Algemene symptomen van een infectie zijn; roodheid, zwelling, warmte en pijn.
De witte bloedcellen zijn betrokken bij de algemene afweer en 'reizen' door ons lichaam en vernietigen alle lichaamsvreemde stoffen. Als je een wond krijgt komen er stoffen vrij die afweercellen naar de plek van de wond lokken. Deze vernietigen binnengedrongen ziekteverwekkers.
Soms gaat een infectie vanzelf over, maar in andere gevallen is een behandeling nodig, bijvoorbeeld met antibiotica. Een darminfectie kan ook enkele maanden aanhouden, zelfs zonder dat u het doorheeft.
Er zijn vijf tekenen, of symptomen, die wijzen op een acute infectie: roodheid, warmte, zwelling, pijn en verminderd functioneren, zoals moeite hebben met het normaal bewegen van het gekwetste lichaamsdeel. Soms is een infectie klein, met slechts een klein gebied dat is gekwetst. Het lichaam geneest dan vanzelf.
Voor griep en verkoudheid mag je twee weken rekenen.Voor bronchitis (bronchiolitis bij kinderen) drie weken.Kinderen met oorpijn of keelpijn kunnen daar tot een week last van hebben.
Verschil tussen een ontsteking en infectie
Er is sprake van een infectie wanneer een ziekteverwekker het lichaam binnendringt en zich vermenigvuldigt. Een ontsteking ontstaat als gevolg van een reactie op lichaamsvreemde stoffen of een weefselbeschadiging.
Infecties komen op iedere leeftijd voor. Maar oudere mensen zijn vatbaarder voor ernstige infecties (luchtwegen, urinewegen en maag-darmstelsel). De symptomen van infecties zijn bij hen bovendien vaak atypisch. Dat betekent dat een longontsteking bijvoorbeeld zonder koorts en zelfs bijna zonder hoesten kan verlopen.
Bacteriën, schimmels, virussen en parasieten kunnen voor infecties zorgen, denk maar aan een long-, blaas- of hersenvliesontsteking. Wanneer de infectie in de bloedbaan terechtkomt, brengt dit een heftige ontstekingsreactie in het lichaam op gang.We spreken dan van sepsis of bloedvergiftiging.
Bij twijfel kan de huisarts met een CRP C-reactief proteïne (C-reactief proteïne)-sneltest via een vingerprik onderzoeken of een bacterie of virus een infectie veroorzaakt. Dit is vooral verstandig als hij een luchtweginfectie vermoedt die een longontsteking kan veroorzaken waar antibiotica nodig bij zijn.
Infectieziekten worden veroorzaakt door micro-organismen zoals bacterieën, virussen, parasieten en schimmels. Deze microbiologische ziekteverwekkers worden verspreid door contact met andere mensen, contact met dieren, insectenbeten en via voedsel.
Maar dat betekent niet dat je geen last hebt van ontstekingen zonder koorts: het sluimert en het zeurt, zorgt misschien voor een beetje verhoging of opvliegers (warmte), zeurende hoofdpijn of PMS (pijn, zwelling), gezwollen gewrichten (zwelling en warmte), een rammelende spijsvertering (functieverlies, pijn) of ...
Door longontsteking kunt u pijn aan de borstkas/schoudersen (hoge) koorts hebben. Om de pijn en koorts tegen te gaan, schrijft de arts pijnstilling voor, zoals paracetamol. Geef pijnklachten wel altijd door aan de verpleegkundige. Pijn kan ook een andere oorzaak hebben.
Sepsis is een reactie van het lichaam op een infectie en kan leiden tot beschadiging van weefsel en uitval van organen. De boosdoeners zijn bacteriën, virussen en schimmels die met name via de longen, maar ook via wondjes of urinewegen het lichaam kunnen binnenkomen.
Als je pijn hebt bij het ademhalen, benauwd bent en veel hoest.En als je daarnaast koorts en spierpijn en minder eetlust hebt, heb je misschien wel een longontsteking.
Laaggradige ontstekingen worden ook wel stille ontstekingen genoemd, omdat ze vaak onopgemerkt blijven en zich langzaam kunnen opbouwen.
Een koude rilling is het onwillekeurig en oncontroleerbaar snel afwisselend spannen en ontspannen van de lichaamsspieren waarbij veel energie wordt verbruikt. Iemand die een koude rilling heeft voelt zich plotseling koud en gaat rillen, een belangrijke manier van warmbloedigen om de lichaamstemperatuur te verhogen.
Bij de meeste mensen met een longontsteking is er een fijn gekraak hoorbaar. In sommige gevallen klinken de longen zuiver.
Een acute ontsteking treedt meteen na de weefselbeschadiging op en duurt meestal niet langer dan enkele dagen. Van een chronische ontsteking is sprake als deze langer dan drie maanden aanhoudt.
Symptomen van een bacteriële infectie
Bloed, pus of slijm in de ontlasting. Koorts. Hoofdpijn. Uitputting en soms uitdroging.
Een acute ontsteking is de reactie van het lichaam op schadelijke stimuli – het maakt het genezingsproces van beschadigde weefsels mogelijk en verdwijnt dan. Chronische ontstekingen zijn volhouders en houden zichzelf in stand.
De meest voorkomende klachten -van deze luchtweginfectie zijn hoesten, niezen, keelpijn en een loop- of snotneus.Soms heb je ook andere klachten zoals koorts, spierpijn, hoofdpijn of moeheid. Als je een luchtweginfectie hebt, kun je mensen om je heen besmetten.
Stresshormonen. Bij stress komen er stresshormonen vrij, zoals adrenaline en cortisol. Cortisol heeft invloed op het immuunsysteem, de bloedstolling en op de hoeveelheid ontstekingsreacties in het lichaam.
Deze continue, lichte mate van ontsteking is continu bezig met het beschadigen van weefsels: bloedvaten, spieren, gewrichten, organen… Op den duur ontstaan hierdoor de meeste moderne aandoeningen, die slecht met reguliere geneeskunde te behandelen zijn: de zogenaamde 'chronische niet overdraagbare aandoeningen'.