Als een kat een andere kat steeds wegjaagt, de eigenaar aanvalt of zich dwingend gedraagt, wordt het dier nog weleens dominant genoemd.
Katten hebben een ingewikkeld systeem om te laten zien wie de baas is. Je kat kan bij andere katten het beste plekje en de lekkerste snack opeisen. Ze gebruikt hierbij subtiele signalen richting andere katten, zoals het verspreiden van geur of veranderen van houding. Het onderling wegjagen is geen teken van dominantie.
Wie denkt dat alle katten het gezicht van hun 'baasje' herkennen heeft het mis. Ruim 46% van de katten in een onderzoek naar gezichtsherkenning, kon het gezicht van zijn eigenaar niet onderscheiden van andere gezichten. Toch hechten katten zich net zo aan hun verzorger als kleine kinderen zich aan hun ouders hechten.
Anders dan bij sommige andere diersoorten hebben katten geen lineaire hiërarchie. In het wild bestaan kattengroepen uit vrouwtjes met nakomelingen: het zijn familiegroepen. De katers vertrekken uit de groep wanneer ze volwassen worden.
Het vaakst komt agressie voort uit territoriumdrang. Katten zijn hele territoriale dieren en zullen hun gebied, hun territorium, verdedigen tegen indringers. Dit kunnen buurtkatten zijn die in de achtertuin komen, maar ook katten die met elkaar in een huis wonen en die geen sociale eenheid vormen, geen vrienden zijn.
Het verschil tussen spelen en vechten herken je aan het gebruiken van de poten en nagels (en de andere kat dus daadwerkelijk bezeren), platte oren en lage grommen. Op het moment dat één van de (of beide) katten dit gedrag vertoont is het geen leuk spel meer, maar zijn de katten de hiërarchie aan het bepalen.
Spelende katten houden hun nagels ingetrokken, bijten geremd en maken geen geluid. Ook tonen ze in het spel vaak een 'spelgezicht' en staat hun bek half open. Hoor je gegrom, blazen de katten tegen elkaar of hoor je een piep, dan is het echt geen spel! Haal je katten dan zo snel mogelijk uit elkaar.
Er zijn tot op heden geen aanwijzingen dat katten complexe emoties zoals jaloezie, schuldgevoel of schaamte kunnen ervaren. Voor dit type emoties is namelijk zelfbewustzijn en inlevingsvermogen nodig.
De kat alleen laten kan verlatingsangst veroorzaken
Maar nu laten zelfs onderzoeken (ResearchGate, 20201) zien dat katten eenzaamheid en de daaruit voortvloeiende gedragsproblemen kunnen ontwikkelen. Deze omvatten bijvoorbeeld onzindelijkheid of destructiviteit (vernieling).
Probeer het gedrag te negeren en corrigeren waar nodig. Straf jouw kat niet tijdens ongewenst gedrag, maar laat op andere manieren merken dat je het niet fijn vindt. Deze vorm met trainen wordt negatieve bekrachtiging. De kern van negatieve bekrachtiging is dat je iets leuks weghaalt bij gedraging.
Nee, zegt de wetenschap, het is niet gezond om hond of kat op je bed te laten slapen. De reden is eenvoudig: dieren - en dus ook huisdieren - dragen in hun vacht, onder hun poten en in hun bek bacteriën met zich mee die je flink ziek kunnen maken. Beruchte voorbeelden zijn Q-koorts en vogelgriep.
Is je kat koppig en wil hij maar niet geknuffeld worden? Dan is de kans groot dat je viervoeter boos op je is. Dit is waarom. Mensen kunnen ook weleens geïrriteerd zijn wanneer ze zijn gekwetst, maar katten blijven blijkbaar langer met deze gevoelens rondlopen.
Mensen krijgen tranen als ze boos zijn, verdrietig of juist heel blij. Dieren niet. Een hond gaat bijvoorbeeld kwispelen, een kat gaan miauwen. Er zijn dus wel emoties maar er komen geen tranen bij.
Geef beide katten wat lekkers in elkaars aanwezigheid, zodat dit een positieve ervaring is, verklein de afstand geleidelijk. Als beide katten rustig zijn, kan de nieuwe kat een paar minuten uit het kamertje gelaten worden bij uw eigen kat. Die tijd kan elke dag verlengd worden.
Ze stoten hormonen uit met hun poten om een bed of bank af te bakenen als hun eigendom". Naast instinctief territoriaal gedrag kan dit kneden een kat ook troost bieden, zegt gedragsbioloog Johnson.
Huiskatten worden vaak gescheiden van hun broers en zussen op jonge leeftijd. Het is onbekend hoe lang katten hun familie dan nog blijven herinneren. Het lijkt erop dat ze hun nestgenoten en hun moeder al na een paar maanden niet meer herkennen.
Zijn binnenkatten zielig? We geven je gelijk antwoord: nee, je kat is niet zielig. Wel zijn er een aantal zaken waarop je wilt letten: Laat je kat als kitten al wennen aan het binnenleven als dit mogelijk is.
Ze houden er bijvoorbeeld van om grotere stukken in huis te rennen. Laat dus bij een paar kamers de deur open zodat hij de ruimte heeft. Ook is het slim om een krabpaal aan te schaffen. Zo voorkom je dat je kat als jij even niet oplet zijn nagels scherpt aan je bank.
Zelfs dieren die normaal gesproken een zachtaardig karakter hebben, beginnen soms te krabben, blazen en bijten. Ook plotse onzindelijkheid, het weigeren te eten en niet meer reageren op jouw geroep, kunnen wijzen op een jaloerse kat.
Door alles wat belangrijk is voor de kat, zoals eten, drinken, rustplaatsen e.d., goed door het huis te verspreiden, voorkom je veel ruzie tussen katten. Ook je aandacht kun je het beste goed verdelen. Dus geef ze allebei tegelijk aandacht en laat niet een van beide op zijn beurt wachten.
Soms plast of sproeit een kat in huis omdat het plassen pijn doet. De oorzaak kan liggen in een nierprobleem, diabetes of een blaasontsteking. Wanneer de kat plaspijn associeert met de kattenbak, zal hij logischerwijs op een andere plek in huis gaan plassen.
Geef je katten de ruimte
Zorg dat je katten genoeg ruimte krijgen en laat ze af en toe even alleen in een bepaalde kamer. Zo kunnen ze tot rust komen en hoeven ze zich even geen zorgen te maken over de ander. Als je een klein huisje hebt met 2 katten, kunnen je huisdieren te dicht op elkaars lip zitten.
Schaarste – Er zijn onvoldoende bronnen in huis. Denk hierbij aan kattenbakken, voerplekken, doorgangen van de ene naar de andere ruimte etc. De andere kat is onveilig - Je ene kat valt je andere 'lastig', denk hierbij aan willen spelen of steeds achtervolgen terwijl de andere er niet van gediend is.