Een kunstmatig hart heeft de 25-jarige Stan Larkin bijna anderhalf jaar in leven gehouden terwijl hij moest wachten op een donorhart. Stan lijdt net als zijn oudere broer aan een erfelijke hartspierziekte.
De gemiddelde levensverwachting voor mensen met een donorhart is zo'n tien tot vijftien jaar.
Het komt voor dat een patiënt tijdens de transplantatie (of vlak ná de ingreep) komt te overlijden. De kans hierop is ongeveer 10%. Na 5 jaar is 75 tot 80% van de getransplanteerden nog in leven. Na de operatie moet je ongeveer 3 weken in het ziekenhuis blijven, bij complicaties is dit langer.
Binnen het huidige onderzoek, dat is begonnen in 2016, hebben inmiddels vijftien patiënten het kunsthart van Carmat gekregen in ziekenhuizen in Frankrijk, Tsjechië, Denemarken en Kazachstan. De gemiddelde levensduur van patiënten is 216 dagen.
In Nederland staan rond de 133 mensen op de wachtlijst voor een donorhart. Kinderen en hartpatiënten die heel snel een hart nodig hebben om te kunnen overleven kunnen soms ook een orgaan ontvangen uit het buitenland. Dat heet 'internationaal hoog urgent'.
Het KCE berekende dat de gemiddelde totale kostprijs van een LVAD over de gehele levensduur ongeveer €260 000 per patiënt bedraagt. Dit bedrag is zo hoog door de kostprijs van het apparaat zelf (ongeveer €67 000), de kost van de ingreep en van de heropnames.
Het kunsthart moet tijd kopen. Het dient als overbrugging tot er een geschikt donorhart beschikbaar is. De langst levende patiënt heeft twee jaar met het kunsthart geleefd. Het Franse kunsthart kost 210 duizend euro, de zorgverzekeraar van de patiënt heeft meebetaald.
Jaarlijks staan er rond de 120 hartpatiënten op de wachtlijst voor een donorhart. Het kunsthart is vooralsnog niet bedoeld als oplossing voor de lange termijn: de langstlevende patiënt heeft twee jaar met het kunsthart geleefd. Het dient als overbrugging tot er een schaars donorhart beschikbaar is.
Het kunsthart lijkt op een natuurlijk hart en bevat ook vergelijkbare eigenschappen. Het bestaat uit twee hartkamers en vier biologische kleppen. Het kunsthart is gemaakt van de kunststof polyurethaan en de binnenkant is het bekleed met biologisch materiaal uit het hartzakje van een rund.
Tegenwoordig worden er wereldwijd jaarlijks ongeveer 4.000 harttransplantaties uitgevoerd en zijn de kansen een stuk beter. Ongeveer 85 procent overleeft het eerste jaar na de transplantatie en na tien jaar is de helft nog in leven.
Tilburger Willem Bavinck (52) behoort niet alleen tot de vijf langstlevende burgers in de wereld met een donorhart. Hij is een van de weinige mensen met twee harten: het oude hart en het in juni 1983 na een transplantatie verkregen nieuwe hart dat het oude ondersteunt....
Een harttransplantatie is een operatie waarbij iemand met een ernstige hartziekte het hart van iemand anders (een donor) krijgt. Het doel van de transplantatie is het verbeteren van de lichamelijke conditie en van de inspanningsmogelijkheden.
Direct na de transplantatie houdt gemiddeld ongeveer 10 procent van de donorharten op met werken. Daarna gaat het percentage werkende organen steeds langzamer omlaag. Na 5 jaar werkt nog rond de 80% procent van de getransplanteerde harten.
Sommige organen en weefsels zijn geschikt voor transplantatie. Bij orgaandonatie gaat het om: hart, nieren, lever, longen, alvleesklier en darmen. Bij weefseldonatie zijn vooral geschikt: huid, botweefsel, oogweefsel, hartkleppen, bloedvaten en zenuwweefsel.
Uw lever is een belangrijk orgaan. Het zorgt voor afbraak van vetten, het regelt de stofwisseling van koolhydraten, vetten en eiwitten en het maakt schadelijke stoffen onschadelijk. Zonder lever kunt u niet leven.
De ECMO ondersteunt de functie van het hart en/of de longen door middel van een bloedpomp en een kunstlong. Het bloed wordt aangezogen uit het lichaam door middel van een pomp en doorgestuurd naar een kunstlong. In de kunstlong wordt koolstofdioxide (CO2 ) verwijderd en zuurstof ( O2 ) toegevoegd.
De eerste harttransplantatie ter wereld werd in 1967 verricht door dokter Christiaan Barnard in het Groote Schuur Ziekenhuis in Kaapstad. Het zou nog zeventien jaar duren voordat het in Nederland ook zo ver was.
Ook mag je met een steunhart niet douchen of zwemmen. Verder mag alles. Meestal kun je weer gewoon eten en heb je geen last meer van vochtophoping.
Bij hartfalen pompt uw hart minder goed. Uw bloed wordt minder goed door uw lichaam gepompt. De organen en spieren in uw lichaam krijgen daardoor minder bloed. En dus ook minder zuurstof en minder voeding uit het bloed.
Een steunhart is een mechanische pomp die de functie van uw linker hartkamer ondersteunt en gedeeltelijk overneemt. De medische naam voor een steunhart is Ventricular Assist Device (VAD), een instrument om de hartkamer te ondersteunen. Ook de term LVAD wordt gebruikt.
De chirurg snijdt de bloedvaten die met het hart verbonden zijn door en haalt dan het hart eruit. Daarna wordt het donorhart ingebracht. De bloedvaten worden aangesloten op het nieuwe hart en de bloedsomloop wordt weer hersteld. Het hart moet dan uit zichzelf weer gaan kloppen.
Je leeft met een steunhart totdat er een donorhart beschikbaar is. Soms heeft het steunhart zelfs zo'n goed effect op de pompfunctie van het eigen hart, dat een harttransplantatie niet meer nodig is.
De behandelingen voor nierfalen (dialyse en transplantatie) behoren tot de duurste die de Nederlandse basisverzekering vergoedt. Dialyse kost per patiënt € 80.000 tot € 120.000 per jaar. Een niertransplantatie kost ongeveer € 80.000.