Prooidieren hebben meestal haren, stekels of veren en komen vast te zitten in de keel als ze tegen de richting van de bevedering of beharing in worden doorgeslikt, waarbij de slang de prooi weer moet uitbraken. Na een grote maaltijd kan een anaconda maandenlang zonder eten.
Slangen kunnen een prooi naar binnen werken die een stuk groter is dan zijzelf. Dit komt omdat de kaken van een slang niet vastzitten zoals bij ons mensen. Ze kunnen hun bek zo ver open doen wat nodig is om hun prooi op te eten. Nu zit de muis in zijn geheel in het slangenlichaam.
Pythons staan er niet om bekend mensen te eten. Doorgaans eten ze kleinere dieren, bijvoorbeeld konijnen of vogels. Pythons van deze afmetingen kunnen in principe alles eten wat ze willen, maar mensen staan doorgaans niet op hun menu.
De anaconda is een echte carnivoor en jaagt op jonge leeftijd op vogels, vissen en kikkers. Oudere exemplaren jagen ook op schildpadden, andere slangen, krokodilachtigen, tapirs, capibara's en kleine herten.
Het voedsel komt via de slokdarm in de maag en begint daarna een lange reis door de darmen. Slangen verkleinen de prooi niet door te kauwen maar slikken deze in één keer door. Slangen eten meestal behaarde, gevederde of geschubde prooien, en de spijsvertering is goed ontwikkeld om de prooi volledig te verteren.
Slangen hebben net als veel andere dieren een spijsverteringsstelsel met onder andere een maag, lever en darmen. Bij slangen komt de ontlasting uit de darm en de urine uit de nieren samen in een ruimte. Die ruimte wordt de cloaca genoemd. Slangen poepen en plassen tegelijk.
Enerzijds zijn er grote roofdieren zoals leeuwen en beren: die zien mensen als voedsel en jagen er zelfs op. Anderzijds heb je dieren zoals hyena's, die wanneer ze de kans krijgen een kind zullen meegraaien, maar een volwassene pas zullen aanvallen indien ze worden uitgedaagd.
Soms beginnen slangen wel iets op te eten wat ze later achterlaten, omdat ze erachter komen dat het te groot blijkt te zijn. Maar dat gebeurt vrij zelden. Dit is wat er echt gebeurde in Florida: de slang doodde de krokodil met succes en at hem op. Hij slikte het hele ding gewoon door.
Sommige slangen hebben gif waarmee ze een olifant zouden kunnen doden. Het is zo sterk dat ze er muizen en vogels pijlsnel mee kunnen verlammen en verorberen, want voor kleine dieren is een heel klein beetje gif al genoeg.
De zwarte mamba staat bekend als 's werelds dodelijkste slang. Ze wonen in de savanne in het zuiden en oosten van Afrika, en ze zijn een van de snelste slangen ter wereld – ze kunnen snelheden van twintig kilometer per uur halen.
Een slang in het Britse Faygate had zo'n honger dat het dier in zijn eigen staart gebeten heeft. Langzaam verdween het lichaam van de slang in de eigen bek. Gelukkig verscheen de eigenaar van Reggie de slang net op tijd om zijn huisdier uit deze benarde situatie te redden, meldt de Daily Mail.
Houd er echter rekening mee dat deze dieren, hoewel ze niet giftig zijn, lelijk kunnen bijten. Blijf altijd alert! De tijgerpython is een wurgslang die zijn prooi doodt door zich eromheen te winden. Vanaf een lengte van ongeveer twee meter kan hij een volwassen mens in ernstig gevaar brengen.
Net als alle andere reptielen is het voor slangen niet mogelijk om nieuwe dingen te leren. Dat komt omdat de cerebrale cortex zeer klein is bij reptielen, dit in tegenstelling tot vogels en zoogdieren. Dit deel van de hersenen controleert het leren en de gedachten.
Een volwassen krokodilachtige heeft maar weinig vijanden en heeft alleen te duchten van grote roofdieren. Voorbeelden zijn leeuwen en jaguars die zich op het land begevende krokodillen aanvallen en grote wurgslangen zoals de netpython.
Ook kan hij, kronkelend als een paling, snel vooruit en achteruit kruipen. Tweekoppige slangen bestaan echt (door een storing tijdens de ontwikkeling), maar dan zijn beide koppen aan dezelfde kant van het lichaam.
Wetenschappelijke naam: Crocodylus niloticus. De nijlkrokodil (Crocodylus niloticus) jaagt op alles wat hij te pakken kan krijgen, dit doet hij door van een afstandje te loeren en ineens toe te slaan. De krokodil eet zijn prooi in zijn geheel op want hij kan niet kauwen.
Adderbeten in Nederland zijn zeldzaam. Sinds 1885 zijn ruim 220 adderbeten geregistreerd en uit aanvullend onderzoek is gebleken dat er dertien dodelijk waren (RAVON 57). Een adderbeet verloopt voor mensen dus zelden dodelijk, maar een beet is niet zonder risico's. Medische hulp moet dus altijd ingeroepen worden.
Cobra's worden ondanks hun giftigheid door verschillende dieren gegeten. Belangrijke vijanden zijn mangoesten, zoals de Egyptische ichneumon en de Indische ichneumon. Deze dieren eten de slang niet maar doden het reptiel als ze er één tegenkomen.
Het gif van de adder bevat meerdere stoffen. Sommige veroorzaken weefselbeschadiging, andere beïnvloeden de bloedsomloop en de bloedstolling. De symptomen kunnen dus zeer wisselend zijn. Meestal blijft het bij lokale symptomen op de bijtplaats, maar sommige slachtoffers vertonen ook ernstige veralgemeende symptomen.
Wilde koningspythons eten kleine zoogdieren zoals gerbils en ratten. Verder eten ze hagedissen en vogels. Vaak specialiseren ze zich in één soort prooi, bijvoorbeeld alleen gerbils. De meeste koningspythons in gevangenschap laten zich echter goed voeden met muizen en/of jonge ratten.
Nog een culinaire tip: krokodilvlees is snel bereid en daardoor uitermate geschikt voor barbecue, grill of rooster. Krokodillen worden speciaal gekweekt voor hun vlees en huid in Zuid-Afrika, Zimbabwe, Thailand en Australië. De dieren zijn slachtrijp op twee jaar, waardoor het vlees uitzonderlijk mals en sappig is.
Maar als je naar hun oogjes kijkt kun je het zien (meestal doffer) Een slang kan (als ie dus niet ziek is) een half jaar zonder eten. Met name in de winterperiode kunnen ze heel lang zonder. Zes maanden is de langste tijd die vermeld wordt, nadat ze een goede grote prooi naar binnen hebben gewerkt.
Lang was niet helemaal duidelijk hoeveel mensen door de leeuwen werden opgegeten. Onderzoek wees in 2011 uit dat de leeuwen zeker van 35 mensen aten. De ene leeuw zou elf mensen hebben buitgemaakt. De andere zou van 24 mensen hebben gegeten.
Murenen kunnen tot twee meter lang worden. De meeste tijd leven ze in holtes en grotjes. Ze hebben een beschermend slijm op hun lichaam dat bij aanraking giftig is.
Niet de leeuw of de gifslang, maar de mug is voor de mens het dodelijkste dier op aarde. Indirect is de mug verantwoordelijk voor ongeveer twee miljoen doden per jaar. Het gevaar berust op een ruim arsenaal aan ziekteverwekkers dat door muggen kan worden overgedragen.