Vaak wordt een CT- of MRI-scan van het hoofd verricht, vooral om eventuele andere oorzaken van de symptomen zo veel mogelijk uit te sluiten. Met een DAT-SPECT-scan kan de neuroloog gericht kijken naar de hersencellen in de hersenstam die dopamine maken. Bij de ziekte van Parkinson is deze scan afwijkend.
Er zijn geen bloedtesten of scans waarmee de diagnose parkinson met zekerheid gesteld kan worden. Dit betekent dat zelfs een parkinsonspecialist alleen een waarschijnlijkheidsdiagnose kan stellen. Voor een diagnose parkinson moet er in ieder geval sprake zijn van stijfheid samen met bewegingsarmoede en/of een tremor.
De arts doet verschillende testen om te zien hoe goed uw hersenen, zenuwen en spieren werken. De arts vraagt u bijvoorbeeld met uw ogen een voorwerp te volgen, naar een stemvork te luisteren en aan te geven wat u voelt als hij met een watje over uw hand wrijft en kleine prikjes geeft.
Voorbeelden van lichamelijke symptomen zijn: Trillen (tremor) van de handen, benen, kin of tong. Trager worden van bewegingen (bradykinesie), moeite met starten van bewegingen (akinesie) en ontbreken van automatische bewegingen (hypokinesie) Stijfheid van de spieren (rigiditeit)
Met lichamelijk onderzoek kan de neuroloog de meeste functies van de hersenen en de zenuwen testen. Tijdens het uitvoeren van het lichamelijk onderzoek kan de neuroloog hulpinstrumenten gebruiken zoals een stemvork of een reflex-hamer. Daarna volgt zo nodig verder onderzoek.
Er is geen test voor de ziekte van Parkinson. De diagnose wordt gesteld door een neuroloog, op basis van het verhaal van uw klachten en de bevindingen bij lichamelijk onderzoek. Soms wordt er ook aanvullend onderzoek gedaan zoals een scan van de hersenen.
Het eerste symptoom kan een nauwelijks merkbare tremor zijn in slechts één hand of soms een voet of de kaak . Tremor komt vaak voor bij de ziekte van Parkinson. Maar de aandoening kan ook stijfheid, vertraging van de beweging en problemen met het evenwicht veroorzaken, wat het risico op vallen vergroot.
Moeizame start bewegingen, bewegingsarmoede, spierstijfheid
Uw spieren worden stijver. Een van de eerste verschijnselen is het verminderd meebewegen van één of beide armen bij het lopen. Later kan het lopen schuifelend en met kleine pasjes zijn. De lichaamshouding kan scheef of voorovergebogen zijn.
Een licht schudden van of trilling in uw vinger, duim, hand of kin (in rust) is een algemeen vroeg teken voor Parkinson. Wat is normaal? Trillen/schudden kan voorkomen na veel sporten, bij stress of na een verwonding. Ook een medicijn kan een tremor veroorzaken.
Er is nog veel dat we niet weten over de ziekte van Parkinson (PD). De Parkinson's Foundation voert een multidisciplinaire onderzoeksstrategie uit om de hiaten in kennis over Parkinson te dichten – van de basisbiologie tot de impact op de hersenen en de effecten op mensen.
De diagnose ziekte van Parkinson ligt voor de hand, maar juist in het beginstadium is deze erg moeilijk vast te stellen omdat de symptomen nog mild en niet specifiek zijn en omdat parkinson niet is vast te stellen via een hersenscan.
De neuroloog stelt Parkinson vast als u traag beweegt in combinatie met stijfheid, trillen of problemen met uw lichaamshouding. Vaak worden andere oorzaken van de klachten uitgesloten met extra onderzoek. Denk aan een CT- of MRI-scan van uw hersenen.
Wat gebeurt er bij een eerste bezoek? Het neurologisch onderzoek begint met een vraaggesprek over de huidige klachten en de medische voorgeschiedenis. Vervolgens wordt met eenvoudige instrumenten, waaronder de bekende reflexhamer de functies van de hersenen, ruggenmerg, zenuwen en spieren getest.
De bloedtest zou daarmee bruikbaar kunnen zijn om de juiste behandeling bij Parkinson of parkinsonachtige ziekten te kiezen. De diagnose 'Parkinson' kan op dit moment echter niet worden gesteld met een bloedtest.
Trillen, spierstijfheid en traagheid van beweging zijn allemaal veelvoorkomende vroege symptomen van Parkinson. Maar er zijn ook andere signalen waar u op moet letten. Slaap- en nachtelijke problemen komen vaak voor bij Parkinson. Mensen met Parkinson hebben meer kans op slapeloosheid vanwege bepaalde symptomen die de slaap kunnen verstoren.
Rigor. Dit hoofdsymptoom van de ziekte van Parkinson wordt opgevat als een aanhoudende en onwillekeurige spierspanning, ook wel verhoogde spierspanning genoemd. Dit betreft vooral de buigspieren, wat resulteert in de typische voorovergebogen houding met gebogen armen.
De spierstijfheid die optreedt bij de ziekte van Parkinson, begint vaak in de benen en de nek. De meeste mensen hebben last van stijfheid. De spieren zijn gespannen en trekken zich samen en sommige mensen ervaren naast stijfheid soms ook pijn.
Naast medicijnen kunnen fysiotherapie, oefentherapie, ergotherapie of logopedie ook helpen. De behandeling kan thuis, in een praktijk, in een revalidatiecentrum of verpleeghuis. Hoe lang de therapie duurt verschilt van persoon tot persoon.
Naast de ziekte van Parkinson, zijn er zeldzamere ziekten die op Parkinson lijken. Dit zijn onder andere de zogenaamde atypische parkinsonismen, zoals multipele systeem atrofie (MSA), progressieve supranucleaire parese (PSP) en corticobasaal syndroom (CBS).
Snelheid van het verloop van Parkinson
Wel is het in de regel een 'langzaam' proces van jaren (hoewel het voor uw gevoel waarschijnlijk altijd te snel zal gaan). Weet in ieder geval dat behandeling (onder andere met medicijnen) een groot verschil maakt. Het is mogelijk om de symptomen zo lang mogelijk te beheersen.
Wat is het doel van neurologische onderzoeken
De afdeling Functieonderzoeken Neurologie is gericht op het opsporen van stoornissen in het functioneren van het zenuwstelsel, de spieren en in de bloedvoorziening van de hersenen. De onderzoeken worden met behulp van hoogontwikkelde elektronische apparatuur uitgevoerd.
De ziekte kan al vele jaren aanwezig zijn zonder dat men het zelf merkt, of (zelfs als de mensen zelf al voelen dat er iets aan de hand is) zonder dat een arts de diagnose parkinson overweegt. Zelfs bij mensen die zelf duidelijk klachten hebben kan het nog jaren duren voordat men denkt aan de diagnose parkinson.
Waaróm de cellen afsterven, is echter niet bekend. De uiteindelijke oorzaak van Parkinson is dus nog niet ontdekt. Wel bestaan er theorieën over de risicofactoren: mogelijke oorzaken zouden gif, zware metalen, virussen en bacteriën kunnen zijn.En erfelijkheid kan soms een rol spelen.