Leguanen leven in groepen en het mannetje zal in de broedtijd een vrouwtje proberen te imponeren om met hem te paren, door op een bepaalde manier met zijn hoofd te knikken. De eieren worden door het vrouwtje gelegd in vochtige grond. Het aantal eieren dat gelegd wordt varieert van 15 tot 70 eieren.
Vrouwtjes leggen 40 eieren in een nestkamer onder de grond. Groene leguanen worden bejaagd vanwege hun vlees. Ze zouden ongeveer smaken zoals kip. Ze worden ook veel als huisdier gehouden, ook in Nederland.
NIET… een leguaan oppakken die niet gewend is om opgepakt te worden. Hij kan dan slaan met zijn staart, krabben met zijn scherpe nagels en bijten. WEL… Zorg dat er ruim voor de eileg een geschikte legplaats voor de eieren aanwezig is. Als een vrouwtje haar eieren niet kwijt kan, kan ze heel ziek worden.
Groene leguanen die niet gewend zijn aan hanteren, kunnen slaan met hun staart, krabben met hun scherpe nagels en bijten. Het slaan met de staart kan een flinke striem veroorzaken. Bij een beet zijn de bacteriën in de bek van de leguaan vaak gevaarlijker dan de beet zelf, door het risico op een tetanus infectie.
Vrouwtjes versieren
In de paartijd krijgen de mannetjes een oranje kleur. Ze veroveren een eigen territorium en vechten met andere mannetjes om de beste plek. Om de vrouwtjes te verleiden schudden de mannetjes met hun hoofd op en neer.
door hun klauwen en gekartelde tanden. Van de lange lijst van giftige hagedissen zijn leguanen de veiligste. dit een zeldzame reactie, vooral bij mensen.
Volwassen leguanen leven vooral hoog in de bomen. Hier zoeken ze een plekje waar veel zon komt. Hun eten vinden ze ook in de boomtoppen. Het vrouwtje komt alleen naar de grond om haar eieren te leggen.
Vele exemplaren houden echt van aandacht en zodra ze het gewend raken lijken ze niet meer zonder je aandacht te kunnen. Je kunt ze een douche geven met de sproeier (vaak gaan de ogen dan helemaal dicht en de kop omhoog), en daarna kunt U ze 'aaien' bij de nekkam of aan de zijkanten van het lichaam.
Over de voortplanting
Daar in hun mini-territorium geven ze een show door te knikken en proberen ze zo vrouwtjes aan te lokken. Uit klieren aan de onderkant van de dijen scheiden ze een geurtje af, dat ze over takken, rotsen en zelfs over de vrouwtjes heen smeren.
De groene leguaan kan bijten, de kleine getande tanden kunnen vervelende wonden veroorzaken. Er is een gevaar op besmetting met tetanus. De staart wordt gebruikt om van zich af te slaan, en kan bij grote exemplaren een flinke striem veroorzaken, bij voorkeur in het gelaat.
Boomkip. De groene leguaan wordt op Bonaire 'boomkip' genoemd. Het vlees van de groene leguaan smaakt namelijk een beetje naar kip. De groene leguaan verdwijnt op Bonaire dan ook geregeld in de soep of stoofpot.
Ook leguanen en agamen kunnen van kleur veranderen, alleen gaat dit niet zo snel als bij kameleons. Mannetjes worden in het voortplantingsseizoen feller van kleur. Vrouwtjes kunnen van kleur veranderen om aan te geven of ze wel of niet willen paren.
De Groene leguaan (Iguana iguana) is een soort die voorkomt van Mexico tot halverwege Brazilië, plus op een aantal eilanden in Cariben. Tussen populaties binnen dit grote verspreidingsgebied zijn er zowel uiterlijke als genetische verschillen gevonden.
Uiterlijke kenmerken. De leguanen worden wat groter dan de meeste hagedissen en bereiken een lichaamslengte van ongeveer een meter inclusief staart. De meeste soorten hebben een verhoudingsgewijs lange staart. Op het midden van de rug is een rugkam aanwezig die het sterkst geprononceerd is in de nek.
Wilt u weten of dit dier op voorraad is en de actuele prijs van dit dier, kunt u contact opnemen met de winkel.
Het vlees van de hagedissen is voedzaam en smaakt volgens kenners naar kip. In Nicaragua is het eten van leguanen niet ongewoon, maar het is een deel van het jaar wel verboden om op ze te jagen.
Groene leguanen zullen wanneer mogelijk altijd vluchten bij gevaar. Dit kan door uit de boom het water in te springen. Ze kunnen ook tot wel zes meter hoogte uit een boom op de bosgrond springen.
Voeding leguaan
Van nature eten leguanen vooral bladgroente, bloemen en fruit. Ook insecten worden soms gegeten. Je kunt je leguaan het beste veelzijdig te eten geven. Een aantal groenten die je kunt voeren zijn boerenkool, andijvie, bloemkool, wortel en spinazie.
De groene leguaan komt voor in tropische bossen in Centraal- en Zuid-Amerika, vaak in de buurt van water. Ze kunnen goed zwemmen. Leguanen vechten om de beste zonplaatsen.
Groene leguanen maken bijna geen geluid. Ze communiceren met elkaar door met de voorpoten te bewegen, met hun kop te knikken of door krabbewegingen te maken. Een groene leguaan kan wel 30 jaar oud worden. Helaas worden ze vaak niet ouder dan een jaar of 15.
De groene leguaan wordt tegenwoordig als huisdier gehouden. Het is eigenlijk een grote hagedis die wel uit kan groeien tot een exemplaar met een totale lengte van twee meter. Het is een van de weinige reptielen die handtam gemaakt kunnen worden.
U kunt ze overal op Curacao vinden, meestal zonnebadend op de grond of op de takken van bomen. Beten of slagen met de staart komen relatief zelden voor. De beste locaties om leguanen te spotten zijn het restaurant van Playa Lagun (restaurant van Bahia Apartments & Diving) en het restaurant van Kokomo.
De komodovaraan (Varanus komodoensis) is een hagedis uit de familie varanen (Varanidae). De komodovaraan is een van de bekendste hagedissen vanwege de aanzienlijke lengte; tot wel 3 meter lang. Het is dan ook de grootste hagedis ter wereld.
Een volgroeide leguaan heeft weinig na- tuurlijke vijanden. De enige gevaren voor een volwassen leguaan zijn krokodillen, grote slangen zoals de Boa constrictor en de anaconda. Het terrarium: Groene leguanen kan men nooit te groot huisvesten.