Hij drinkt melk bij zijn moeder, haar tepels zitten tussen haar voorpoten.Het olifantje drinkt niet met de slurf, maar met zijn mond. Het duurt zes maanden voordat een kalf een beetje handig wordt met zijn slurf. Een jong drinkt ook bij zijn tantes.
Kleine olifantjes weten in het begin niet precies hoe ze met hun slurfje moeten omgaan. Dat ding hangt er maar wat te bengelen aan hun neus. Ze drinken melk bij hun moeder met hun mond en als ze andere dingen gaan eten, bijten ze eerst zoals alle andere dieren. Soms trappen ze er zelfs per ongeluk op!
Een volwassen olifant kan er onder meer mee drinken. Hij zuigt er water mee op en spuit dat vervolgens in zijn bek. Hij zuigt het dus nooit helemaal door zijn slurf naar binnen. Een volgroeide olifant kan vier tot acht liter water in zijn slurf opslaan.
Om genoeg voedsel binnen te krijgen, moeten de olifanten zo'n 160 kilo voedsel per dag eten! Naast het eten van voedsel moet een olifant ook heel veel drinken. Een olifant drinkt tussen de 70 en 160 liter water per dag!
Mannelijke baby's blijven tot 12 jaar bij hun moeder voordat ze onafhankelijk worden, terwijl een vrouwelijke babyolifant meestal tot haar volwassenheid bij haar moeder blijft en waarschijnlijk nooit van haar zal worden gescheiden tot de moeder sterft van ouderdom.
Hij drinkt melk bij zijn moeder, haar tepels zitten tussen haar voorpoten. Het olifantje drinkt niet met de slurf, maar met zijn mond. Het duurt zes maanden voordat een kalf een beetje handig wordt met zijn slurf. Een jong drinkt ook bij zijn tantes.
Meerbepaald dezelfde plekken die bij ons oplichten als wij een puppy of kitten zien voorbijtrippelen. Conclusie: de gevoelens die olifanten ervaren wanneer ze naar ons kijken, zijn sterk vergelijkbaar met wat wij voelen bij het zien van een babydiertje.. Dat is ook de reden dat mens en olifant zo goed overeenkomen.
Een giraf moet minimaal 1250 euro opbrengen en voor de grootste Afrikaanse olifant in Europa moet minstens 2000 euro worden neergeteld. Dat hebben beide dierenparken donderdag laten weten.
Bij de geboorte kan een babyolifant, kalf genaamd, al 90 kilo wegen. Een kalf is behoorlijk behaard, heeft nog maar een korte slurf, en is erg afhankelijk van zijn moeder en tantes in de kudde. Het kalf gebruikt zijn mond om de melk van zijn moeder te drinken. Ze groeien gemiddeld 1 kilo per dag in hun eerste jaar!
Ze eten gras, bladeren, struiken en soms vruchten en boomschors. Per dag eet een Afrikaanse olifant ongeveer 200 kilo voedsel, een Aziatische olifant eet minder, zo'n 150 kilo per dag. Olifanten in dierentuinen krijgen vaak meer groenten en fruit (wat voedzamer is) en daardoor eten ze wat minder.
Olifanten hebben bij toeval stapje voor stapje een slurf ontwikkeld. Omdat zo'n slurf wel hanig bleek te zijn hadden de olifanten met slurf een betere kans om te overleven dan de olifanten zonder slurf.
Ze kunnen helemaal onder water zwemmen, waarbij ze hun slurf gebruiken om adem te halen, als een soort snorkel. Door deze ingebouwde snorkel kunnen olifanten urenlang zwemmen zonder te stoppen. Als ze toch moe worden, kunnen ze dankzij hun massieve lichaam gemakkelijk blijven drijven.
Zoals de olifant, die een blaas heeft waar 18 liter in past. Of een kat, die slechts 5 milliliter plas kan opslaan. Toch deden beide dieren (en een hele sleep anderen) er beide steeds rond de 21 seconden over. Ook de frequentie waarmee dieren gaan plassen is bijna altijd gelijk: vijf of zes keer per dag.
