Het grootste gevaar bij een longontsteking is dat de bacteriën in de bloedbaan terechtkomen en een bloedvergiftiging veroorzaken. Dit kan een ernstig verloop hebben. Word je binnen korte tijd heel ziek en ga je snel en oppervlakkig ademhalen? Heb je rillingen, moet je klappertanden en ben je verward?
Longontsteking is een ernstige aandoening waaraan nog steeds mensen overlijden, zeker als de ontsteking heel ernstig is en iemand op de intensive care behandeld moet worden. Vooral mensen die zwak of oud zijn, een verminderde weerstand hebben of al worden behandeld voor een andere longziekte zijn erg kwetsbaar.
Mits tijdig herkend kan een bacteriële longontsteking behandeld worden met een antibioticum. Wanneer de ziekte niet tijdig behandeld wordt, kunnen de longblaasjes zodanig verzwakken, dat de longinhoud zeer verkleind wordt. Dit heeft in de meeste gevallen de dood tot gevolg.
U kunt langere tijd last houden van: hoesten, dyspnoe, vermoeidheid en/of pijn. Een normaal herstel van een longontsteking kan 6 weken tot 3 maanden duren. Neem de medicatie in volgens voorschrift van de arts, het is belangrijk om de antibioticakuur af te ronden, ook als u geen klachten meer heeft.
Omdat een longontsteking een ernstige aandoening is, wordt elke longontsteking als bacterieel beschouwd. Daarom wordt het met antibiotica behandeld. De meest voorkomende bacteriën die een longontsteking veroorzaken zijn: Streptococcus pneumoniae ('pneumokok');
Door de longontsteking kan het longvlies geprikkeld raken (pleuritis), en dat kan weer een vochtophoping tussen de longvliezen veroorzaken die de ademhaling bemoeilijkt. Een extra complicatie ontstaat als er bacteriën in dit vocht zitten die pus veroorzaken.
Acute ademhalingsmoeilijkheden en ademhalingsfalen, waarbij de infectie het ademen erg moeilijk maakt. U hebt zuurstof en mogelijk een beademingsapparaat nodig om u te helpen ademen. Ernstige longontsteking kan schade aan de interne organen veroorzaken, wat kan leiden tot nier-, lever- of hartfalen.
Uw huisarts kan u meestal goed behandelen voor een longontsteking. Als een longontsteking niet over gaat of ernstig is, moet u soms naar het ziekenhuis. De afdeling Longgeneeskunde behandelt u dan voor uw ernstige longontsteking.
Wie alleen woont zal eerder worden opgenomen, dan iemand met een partner die de zorg op zich kan nemen. ' De ziekenhuisopname duurt bij een longontsteking behoorlijk lang, gemiddeld negen dagen.
Naar het ziekenhuis
Heb je een ernstige longontsteking en worden de klachten na drie dagen antibiotica niet minder of voel je je zieker ondanks de antibiotica? Bel dan de huisartsenpraktijk:Als het nodig is word je opgenomen in het ziekenhuis. Dat is niet prettig, maar wel nodig.
Je wordt verkouden of krijgt keelpijn. Soms gaat de ontsteking verder, tot in de kleinere longbuisjes en de longblaasjes. Als de longontsteking een paar dagen duurt, kunnen er bacteriën bij komen die de longontsteking erger maken. De longontsteking kan ook meteen beginnen met een bacterie.
Een slapende patiënt verbruikt namelijk veel minder zuurstof. Soms moet iemand worden beademd omdat hij zelf niet genoeg zuurstof kan opnemen, bijvoorbeeld bij een zware longontsteking. Ook dan wordt hij in een kunstmatig coma gebracht.
Een verwaarloosde longontsteking kan ernstige complicaties geven. In een gevorderd stadium kan een longabces ontstaan (ingekapselde ontstekingshaard), een empyeem (pus longvliezen) of een septische shock (bacteriën in de bloedbaan).
Snel ademen, weinig drinken, een versufte toestand en een grote afhankelijkheid van hulp bij het eten zijn aanwijzingen dat patiënten spoedig aan de pneumonie zullen overlijden. De prognose blijkt in het algemeen het meest ongunstig voor de zwaarst demente patiënten.
Door longontsteking kunt u pijn aan de borstkas/schoudersen (hoge) koorts hebben. Om de pijn en koorts tegen te gaan, schrijft de arts pijnstilling voor, zoals paracetamol. Geef pijnklachten wel altijd door aan de verpleegkundige. Pijn kan ook een andere oorzaak hebben.
Tips bij een longontsteking
Maak een antibioticumkuur altijd af. Neem rust en blijf thuis van werk of school. Zeker als je koorts hebt en slijm ophoest.
Een longontsteking moet men altijd ernstig nemen. De meeste mensen genezen probleemloos door een korte behandeling met een antibioticum, maar sommigen moeten opgenomen worden in het ziekenhuis. Het kan zelfs fataal aflopen.
Sommige mensen met longontsteking hoeven maar een paar dagen in het ziekenhuis te blijven. Anderen moeten misschien een paar weken blijven.
Als je denkt dat het antibioticum niet helpt, blijf het gebruiken en overleg dan met je arts. Dat geldt ook voor als je bijwerkingen krijgt. Gebruik alleen antibiotica als het echt nodig is. In Nederland kunnen we antibiotica alleen krijgen op recept van een arts.
Wat gebeurt er bij een longontsteking? Als je een longontsteking hebt, krijg je eerst moeite met ademhalen. Die benauwdheid ontstaat doordat je lichaam de oorzaak van de ontsteking probeert op te ruimen. Bij de afweerreactie van je lichaam ontstaat dik slijm dat je moeilijk kunt ophoesten.
De precieze oorzaak is vaak niet te achterhalen. De bacterie komt je lichaam binnen als je inademt. Als je afweer minder goed werkt, kan deze zorgen voor een ontsteking van je longblaasjes en het weefsel eromheen. Dat noemen we een longontsteking.
Amoxicilline is een antibioticum dat vaak wordt gebruikt bij longontsteking. De arts schrijft het medicijn als een eerste-keuze-middel voor. Amoxicilline doodt veel soorten bacteriën. Capsules, tabletten en drank beginnen na 1 tot 2 uur te werken; de injectie en het infuus werken meteen.
In Nederland worden jaarlijks gemiddeld bijna 900 patiënten met een ernstige virale longontsteking zoals influenza (griep) op de IC opgenomen. Van elke vijf van deze patiënten overlijdt er gemiddeld één.
Longontsteking (infectie van de longen) komt vaak voor aan het einde van het leven en is vaak de doodsoorzaak. Het gebeurt omdat een patiënt te zwak wordt om diep adem te halen en zijn longen met lucht te vullen . Ze worden te zwak om slijm of flegma uit hun longen op te hoesten.
Nosocomiale pneumonie, of vroeger terminale pneumonie genoemd, is het gevolg van herhaaldelijke microaspiratie van verontreinigde orofaryngeale afscheidingen in de longen, waarbij de afweer van de gastheer is aangetast .