Houdoe (met klemtoon op de eerste lettergreep) is een Brabants woord dat in grote delen van Noord-Brabant, het zuiden van Gelderland, Limburg en in delen van noord Antwerpen gebruikt wordt als afscheidsgroet.
De klemtoon ligt namelijk niet op de 'doe', maar op de 'hou'. Een fout die veel mensen die niet uit onze provincie komen maken. Brabanders weten natuurlijk wel hoe ze 'houdoe' uitspreken.
Typisch Oost-Brabantse woorden zijn zodoende geleuve (geloven), bruur (broer) en zuke (zoeken), naast verkleinwoorden als menneke (mannetje), bömke (boompje), bluumke (bloemetje) en jeske (jasje) en vervoegingen als velt (valt).
Brabanders zetten overal het woordje 'ons' voor: ons mam, ons pap en ons opa en oma. Gewoon omdat we het gevoel hebben we dat we allemaal één grote familie zijn.
Braoierd - Prutser.Zibbedeeske - Sulletje.Ik zit langs jou - Ik zit náást je.Peperkoek - Terwijl de rest van Nederland ontbijtkoek zegt, zeg jij peperkoek.
Een Brabander wordt meteen herkend door de zachte g en de afscheidsgroet houdoe. Deze kenmerken in de taal die wijzen op iemands herkomst heten sjibbolets. Ook binnen onze provincie, dus op kleinere schaal, kennen we sjibbolets.
Iedere stad en ieder dorp kent een andere verschijningsvorm, het eigen lokale dialect. Er zijn honderden Brabantse dialecten maar je kunt ze ook samennemen en van 'het Brabants dialect' spreken. De dialecten van Noord-Brabant verschillen onderling en daarbij verschillen ze niet allemaal evenveel van elkaar.
De provincie Noord-Brabant heeft een eigen cultuur en mentaliteit die afwijkt van het leven 'boven de rivieren'. Zo staan Brabanders bekend als gemoedelijk en Bourgondisch. De gemiddelde Brabander houdt van het goede leven, zoals ze zeggen.
In het westen en het oosten van Drenthe wordt er een forse, sterke man mee bedoeld en in Midden-Drenthe hebben ze het dan over een snakkerd, een opschepper. Opvallend is ook dat in het Woordenboek van de Drentse Dialecten maar één groep mensen, inwoners van Wijster aanduidt als Brabanders: de respondenten uit Mantinge.
Meepesaant (in het voorbijgaan), petazzie (stamppot), zibbedeeske (sulletje) en braoierd (prutser), ze hebben ook deze editie van de Van Dale helaas niet gehaald. Gèrum voor onze Brabantse taalpareltjes. Gelukkig staat onze alles overstijgende afscheidsgroet sinds 1992 wel herkend in dat taalbuukske.
In het Brabants bedoelen we met 'houdoe en bedankt' eigenlijk hetzelfde als met 'fijn dat je er was, tot ziens'. Persoonlijk zeg ik niet vaak meer 'houdoe'.
In de elfde eeuw bestonden het huidige Noord-Brabant en België uit talloze hertogdommen en graafschappen. Een van de graafschappen, het graafschap Leuven, zou later uitgroeien tot het hertogdom Brabant. Aan dat hertogdom heeft de huidige provincie haar naam te danken.
hoes (o.) hoes (o.)
Tegenwoordig wordt plat vaak gezien als onbeschaafd of grof of ordinair taalgebruik De benamingen worden door elkaar gebruikt, maar plat rotterdams hoort bij de dialecten en streektalen.
De Nederlandse witte geit is een Nederlands geitenras, dat ontstaan is door kruising van de landgeit en de saanengeit. Omstreeks 1900 werd besloten de sterke landgeit te kruisen met de melkproductieve saanengeit. Hiervoor werden in 1905 80 saanenbokken en -geiten uit Zwitserland ingevoerd.
Bekaant betekent bijna of ongeveer; in Vlaanderen horen we ook nog wel bijkans. Bijkans en ons woord bekaant of bekant komen van bij en kant. Het woord betekent letterlijk 'bij de kant' oftewel 'aan de rand' of 'op de rand'. Je leest meer over de dialecten van Noord-Brabant bij de Erfgoed Brabant Academie.
Brabant staat bekend om de gezelligheid en zijn Bourgondische levensgenieters. Natuurlijk ook om carnaval, de zachte G en het Bavaria bier. Bekende Brabanders zijn Frans Bauer, Roy Donders en natuurlijk Guus Meeuwis, die als het ware het volkslied voor de provincie schreef.
Brabanders staan bekend als gezellige mensen. Ze houden van de Brabantse natuur en van de steden met historische gebouwen. Historie betekent geschiedenis. De gebouwen zijn dus al heel oud.
Vroeger kwam Brabanters met een t ook wel voor. Waarschijnlijk is men naar analogie van Hollanders gaan spreken van Brabanders. Deze verandering heeft al lang geleden plaatsgevonden. Dat blijkt bijvoorbeeld uit de Spaanschen Brabander, de titel van Bredero's toneelstuk uit 1617.
Brabant is een prachtige provincie: er is mooie natuur, er zijn gezellige dorpjes, grote steden, veel riviertjes en meren… voor ieder wat wils. Er is allerlei informatie te vinden over wat je allemaal kunt doen voor een vakantie of een dagje uit. Kijk bijvoorbeeld eens op de websites VisitBrabant en VVVBrabant.
Houdoe (met klemtoon op de eerste lettergreep) is een Brabants woord dat in grote delen van Noord-Brabant, het zuiden van Gelderland, Limburg en in delen van noord Antwerpen gebruikt wordt als afscheidsgroet.
Worstenbroodjes. We trappen af met een van de bekendste Brabantse lekkernijen: de worstenbroodjes. Het zachte broodje met een kruidige gehaktvulling is onlosmakelijk verbonden met Noord-Brabant, maar het is inmiddels in het hele land bekend en geliefd.
De klemtoon in het woord moet op de eerste lettergreep liggen. Veel mensen die oorspronkelijk niet uit Brabant komen maar ook weleens 'houdoe' willen zeggen, leggen de klemtoon meestal op de tweede lettergreep. Dat is zoiets als 'bommel-ding' zeggen terwijl een 'bom-melding' is bedoeld.
'Ons mam/pap' is een Oost-Brabants verschijnsel en in West-Brabant wordt de voorkeur gegeven aan 'ons ma/pa'.
Iedere stad en ieder dorp kent een andere verschijningsvorm, met bijbehorende Brabantse uitdrukkingen: het eigen lokale dialect. Er zijn honderden Brabantse dialecten, maar je kunt ze ook samennemen en van 'het Brabants dialect' spreken.