“Patiënten worden behandeld met medicatie en een gespecialiseerde vorm van cognitieve gedragstherapie (CGT). In eerste instantie starten zij met de medicatie, een vorm van antidepressiva die op basis van onderzoek effectief is gebleken voor mensen met BDD.
Patiënten met BDD komen vooral bij de dermatoloog, plastisch chirurg of kaakchirurg terecht. Meestal herkennen artsen de aandoening echter niet en krijgen patiënten een cosmetische behandeling. Patiënten met BDD hebben baat bij een medicamenteuze behandeling met SSRI's en/of gespecialiseerde cognitieve gedragstherapie.
Meestal worden BDD patiënten ingesteld op antidepressiva (SSRI's). Voor de behandeling van BDD zijn hoge/maximale doseringen noodzakelijk. Pas na 10- 12 weken wordt het optimale effect bereikt. Indien er geen verbetering van de klachten optreedt kan de medicatie aangepast worden naar ander antidepressivum.
Mensen met BDD houden zich overmatig (uren per dag) bezig met hun uiterlijk zonder dat er een duidelijk aantoonbare afwijking is. De eigen verschijning leidt tot zowel walging van zichzelf als tot extreme schaamte. Een buitenstaander ziet gewoonlijk niets bijzonders aan iemand met BDD.
In gevallen waar nog geen hulpverlening is ingeschakeld, is het verstandig om een gesprek met een psycholoog, psychotherapeut of psychiater voor te stellen en het bezoek aan een plastisch chirurg of dermatoloog te ontmoedigen, of dat laatste op z'n minst pas te tolereren nadat een hulpverlener de situatie heeft ...
Een belangrijke lichamelijke oorzaak is erfelijkheid. Komt BDD of een andere dwangstoornis bij je in de familie voor? Dan heb je een grotere kans om een dwangstoornis te krijgen. Ook hebben sommige mensen meer aanleg voor dwangstoornissen.
Het is niet geheel duidelijk wat de precieze oorzaak is van BDD. Het lijkt wel zo te zijn dat het negatieve lichaamsbeeld al op jonge leeftijd ontstaat, vaak al rond de leeftijd van 12-13 jaar. Dit negatieve zelfbeeld kan veroorzaakt zijn door onder andere: Kindermishandeling.
je lijdt aan de bovengenoemde symptomen waardoor je minder onderneemt, sociale activiteiten minder uitvoert, somber kan worden, veel tijd besteedt aan het uiterlijk of daar cosmetische operaties (plastische chirurgie) voor zoekt.
“BDD is een psychiatrische aandoening die niet behoort tot de stoornissen die vaker in beeld komen als angststoornissen of stemmingsstoornissen. Ondanks dat is de prevalentie, zo'n 170.000 personen in Nederland, vergelijkbaar met sommige angststoornissen.
Body Dysmorphic Disorder (BDD)
Je vindt jezelf of een bepaald onderdeel van je lichaam niet mooi. Deze 'onvolkomenheid' is ofwel ingebeeld, ofwel sterk overdreven. Bij deze psychische stoornis ben je geobsedeerd door je uiterlijk.
Hoe herken je ingebeelde lelijkheid/BDD/body dysmorphia? vaak in een spiegel kijken en dan meteen naar het deel van het lichaam wat je niet bevalt.
Muscle dysmorphia, bigorexia of ook wel het adonis complex genoemd is een vorm van body dysmorphic disorder (BDD) waarbij iemand obsessief is over de gespierdheid van het lichaam.
Mensen met eetstoornissen lopen 'vast' in hun leven; binnen het gezin, het werk en op sociaal gebied. Dit is heel ingrijpend. Mensen met een eetstoornis zijn geobsedeerd bezig met hun gewicht en eten. Wel of niet eten speelt de hoofdrol in hun leven en staat hun dagelijks leven in de weg terwijl men dat niet wil.
Zoals bij Schilder, die lichaamsbeleving beschreef als: het beeld van ons eigen lichaam, dat we ons in gedachten vormen (In: Cash & Pruzinsky, 2002, p. 7; oor- spronkelijk 1935/1950).
De Nederlandse aanduiding voor BDD is 'Stoornis in de lichaamsbeleving', maar het wordt ook wel 'ingebeelde lelijkheid' genoemd. Eén tot twee procent van de Nederlanders, maar ook van de rest van de westerse wereld, heeft last van BDD.
Een stoornis van de lichaamsbeleving of morfodysforie (ook BDD naar het Engelse body dysmorphic disorder) is een psychische aandoening waarbij de patiënt een afwijkend beeld heeft van zijn eigen lichaam. BDD wordt ook wel ingebeelde lelijkheid genoemd.
De ziektes duren gemiddeld 6-7 jaar, met een spreiding van een half jaar tot een tiental jaren. De weg naar genezing is vaak lang. Veelal (maar niet altijd!) beginnen eetstoornissen met een dieet.
Beter is het om te beginnen met een sport als zwemmen, omdat je in water gewichtsloos bent, en dus geen last hebt van de overtollige kilo's, maar ook fietsen en wandelen zijn geschikte sporten voor mensen met overgewicht, en hebben als voordeel dat ze in de vrije natuur beoefend kunnen worden.
Een eetstoornis kan zich heel geleidelijk ontwikkelen. Het begint met afwijkend eetgedrag. Je bent bang om dik te worden en je voelt je onzeker over je lichaam. Je piekert steeds wat je wel of niet mag eten en telt elke calorie.
Als je last hebt van een piekerstoornis zal je onderstaande piekerstoornis symptomen zeker herkennen: je bent vaak angstig en hebt bange voorgevoelens. de angst en bezorgdheid blijven niet beperkt tot één specifiek onderwerp. het kost je veel moeite om je zorgen de baas te blijven.
Wat is een paniekstoornis? Wanneer u vaak (ook zonder aanleiding) in paniek raakt en u tussendoor steeds bang bent om opnieuw een paniekaanval te krijgen, dan heeft u een paniekstoornis. De angst voor een paniekaanval kan uw leven gaan beheersen. Een paniekstoornis kan enkele jaren duren.
Als je last hebt van een paniekstoornis, kunnen situaties die voor een ander heel normaal zijn tot zweethanden, angstige gedachten en regelmatig tot paniekaanvallen leiden. Een paniekaanval kan erg heftig zijn. Je kunt het gevoel hebben gek te worden, de controle te verliezen of een hartinfarct te krijgen.
Er zijn bepaalde kruiden die helpen om je rustiger te laten voelen. Een aantal hiervan zijn: lavendel, kamille, kava en citroenmelisse. Je kunt deze kruidengeneesmiddelen in vele vormen vinden, zoals etherische oliën, pillen of thee.