Voor vrouwen beneden de 35 jaar is de kans dat een zwangerschap in een miskraam eindigt, ongeveer 15%. Tussen de 35 en 40 jaar eindigt 20% zwangerschappen in een miskraam, en tussen de 40 en 45 jaar is de kans opgelopen tot 50%. De kans neemt dus toe met de leeftijd.
Een miskraam is het spontaan te vroeg geboren worden van je kindje tot en met de 16e week van de zwangerschap. De medische benaming hiervoor is spontane abortus. De meeste miskramen vinden plaats tussen 8 en 13 weken zwangerschap. Een miskraam komt best vaak voor, gemiddeld 1 op de 5 vrouwen maakt dit wel eens mee.
Zien we een kloppend hartje en een goed ontwikkeld embryo dan daalt de kans op een miskraam van 10% naar ca. 1-3%.
Een miskraam is het verlies van een vroege zwangerschap, tot 20 weken zwangerschapsduur. Meestal is de groei al gestopt in de eerste 12 weken. Ongeveer 1 op de 10 zwangerschappen eindigt in een miskraam.
Van alle zwangerschappen eindigt ten minste één op de tien in een miskraam. Waarschijnlijk ligt het werkelijke percentage hoger, zo rond de 15%. Als u één miskraam hebt meegemaakt, is de kans op herhaling in een volgende zwangerschap niet of nauwelijks verhoogd.
Vanaf 6,5 weken zwangerschap is goed te zien of het hartje klopt. Een lege vruchtzak of een niet-levend embryo zonder hartactie zijn bij deze zwangerschapsduur met echoscopie betrouwbaar te zien. De kans op een miskraam bij een kloppend hartje is dan nog <10%. Vanaf 10-12 weken is deze kans <2%, maar nooit uitgesloten.
Je kunt een miskraam niet voorkomen of tegenhouden. Ook niet door rustig aan te doen of door medicijnen. Helaas gebeurt het; zonder dat je daar iets aan kunt veranderen. Van vrijen, fietsen of bijvoorbeeld paardrijden, kun je geen miskraam krijgen.
Dit kun je bij een miskraam merken: pijn onder in de buik of rug, alsof je ongesteld bent. bloedverlies. minder gespannen borsten, niet meer misselijk: klachten van de zwangerschap worden minder.
Een miskraam ontstaat niet door lichamelijke inspanning. Zo kan een valpartij, vrijpartij of stress geen miskraam veroorzaken. De oorzaak is meestal een chromosoomafwijking die bij de bevruchting is ontstaan. Het vruchtje is niet in orde en het lichaam stoot het zelf af.
Ongeveer 40% van de bevruchte eicellen komt niet tot innesteling. En na innesteling zal in zo'n 10 % van de gevallen alsnog een miskraam optreden. Hierbij stopt het vruchtje met groeien en stopt het hartje met kloppen. Vaak brengt dit krampen op gang, waardoor het vruchtje en de moederkoek naar buiten komen.
Wanneer je zwanger bent, wil je het liefst zo snel mogelijk het hartje van jouw kindje zien kloppen. Dat kan doormiddel van een echo vanaf zes weken zwangerschap en middels een doptone vanaf twaalf weken zwangerschap.
Soms is er nog enkele weken een beetje bloedverlies. Het kan ook zijn dat je nog geen bloedverlies hebt gehad, maar dat op een echo wordt ontdekt dat het vruchtje niet meer leeft. Je kunt dan binnen enkele dagen (soms weken) een bloeding verwachten waarbij het vruchtje vanzelf wordt afgestoten.
Wat houdt een vroege echo in
Bij een vroege echo kijken we of de zwangerschap in de baarmoeder zit, of het een eenling of meerling is en of het hartje klopt. Daarnaast kijken we of de baarmoeder en eierstokken er normaal uit zien.
Bekendmaking zwangerschap na termijnecho
De meeste stellen kiezen ervoor om de zwangerschap nog even geheim te houden tot na de twaalfde week zwangerschap. Na het eerste trimester is namelijk het grootste gevaar op een miskraam geweken, want 80% van de miskramen vindt plaats in de eerste 12 weken van de zwangerschap.
Naast het blije gevoel dat je hebt van de positieve test en je zwangerschap, kunnen deze week de eerste zwangerschapskwaaltjes al opspelen. Misselijkheid en vermoeidheid zijn de meest voorkomende verschijnselen. Ook pijnlijke borsten horen hier bij.
Oorzaak miskraam
De oorzaak van een miskraam is bijna altijd een afwijking in de chromosomen die toevallig is ontstaan bij de bevruchting van de eicel. Dit leidt tot een stoornis in de aanleg van de zwangerschap waardoor de zwangerschap niet verder kan groeien en wordt afgestoten.
Een aantal richtlijnen: Is tillen toch nodig, dan moet het in één handeling te tillen gewicht minder dan 10 kilo zijn. Vanaf de twintigste week van de zwangerschap mag er niet vaker dan 10 keer per dag maximaal vijf kilo getild worden. Vanaf de dertigste zwangerschapsweek niet vaker dan 5 keer maximaal 5 kilo.
Sommige vrouwen voelen weinig van een miskraam bij 7 weken en komen erachter door bloedverlies. Andere vrouwen hebben meer pijn en kunnen last hebben van heftige pijnscheuten en buikkrampen. Een miskraam voelt bij 7 weken pijnlijk vanwege het samentrekken van de baarmoeder.
Notificaties. Weinig energie en (extreme) vermoeidheid komen vaak voor onder zwangere vrouwen, vooral tijdens het eerste trimester. Heb je hier last van, dan ben je dus zeker geen uitzondering. Ook na het eerste trimester kan het zijn dat de vermoeidheid aanhoudt.
Het hartje gaat kloppen.
Echoscopisch onderzoek kan duidelijk maken of het vruchtje nog leeft. Meestal kan gezien worden of het hartje klopt. Klopt het hartje dan is de kans op een miskraam kleiner, maar niet uitgesloten. Een lege vruchtzak of een vruchtje zonder kloppend hart kan met echoscopie betrouwbaar worden opgespoord.
Oorzaak van een miskraam
De oorzaak van een vroege miskraam is bijna altijd een aanlegstoornis. Dit betekent dat het vruchtje niet in orde is. De natuur vindt als het ware een logische oplossing: het vruchtje groeit niet verder en het lichaam stoot het af. Bij een zwangerschap is er een vruchtzakje en een embryo.
Conclusie. Onderzoekers vinden een verminderde spermakwaliteit bij mannen van wie de partner meermaals een miskraam kreeg. Of dit echter de oorzaak is van de herhaalde miskramen, werd met dit onderzoek niet duidelijk. Er is meer en grootschaliger onderzoek nodig.
Vanaf 8 weken zwangerschap kun je al goed zien of het een eenling of een meerlingzwangerschap is. Als het een meerling is, kijkt de echoscopist naar het vlies tussen de baby's. Zit er geen vlies tussen de baby's dan geeft dat meer medische risico's.