Wil je zelf je eelt verwijderen? Maak het eelt eerst zachter door een voetenbad te nemen (eventueel met baking soda) of het door het aanbrengen van een eeltverweker. Dit zorgt ervoor dat de huid makkelijker te verwijderen is met een puimsteen, vijl of rasp.
Zachte voeten
Een warm voetenbadje hydrateert je voeten en maakt ze zacht. Met een etherische olie versterk je dit effect. Arganolie is erg goed tegen een droge huid, jojoba-olie werkt verzorgend. Als je tussendoor je voeten zachtjes scrubt met een speciale voetscrub, verwijder je dode huidcellen.
Met een puimsteen of eeltvijl kun je zelf eenvoudig en pijnloos een teveel aan eelt weghalen. Eventueel kun je vooraf een voetenbad nemen, om de dode huid een beetje zachter te maken zodat je het makkelijker kunt weghalen. Baking soda, citroen en azijn hebben een antibacteriële werking en maken het eelt extra zacht.
1 x per week vijlen op een droge huid ( 1 richting op vijlen). Iedere avond uw voeten insmeren met voor u een juiste crème.
Uw podotherapeut kan middels een instrumentele behandeling de eeltknobbel wegsnijden of frezen. Dit is een pijnloze behandeling omdat eelt niet door zenuwen geïnnerveerd wordt. Ook zal uw podotherapeut een onderzoek doen van uw voet, dit om te kijken welke oorzaak het eelt heeft.
Gebruik vaseline tegen droge voeten
Als je droge voeten hebt, is deze tip het proberen waard: Smeer na het douchen je voeten in met een laag vaseline. Trek er katoenen sokken over aan en duik dan lekker je bed in. De volgende ochtend even je voeten wassen en tada! Kom maar door met die fluweelzachte voetjes.
Het is mogelijk om zelf uw likdoorn te behandelen. Dit kunt u doen met zinkzalf of likdoornpleisters. U kunt ook een warm bad met soda nemen. Na dit bad is het makkelijk om de likdoorn of het eelt te verwijderen, bijvoorbeeld met een puimsteen.
Wanneer druk en wrijving teveel wordt, dan wordt de eeltlaag dikker en harder hierdoor zal de eeltlaag meer wit van kleur gaan worden. Wanneer de huid droog is en het eelt dikker wordt, kunnen er kloven ontstaan.
Een kleine hoeveelheid eelt kun je weghalen met een speciale scrub. Een grotere ophoping kun je wegvijlen, -raspen of -snijden met een schuurspons, een eeltvijl, een eeltrasp, een eeltschaaf, een puimsteentje of een speciaal mesje.
Eelt kan leiden tot likdoorns of kloven. Ook kunt u het gewoon storende, onaantrekkelijke gele plekken vinden. Dan kunt u dit hardnekkige eelt eenvoudig door een pedicure of medisch pedicure laten verwijderen. Het is beter om dit door een professional te laten doen, dan zelf aan de gang te gaan met een eeltvijl.
Baking soda is zuiveringszout en is perfect voor heerlijke, zachte en geurloze voeten, dankzij de ontzurende en ontsmettende werking. Natuurlijk zijn de welbekende bruistabletten ook een heerlijke ontspanning voor je voeten met een verkwikkend en verfrissend effect.
Overmatige eeltvorming. Overmatig eelt kun je zelf verwijderen met een eeltrasp. Als je eerst een voetbad neemt, wordt de huid week. Gebruik bij het voetbad geen soda, want daar wordt de huid hard en stug van.
Voetbad met zeezout
Een voetbad met Dode Zeezout is heilzaam bij koude voeten, blaas- en nierklachten en bij jeukende of schilferende huid. Het bad heeft ook een sterke ontgiftende werking, want in de natuurheelkunde worden de voeten als derde nier gezien.
Wat wel belangrijk is, is om niet te vaak te scrubben. Zo'n 1 à 2 keer in de week is meer dan voldoende. De dode huidcellen maken namelijk deel uit van de natuurlijke beschermingsmantel van de huid. Haal je teveel weg, dan beschadig je de huid en is ze vatbaarder voor allerlei bacteriële infecties en irritaties.
Het mesje werkt een beetje als een kaasschaaf. Je gaat met het mesje zo horizontaal mogelijk over de huid om dunne schijfjes eelt weg te schaven. Let daarbij altijd op je snijrichting. Eelt verwijder je met een eeltmes altijd in de richting van de minste weerstand.
Een eeltpit of likdoorn kun je behandelen door de bovenste huidlaag los te weken met salicylzuur. Het plakken van een gelpleister, voor lange tijd, veroorzaakt dat de likdoorn verweekt en verdwijnt. De weke likdoorn kan door mij worden weggesneden om de pijn weg te nemen.
Bij carotenoderma is de huid niet huidskleurig, maar geelbruin tot oranje. Deze verkleurde huid is vooral te zien op de plekken op het lichaam met een eeltlaag, zoals de handpalmen en voetzolen.
Een dun laagje eelt op de voeten is normaal. Haal deze eeltlaag niet weg, anders kunnen er pijnlijke plekken ontstaan.
Niet iedereen krijgt last van eelt. Voor een gedeelte is het erfelijk bepaald. Maar eeltvorming kan ook sterk afhangen van andere factoren, zoals het beroep dat je uitoefent. En wie bijvoorbeeld verkeerde schoenen draagt en veel moet lopen, zal sneller eelt ontwikkelen dan iemand die veel zit.
Meestal is een eeltpit hardnekkig en verdwijnt niet vanzelf. Dat kan ook niet, wanneer de druk op de huid steeds gelijk blijft. Tegen pijn kan een eeltring gedragen worden. Soms echter verdwijnt de eeltpit wel vanzelf.
1. Kneipp Eeltcrème. Dit is één van de meest gebruikte eeltzalfjes. Het zorgt ervoor dat de huid zacht en soepel wordt, waardoor eelt daarna eenvoudig te verwijderen is met bijvoorbeeld een rasp of vijl.
Wat is eelt? Iedereen heeft eelt. Eelt, ook wel callus of hyperkeratose genoemd, is een plaatselijke verdikking van de bovenste laag van je huid die ervoor zorgt dat jouw lichaam minder snel beschadigt. Eelt komt vaak voor op plekken die dagelijks veel te verduren krijgen, zoals je voetzolen en je hielen.
Het zijn pijnlijke plekken, meestal niet meer dan enkele millimeters groot. Ze zitten vooral bovenop de tenen. Soms zitten ze ook tussen de tenen en onder de voetzool. De likdoorn zit vrijwel altijd dicht tegen het bot aan, juist op deze plekken is de likdoorn natuurlijk erg pijnlijk.
Er zijn eigenlijk geen verschillen tussen een likdoorn en een eeltpit, beide benamingen worden door elkaar gebruikt. Er is ook geen verschil tussen een likdoorn, eeltpit, clavus of eksteroog. Het draait hier allemaal om eelt dat door druk van buitenaf de voet ingroeit.
Een likdoorn, wordt in de volksmond ook wel eeltpit of eksteroog genoemd. Waar een eeltpit een andere benaming is voor een likdoorn, is een eksteroog iets anders. Het betreft twee verschillende vormen van eelt: · Bij een likdoorn groeit er een spitse punt van eelt naar binnen.