Om ADD vast te stellen kijkt de behandelaar naar gedragskenmerken in verschillende omstandigheden. Hiervoor vraagt de psycholoog naar beschrijvingen van ouders en / of leerkrachten en natuurlijk het verhaal van het kind.
Van je huisarts kun je een verwijzing krijgen naar een erkende organisatie die gespecialiseerd is in ADHD/ADD. Bij het eerste gesprek krijg je vragenformulieren, in te vullen door jezelf, een ouder of partner en in het geval van kinderen/tieners ook door een leerkracht. Dan volgen er gesprekken met een psycholoog.
Een diagnose bestaat uit een zogeheten 'DSM classificatie' van de symptomen die je ervaart. Bijvoorbeeld of je klachten vallen binnen het autisme spectrum, of juist passen bij ADD of iets anders. Daarnaast is er ook een beschrijvende diagnose. Dit geeft je klachten weer en beschrijft waar deze vandaan komen.
De meeste mensen gaan eerst naar de huisarts wanneer zij problemen met hun kind ervaren. De huisarts stelt vast of er aanwijzingen zijn die kunnen duiden op ADHD en verwijst indien nodig door naar de kinder- en jeugdpsychiater of kinderarts die gespecialiseerd is in ADHD. Ook een psycholoog mag een diagnoses stellen.
De testdag van 2 tot 3 uur (mogelijk verspreid over twee dagdelen). Het adviesgesprek: Bespreking van de testuitslag (is er sprake van ADD of ADHD bij je kind) en het diagnostisch onderzoeksrapport van 1.5 uur.
ADD bij volwassenen
Er is sprake van een verminderde concentratie. ADD bij volwassenen komt regelmatig voor. ADD'ers komen dromerig over maar hebben een hoofd vol gedachten. Ze zijn overgevoelig voor uitwendige prikkels en trekken zich regelmatig terug om opgedane ervaringen te verwerken.
Bij de variant Attention Deficit Disorder (ADD) is er geen sprake van hyperactief of impulsief gedrag, maar wel van een gebrek aan aandacht of juist een teveel aan aandacht op één onderwerp. Autisme en ADHD komen vaak gezamenlijk voor, hoe vaak precies is nog onbekend.
Het onderzoek en de diagnose
Om ADD vast te stellen kijkt de behandelaar naar gedragskenmerken in verschillende omstandigheden. Hiervoor vraagt de psycholoog naar beschrijvingen van ouders en / of leerkrachten en natuurlijk het verhaal van het kind.
De online ADHD test / ADD test van PsyQ is zorgvuldig samengesteld door onze ervaren psychologen. De test geeft aan of jouw klachten mogelijk verband houden met ADHD of ADD. Als dit het geval is, neem dan contact op met de huisarts. Hij of zij kan je doorverwijzen naar PsyQ voor een behandeling.
Als je aan ADD lijdt, heb je een tekort aan de neurotransmitters dopamine en noradrenaline. Hierdoor wordt de informatie die naar de hersenen gaat minder efficiënt geregistreerd. Ook verandert de activiteit in bepaalde hersengebieden hierdoor.
Dit kost 250 euro, alles inbegrepen, ook attesten, verslagen en ons online behandelpakket. Dit onderzoek kan ook gebeuren via videoconferentie. Volwassenen met ADD stellen ook vaak zaken uit, pakken ze niet vlug genoeg aan, volgen ze te weinig op of maken ze niet af.
Veel mensen denken dat ADD een aandoening is die kinderen hebben en die vanzelf weer overgaat. Op de website van de Hersenstichting staat te lezen dat bij eenderde van de kinderen met ADD, de stoornis nog steeds aanwezig is wanneer zij volwassen zijn.
Neurofysiologisch of beeldvormend onderzoek is niet nodig voor de diagnose van ADHD, die een gedragsdiagnose is. Enkel bij vermoeden van een neurologische stoornis en best op voorschrift van de (kinder)neuroloog kunnen deze onderzoeken aangewezen zijn.
Het werd gezien als een stoornis waarbij mensen problemen hadden met aandacht en concentratie. Je kunt de naam ADD nog wel regelmatig tegenkomen. Tegenwoordig is deze stoornis officieel een soort binnen de diagnose ADHD (Attention Deficit Hyperactivity Disorder).
Iemand met ADD wordt vaak omschreven als onhandig, lui, traag, in zichzelf gekeerd, ongemotiveerd en ongrijpbaar. Jammer, want van binnen schuilen er veel zinnige dingen. Waarschijnlijk leg je vaak verbanden die niemand anders legt, ben je heel creatief en voel je precies aan wat er speelt in je omgeving.
Mensen met ADHD uiten dat meer fysiek dan mensen met ADD. Daarnaast is iemand met ADD meer een dagdromer terwijl iemand met ADHD meer een doener is, meer met zijn ideeën daadwerkelijk aan de slag gaat. Uiteraard zijn er ook voldoende overeenkomsten tussen ADHD en ADD.
Volgen aanwijzingen niet goed op, komen verplichtingen niet goed na. Raken vaak dingen kwijt, hebben het huiswerk niet bij zich, enz. Schrijven huiswerk niet in de agenda (of schrijven het wel op maar kijken er nooit meer naar). Stellen alles uit tot het laatste moment, waardoor hun werk of taak te laat klaar is.
Bij mensen met ADD werken de receptoren vaak niet goed. Met andere woorden: Het filtersysteem dat de mens in staat stelt om allerlei informatie te scheiden in 'belangrijk' en 'onbelangrijk', werkt bij mensen met ADD niet goed.
De symptomen van ADD zijn: Niet goed op details letten en veel fouten maken. Moeite hebben om de aandacht bij het werk te houden. Snel afgeleid zijn van een gesprek.
Je bent gevoelig, betrokken en emotioneel. Mensen met ADD zijn vaak gevoelig en betrokken maar hebben moeite met het tonen van hun gevoelens. Je bent dromerig vanwege een constante gedachten stroom. Hierdoor is concentreren lastig en kom je vaak ongeïnteresseerd of afwezig over.
ADD is een subtype van ADHD. In de psychologie wordt ADHD opgedeeld in drie subtypen: het overwegend hyperactieve type, waarbij alleen hyperactiviteit een rol speelt, het gecombineerde type, waarbij er naast de hyperactiviteit ook sprake is van een aandachtsstoornis, en het overwegend onoplettende type (ADD).