Tanden. Olifanten hebben meestal 26 tanden: de snijtanden, die bekendstaan als de slagtanden, 12 premolaren en 12 molaren (kiezen).
Een vrouwelijke olifant heet - raar maar waar- koe (of vaars) , een mannetje stier (of bul). Een pasgeboren olifant is een kalf. Binnen een groep olifanten lopen de vrouwtjes aan de buitenkant om de kleintjes in het midden te beschermen tegen vijanden (bijvoorbeeld tijgers) en tegen de hitte en de felle zon.
Ontleend aan Oudfrans olifant 'olifant; ivoor', de tot in de 15e eeuw overheersende variant van elefant [1121; TLF] (Nieuwfrans éléphant), ontleend aan Latijn elephantus 'olifant; ivoor', ontleend aan Grieks eléphas (genitief -antos) 'olifant; ivoor', zie → elpenbeen.
Herten en olifanten rusten graag staand, maar kunnen zelfs staand slapen. Ze kunnen de spieren in de benen blokkeren zodat ze niet omvallen. Alleen is dit een fase van lichte slaap. De diepe slaap en de slaapperiode die wij kennen als REM-slaap komen ook bij zoogdieren voor.
Alle zoogdieren hebben een navel. De meeste zoogdieren, zoals mensen, katten, paarden en olifanten groeien in de buik van hun moeder. In de buik krijgen ze eten via de placenta, door een soort buisje dan aan de buik van het ongeboren jong vastzit.
De gemiddelde leeftijd van een wilde Aziatische olifant schommelt rond de 60 jaar, over het algemeen minder dan een exemplaar dat in gevangenschap leeft. De oudste in gevangenschap levende olifant uit het Guinness Book of Records werd 86 jaar en was een Aziatische olifant die in 2003 in een dierentuin in Taiwan stierf.
Met een massa van 5 kg zijn de hersenen van olifanten groter dan die van elk ander landdier. De hersenen van de grootste walvissen zijn nauwelijks twee keer zwaarder dan die van olifanten, hoewel hun lichaamsmassa 20 keer hoger kan liggen.
De slurf van een olifant is eigenlijk een soort lange, flexibele neus. Een olifant gebruikt zijn slurf om te drinken, te badderen, ademen, trompetteren en om dingen vast te pakken. Olifanten gebruiken hun slurf ook om affectie te tonen.
Iedereen in Namibië (en daarbuiten) is welkom om een olifant te kopen. Er zijn wel strenge criteria aan verbonden. Zo moet je bijvoorbeeld een terrein met een sterk hek hebben waar de dieren zullen verblijven. Buitenlandse kopers moeten aantonen dat de lokale autoriteiten de import van olifanten zullen toestaan.
Een olifant weeft om zichzelf rustig te krijgen omdat ze gefrustreerd zijn of verveeld. Dit weven is noodzakelijk om de alledaagse stress van het gevangenschap onder controle te kunnen houden. Tijdens het weven wordt er endorfine aangemaakt. Dit is een soort natuurlijke morfine waardoor de olifant in een roes komt.
Toch is het de laatste jaren normaal geworden om olifant te eten in Afrika. Doordat het dier in de meeste gevallen wordt gedood door de mens, doorgaans stropers, blijft het vlees over. Dit wordt uitgedeeld aan de bevolking uit een dorp in de buurt. Maar ook bij premiers is olifantenvlees dus populair.
“Olifanten vormen sterke familiegroepen met een immens geheugen. Ze huilen als ze iets wordt aangedaan, zowel fysiek als emotioneel.” Dankzij 2.500 onderzoeksverslagen kon de conclusie worden getrokken dat dieren ook gevoel hebben, maar voornamelijk als gebruiksobject van de mens worden behandeld.