landoppervlakte van 6.020 vierkante kilometer (2.320 vierkante mijl) terwijl de bevolking meer dan vijf miljoen mensen telt.
HAMAS is sinds 2007 het feitelijke bestuursorgaan in de Gazastrook, toen het de Palestijnse Autoriteit van de macht verdreef. In 2017 wijzigde HAMAS zijn handvest om een oproep tot vernietiging van Israël te verwijderen.
Als onderdeel van de Oslo-akkoorden kreeg de Palestijnse Nationale Autoriteit (PNA) toestemming om een politiemacht met paramilitaire capaciteiten te rekruteren en op te leiden, maar het was niet toegestaan om een militaire macht te hebben.
Diplomatieke normalisatie en legitimiteit
Na het Oslo I-akkoord in 1993 erkende de PLO officieel de staat Israël en beloofde zij geweld af te wijzen. Israël erkende de PLO bovendien als vertegenwoordiger van het Palestijnse volk.
Tot op heden is de Hamas-regering alleen economisch verbonden met de in Ramallah gevestigde Palestijnse Nationale Autoriteit, die het bestuur over de Gazastrook onafhankelijk uitvoert. Hamas exploiteert drie interne veiligheidsorganisaties: de Algemene Veiligheidsdienst, de Militaire Inlichtingendienst en de Interne Veiligheidsdienst.
De staat Israël moet ervoor zorgen dat alle inwoners van Gaza kunnen beschikken over voedsel, medische voorraden, humanitaire hulp en elektriciteit.
De kracht van HAMAS is geconcentreerd in de Gazastrook en gebieden van de Westelijke Jordaanoever. HAMAS heeft een militaire vleugel die bekend staat als de Izz al-Din al-Qassam Brigades die sinds de jaren 90 veel anti-Israëlische aanvallen heeft uitgevoerd in zowel Israël als de Palestijnse gebieden.
In mei 1948 verwierven Joden ongeveer twee miljoen van Palestina's 26 miljoen dunams . In termen van Palestina's totale landoppervlak onder het mandaat, was dit een klein percentage.
Vanaf 1517 tot na de Eerste Wereldoorlog maakte Gaza deel uit van het Ottomaanse Rijk. Na 1917 viel het onder het Britse Mandaatgebied Palestina, waarin later de staat Israel werd opgericht. Tijdens de daarop volgende Arabisch-Israelische Oorlog van 1948 bezette Egypte de strook.
Andere opties waren Palestina of Zion. Uiteindelijk werd toch de Bijbelse naam Israël gekozen. Sommige mensen vinden dat het gebied waar Israël ligt eigenlijk Palestina heet. Ook wordt Israël door joden en christenen soms het Beloofde Land of het Heilige Land genoemd.