Een waarde hoger dan 10 mg/l duidt meestal op een acute ontsteking, zoals een bacteriële infectie of een actieve ziekte van het immuunsysteem.
Een CRP-bepaling kan hierbij helpen bij volwassen patiënten wanneer zij geen ernstige ziekteverschijnselen hebben. Bij een CRP boven de 100 betreft het waarschijnlijk ee n pneumonie en kan de huisarts antibiotica voorschrijven. Bij een CRP-waarde tussen de 20 en 100 hangt het af van de overige symptomen van de patiënt.
Ook bij een bacteriële infectie zien we een verhoogde crp waarde.
Bij een verhoogde waarde van meer dan 3 mg/l is bestaat er een verhoogd risico op het ontwikkelen van hart- en vaatziekten. Een waarde boven de 10 mg/l duidt op een acute ontsteking. De uitslag van een CRP bloedtest zegt niets over waar een mogelijke ontsteking in het lichaam aanwezig is.
De uitslag geeft aan hoeveel CRP er in uw bloed aanwezig is. Normaal is deze waarde kleiner dan 10. Een verhoging wijst op een ontsteking in uw lichaam. Als er een verdenking bestaat op een longontsteking dan wordt er bij waarden van 100 of groter meestal overgegaan tot het voorschrijven van een antibioticum.
Het kan variëren van lichte tot ernstige ontstekingen, afhankelijk van de hoeveelheid CRP die aanwezig is. Een waarde hoger dan 10 mg/l duidt meestal op een acute ontsteking, zoals een bacteriële infectie of een actieve ziekte van het immuunsysteem.
Een CEA-waarde hoger dan 5 kán een aanwijzing zijn voor kanker. CEA is een zogenaamde tumormarker. Het kan ook iets zeggen over de grootte van een tumor en of er wel of geen uitzaaiingen zijn. Maar een verhoogde CEA-waarde kan ook wijzen op bijvoorbeeld een darm- of leverontsteking.
Wanneer het hoogste CRP kwintiel werd vergeleken met het laagste, toonde het hoogste een hoger risico (HR: 1.58, 95%CI: 1.31-1.91). Het risico op kanker en/of CVD was 45% hoger in het hoogste vs.het laagste kwintiel (HR: 1.45, 95%CI: 1.26-1.68).
Resultaten en bespreking: 1. CRP-bepaling heeft diagnostische waarde bij urineweginfecties. Een cutoff van 40 mg/L wordt weerhouden voor de waarschijnlijkheidsdiagnose van pyelonephritis en nood aan antibiotica.
Bij twijfel kan de huisarts met een CRP (C-reactief proteïne)-sneltest via een vingerprik onderzoeken of een bacterie of virus een infectie veroorzaakt. Dit is vooral verstandig als hij een luchtweginfectie vermoedt die een longontsteking kan veroorzaken waar antibiotica nodig bij zijn.
Ontsteking meten in het bloed
Als de arts twijfelt tussen bronchitis en longontsteking kan hij via een bloedafname de waarde van C-reactief proteïne (CRP-waarde) laten bepalen. Dat is een proteïne die de lever afscheidt en die een rol speelt bij ontsteking en immuunafweer.
Het gehalte CRP geeft een aanwijzing over de aanwezigheid van een ontstekingsproces of infectie in het lichaam. De CRP test is een algemene bepaling, deze test toont niet specifiek een ziekte of aandoening aan. CRP is een eiwit dat bij infecties door de lever wordt aangemaakt (acuut fase eiwit).
Onmiddellijke antibioticabehandeling moet worden aangeboden als het CRP-niveau meer dan 100 mg/liter is en een uitgesteld voorschrift moet worden overwogen bij niveaus tussen 20 en 100 mg/liter. Het wordt niet aanbevolen voor CRP-niveaus lager dan 20 mg/liter.
CRP is een bekende marker van infectie en ontsteking. Doordat het niveau van CRP aanzienlijk sneller stijgt bij een acute ontsteking dan het niveau van andere acute fasereactanten, wordt de CRP test al tientallen jaren gebruikt ter indicatie van de aanwezigheid van een systematische ontsteking, infectie of sepsis.
Infecties komen op iedere leeftijd voor. Maar oudere mensen zijn vatbaarder voor ernstige infecties (luchtwegen, urinewegen en maag-darmstelsel). De symptomen van infecties zijn bij hen bovendien vaak atypisch. Dat betekent dat een longontsteking bijvoorbeeld zonder koorts en zelfs bijna zonder hoesten kan verlopen.
Dat vergroot de bezinkingssnelheid. Een normale ESR is ongeveer 20 millimeter per uur, maar waarden boven de 100 mm/uur zijn hoog en een teken van een inflammatie.
Een te hoge bloedsuiker is niet direct gevaarlijk voor je gezondheid, maar kan op de lange termijn veel schade aanrichten. Komt je bloedsuiker op nuchtere maag boven 6,9 mmol/l en op niet nuchtere maag boven 11 mmol/l? Dan kan het gevaarlijk worden en heb je misschien wel diabetes type 2.
Bacteriële infecties en ontstekingen stimuleren de productie van CRP in de lever. Vanaf de eerste stimulus worden CRP-niveaus in 4-6 uur aantoonbaar en bereikt het een piek in 36-48 uur2,3. Wanneer de infectie of ontsteking tot rust komt, daalt het CRP-niveau weer snel naar normaal met een halfwaardetijd van 19 uur1,2.
Wanneer de uitslag van de CRP-sneltest tussen de 20 en 100 mg/L ligt, is de klinische verdenking leidend bij het wel of niet voorschrijven.
CRP is vooral verhoogd bij bacteriële infecties, maar ook bij pancreatitis, appendicitis, grote traumata, tumoren, actieve reumatische aandoeningen en diep veneuze trombose. Matig verhoogde CRP-waarden worden gezien bij virale infecties, chronische reumatische aandoeningen, tuberculose en sarcoïdose.
Wel kan CRP worden gebruikt om inflammatoire darmziekten uit te sluiten. Daarvoor kan een waarde van maximaal 0,5 milligram per liter bloed worden aangehouden [8]. Bij een dergelijk lage CRP-waarde kan ervan worden uitgegaan dat er geen ontstekingsprocessen actief zijn in het lichaam en dus ook niet in de darmen.
Hoog CRP ging daar samen met een vier keer zo hoog risico (300 procent) na een opvolgperiode van drie jaar en zelfs acht keer zo hoog na negen jaar. Bij borstkanker was het risico met 64 procent verhoogd, colonkanker 40 procent en longkanker tussen 35 procent na drie jaar en 65 procent na negen jaar.
De artsen kunnen in je bloed onder andere tumormarkers of tumormerkers meten. Dat zijn stoffen, meestal eiwitten, die je lichaam maakt als reactie op kanker of die door de kanker zelf gemaakt worden. Voorbeelden zijn CEA (bij dikkedarmkanker, maagkanker en pancreaskanker) en PSA (bij prostaatkanker).