Het ontstaat na besmetting via de huid. Er vormt zich een pijnloos, jeukend bultje op de handen, in de nek of het gezicht. Na 2-3 dagen gaat dit over in een blaartje en daarna in een zweer die bedekt wordt met een zwarte korst. Daaromheen ontstaat vaak een flinke zwelling en een krans van blaasjes.
Bij de mens is antrax een ernstige infectieziekte met verschillende klinische vormen: cutane, respiratoire en gastro-intestinale antrax. Al deze vormen kunnen gecompliceerd worden door een sepsis. Besmetting kan gebeuren via direct huidcontact met dieren die aan de ziekte lijden of eraan gestorven zijn.
Infectie van de huid is veruit de meest voorkomende vorm van miltvuur. In eerste instantie ontstaat een bult die lijkt op een insectenbeet. Binnen twee dagen wordt dit een blaar, die vervolgens verandert in een zweer. De zweer doet geen pijn en heeft een karakteristieke zwarte plek (afstervend weefsel) in het midden.
Mensen kunnen miltvuur krijgen doordat ze de bacterie inademen. Mensen worden dan verkouden en gaan hoesten. De klachten worden erger na 2 tot 4 dagen. Mensen kunnen dan benauwd worden, bloed ophoesten en hoge koorts krijgen.
Intestinale antrax ontstaat door het eten van onvoldoende verhit vlees afkomstig van besmette dieren. Er bestaan geen aanwijzingen dat de ziekte via melk van de geïnfecteerde dieren kan worden overgebracht.
Bij tijdige behandeling geneest deze “huidvorm” over het algemeen zonder ernstige gevolgen. Miltvuur kan ook via het maag-darmkanaal worden opgelopen, bijvoorbeeld door de consumptie van besmet vlees dat onvoldoende is verhit. Het meest ernstige verloop wordt gezien wanneer miltvuursporen worden ingeademd.
De meest dodelijk vorm van miltvuur is besmetting van de luchtwegen. Zonder behandeling kan dit leiden dit tot ernstige ademhalingsproblemen, shock en hersenvliesontsteking. Een van de grootste gevaren van miltvuur is het vermogen dat miltvuurbacteriën hebben om sporen te vormen.
Afstervingsproces Als er nauwelijks doorbloeding is, is de kans op wondjes en infecties groot. Wanneer deze infectie zich uitbreidt kan het weefsel afsterven, wat zich uit in donkerblauwe of zwarte verkleuringen. Dit wordt necrose (bij een droge wond) of gangreen ('koudvuur', bij een natte wond) genoemd.
Wat is het? Wondroos of erysipelas is een huidinfectie die veroorzaakt wordt door een bacterie, de streptokok. Iedereen heeft deze bacterie, maar die is op een intacte huid onschuldig. Meestal dringt ze de huid binnen via een klein wondje, wat we dan de ingangspoort van de besmetting noemen.
Schapen, runderen, geiten en varkens kunnen de bacterie via besmet voedsel binnen krijgen.
Bij roodvonk heeft uw kind meestal keelpijn, koorts en plekjes op de huid. Vaak zijn dit de eerste klachten: geen zin hebben in eten. koorts die snel hoger wordt (soms tot 40 graden)
Omdat de bacterie niet alleen bij mensen voorkomt, maar ook bij dieren, is ze quasi onmogelijk uit te roeien. Hoewel de pest snel dodelijk kan zijn (zo is longpest 100% dodelijk binnen de 24 uur na het begin van de symptomen), is het goed te behandelen met antibiotica wanneer de kuur snel genoeg gestart kan worden.
Hoewel in de meeste poederbrieven chemische bestrijdingsmiddelen werden aangetroffen, waren de hoeveelheden niet erg schadelijk. De poederbrieven hebben bij enkele ontvangers lichte ademhalingsproblemen en branderige ogen veroorzaakt. De personen die de brieven hadden geopend zijn uit voorzorg in quarantaine geplaatst.
Besmetting en preventie
Bacillus anthracis kan op verschillende manieren de mens besmetten. Het inademen van sporen na het opgraven van een besmet kadaver is een mogelijkheid. Of via wondjes in de huid kunnen mensen zich besmetten. Ook het eten van onvoldoende verhit, besmet vlees, is een mogelijke route.
Het grootste deel van de poederbrieven bevat geen ziekteverwekkers, maar meel, stijfsel, waspoeder of andere poederachtige substanties. Hierdoor wordt paniek gezaaid, wat meestal ook de bedoeling is van de afzender.
Hoe ziet wondroos er uit? De huid in de omgeving van de huidbeschadiging wordt felrood, warm, en een beetje gezwollen. De roodheid breidt zich steeds meer uit. Soms ontstaan er zelfs blaren.
Er zijn vijf tekenen, of symptomen, die wijzen op een acute infectie: roodheid, warmte, zwelling, pijn en verminderd functioneren, zoals moeite hebben met het normaal bewegen van het gekwetste lichaamsdeel.
Ga in de eerste dagen na het ontstaan van de wond naar uw huisarts: als er een of meer tekenen van infectie ontstaan: er komt troebel geelwit vocht (pus) uit de wond. de wondranden worden roder, dikker of warmer of doen meer pijn.
De huid verkleurt paarsachtig rood. Het onderliggende weefsel sterft af, waardoor het donker kleurt. Bij gasgangreen ten slotte sterven de weefsels in en rond de wonde snel af, in een tijdspanne van enkele uren. Hierdoor wordt de wondzone zwart.
Het aangedane weefsel verandert van kleur van rood, blauw en groen tot zwart en wordt gekenmerkt door een zeer sterke onaangename geur van rottend weefsel. De bacteriën kunnen gas produceren, waardoor onderhuidse luchtbelletjes ontstaan die je van buitenaf kunt voelen. Je spreekt in dat geval van gasgangreen.
Wondroos is niet hetzelfde als gordelroos. Gordelroos is namelijk een virusinfectie, terwijl wondroos een bacteriële infectie is. Het verschil zit hem dus in de veroorzaker van de aandoeningen.
De pest bleef nog meer dan 300 jaar actief in Europa. De laatste grote uitbraak in West-Europa vond plaats in 1720 in Marseille. In 1738 was er nog een epidemie in Oost-Europa en de ziekte verdween pas uit Europa na een laatste heropflakkering in Rusland van 1770-1773.
Pest is een besmettelijke infectieziekte die wordt veroorzaakt door een bacterie. De bacterie wordt overgedragen door vlooien. Bij de pest kunnen zeer pijnlijke builen op de huid ontstaan. De ziekte heeft in het verleden tot massale sterfte onder de Europese bevolking geleid.
Na het eten van met de miltvuurbacterie besmet voedsel kan de darmvorm ontstaan, die twee verschillende beelden heeft: de zogenaamde abdominale vorm (abdomen = buikholte) en de orofaryngeale vorm (orofaryngeaal = van mond en keel).