Hoe dik jouw ankerlijn moet zijn, hangt af van de lengte en het gewicht van jouw boot. De volgende maatstaven worden aangehouden bij polyester lijnen: 12mm voor schepen tot 8 meter met een maximum gewicht van 4.000 kg. 14mm voor schepen tot 10 meter met een maximum gewicht van 5.000 kg.
Een landvast kan in principe elk type touw zijn. Het is belangrijk dat het touw sterk genoeg is. Ook de rek is belangrijk.
Recreatieve zeilers raden wij aan om vallen en schoten met een kern van polyester, Dyneema® SK38 of Stirotex te kiezen. Het ligt er maar aan hoe fanatiek je zeilt natuurlijk en hoeveel geld je aan je boot wilt uitgeven. Voor een fokkeschoot is het belangrijk dat de lijn zo weinig mogelijk rek heeft.
Diktes van 6, 7 en 8 mm worden het meest toegepast, terwijl het voorstag dikwijls een tandje dikker is, 10 mm. Soms wordt stagdraad koud vervormd, met behulp van een wals wordt het iets in elkaar gedrukt. Officieel heet dat materiaal dan 'compacted strand'; zeilers kennen het vooral als 'Dyform'.
Op een schip is een kraanlijn een lijn die vanaf de mastvoet, via een blok in de masttop, is bevestigd aan het uiteinde van een lastarm, laadboom, laadgiek of de giek van een zeilschip. Met de zo verkregen takel kan men lading van en aan boord takelen.
Duurzame en goede kwaliteit landvasten
Wil je de beste kwaliteit landvast? Kies dan een landvast dat 100% van polyester is gemaakt. Zo heeft onze Dockline een gevlochten kern en mantel van polyester.
Voor landvasten adviseren wij om anderhalf keer de lengte van de bootlengte te nemen. Natuurlijk hangt dit ook af van je persoonlijke voorkeur. Het is handig om ten minste twee landvasten van anderhalf keer de bootlengte en twee landvasten van een keer de bootlengte aan boord te hebben.
Algemene richtlijn voor de lengte van de landvast is 1,5 keer de lengte van je schip. Dus bij een boot van 10 meter, is het advies om een landvast van 15 meter lang te bestellen. Een andere stelregel luidt: 4 x 1,5 keer scheepslengte + 2 x 2 keer scheepslengte.
Welke fender voor jouw boot het meest geschikt is en hoeveel je er minimaal aan boord moet hebben, hangt onder meer van de lengte van je boot en rompvorm af. Je dient altijd fenders te plaatsen op plaatsen waar het schip beschadigd zou kunnen worden als die langs een steiger ligt.
Een goede dikte is 19 á 20 mm. De bouw begint met een bouwraam van spanten waar de boot omheen wordt gevormd. Opbouwen kan met latten of met gangen. Bij gangen, opgebouwd uit planken, bouw je overnaads en bij latten is de buitenkant van het schip vlak.
Met een goede landvastveer voorkomt u extreem trekken en schokken wanneer u boot in een haven ligt afgemeerd. De deining zorgt voor het bewegen van de boot en dus het trekken aan de landvasten waarmee uw boot is vastgemaakt aan de wal.
De lengte van je ankerlijn is ook erg belangrijk. Hier is alleen wel veel discussie over. Als je een ondiep meet hebt van 3 meter diep word er vaak gezegd dat je een ankerlijn van 3 keer de diepte moet gebruiken maar stel je zit tientallen meters diep op zee is dit zonde van het touw en geld gewoon overbodig.
Hoe langer de lijn, hoe beter het anker zich ingraaft. Een vuistregel is om de ankerlijn in ieder geval vijf keer de lengte van de waterdiepte te laten zijn.
Hoeveel ankerlijn of ankerketting moet ik steken? Voldoende lijn of ketting steken zorgt ervoor dat het anker goed kan ingraven. Gebruikelijk wordt geadviseerd om 5 keer de diepte voor ankerlijn en 3 keer de diepte voor ankerketting te steken.
Een landvast is een touw of staalkabel (ook wel tros, lijn, of meertouw genoemd) waarmee een schip wordt afgemeerd aan een bolder of dukdalf aan de wal (ook wel meerpaal genoemd). Het begrip landvast is onafhankelijk van het gebruikte materiaal en duidt uitsluitend op de functie.
Polypropyleen touw is een zeer duurzaam en licht soort touw. In tegenstelling tot touw met natuurlijke vezels, is polypropyleen bestand tegen water en blijft het touw goed drijven. Touwen gemaakt van polypropyleen zijn erg populair en in veel gevallen voordeliger dan bijvoorbeeld Polyester of Nylon touw.
Dirk = Of kraanlijn, de lijn waarmee de giek van een zeilschip wordt opgehouden wanneer er niet gezeild wordt.
We kunnen stellen dat tuigers een termijn hanteren voor de levensduur van verstaging tussen de 7-15 jaar, maar daarbij wordt direct gevraagd naar het gebruik, onderhoud, enz.
Gemiddeld wordt een mast in twintig jaar economisch afgeschreven. Dat betekent echter niet dat de mast maar twintig jaar meegaat. We zien bijvoorbeeld nog steeds aluminium masten op schepen staan van meer dan veertig jaar oud. Wel zijn er regelmatig typen schepen met masten gebouwd waarbij de kans op breuk groter is.
Polyester bestaat uit glasvezels en hars. Deze vezels nemen het water op. Wanneer het water door de vezels wordt vastgehouden, ontstaan er blaasjes en gaat het polyester rotten. De meest voor de hand liggende oorzaak van schade aan topcoat is door bijvoorbeeld een botsing.
Door de osmose is het laminaat zo aangetast dat er wel een risico op zinken is. Grote delen van de romp waren gedelamineerd. Dit bewijst maar weer dat een schip met regelmaat op de kant gezet moet worden om het onderwaterschip te inspecteren en zo nodig te behandelen.