Verse laurierblaadjes kun je in een plastic zakje in de koelkast wel tot een week goed houden. Heb je verse blaadjes over, droog ze dan op een bakplaat boven de verwarming. Je kunt ze dan langer bewaren. De ovale groene blaadjes geven gerechten een lekker kruidige smaak, vooral als je ze lang mee stooft of kookt.
Leg de laurierblaadjes op de laden van uw voedseldroger. Zorg ervoor dat ze elkaar zo min mogelijk overlappen. Zet de voedseldroger op 38 graden en droog de laurier voor 12 tot 23 uur. Laurierblaadjes moeten volledig droog aanvoelen en als u erop duwt moeten ze breken.
Je kunt de bladeren niet eten, je kookt ze mee in een gerecht, zodat ze smaak afgeven. Een paar blaadjes is vaak al voldoende. Zodra het gerecht klaar is, verwijder je de blaadjes. Laurier wordt vaak gebruikt bij de bereiding van soepen en stoofschotels.
Laurierblaadjes kan je vers of gedroogd, geheel of versneden gebruiken. In de keuken gebruik je best gedroogde blaadjes, want de verse smaken bitter. Hoe langer de blaadjes meekoken, hoe kruidiger het gerecht wordt.
Voor basilicum en dille is het aan te raden alleen de bladeren in te vriezen. Daarnaast is het voor de laurier, munt, oregano, rozemarijn en tijm aan te raden deze kruiden te drogen in plaats van in te vriezen. Bij deze kruiden is dit een stuk eenvoudiger en/of zorgt het voor meer smaakbehoud.
Laurierthee remt ontstekingen in je lichaam. Het bevat euganol en heeft daardoor een geneeskrachtige werking op gewrichtsontstekingen, zoals jicht en artrose/ artritis. Maar werkt ook heilzaam bij bronchitis, aften en bij tandpijn. Het heeft een positieve invloed op diabetes.
Laurier bereiden & bewaren
Heb je verse blaadjes over, droog ze dan op een bakplaat boven de verwarming. Je kunt ze dan langer bewaren. De ovale groene blaadjes geven gerechten een lekker kruidige smaak, vooral als je ze lang mee stooft of kookt. Gedroogde blaadjes geven een meer intense smaak dan verse blaadjes.
Laurier geeft een bittere houtachtige smaak af wanneer je dit in een gerecht verwerkt. Verder is het heel aromatisch en kan snel te sterk uitvallen. Daarom kan je het beste maar één blad toevoegen wanneer je van plan bent een soep of saus te maken.
De bessen van de laurierkers zijn weinig giftig. Na de inname van minder dan 5 bessen van deze plant volstaat het om het kind wat water te laten drinken. Na inname van grotere hoeveelheden neem je toch best contact met je huisarts of met het Antigifcentrum (070 245 245). Bladeren en andere plantendelen zijn wel giftig!
Ze mogen meekoken, hoe langer de blaadjes meekoken des te kruidige de smaak. Laurier is een prima smaakmaker in soepen, sauzen, eenpansgerechten, vleesgerechten, peulvruchten en marinades. Laurier laat zich goed combineren met tomaten, azijn, varkensvlees en lamsvlees.
Pluk de bladeren met de hand van de takken en zoek daarbij de mooiste bladeren uit. Dit is het blad met de diepste donkergroene kleur. De lichtgroene bladeren zijn nog te jong. Oktober is niet de ideale maand om laurier te oogsten.
De laurierkers wordt echter gebruikt als groene plant in de tuin en de bladeren zijn giftig. De bladeren van de gewone laurier zijn echter geschikt om te gebruiken in de keuken als toevoeging voor verschillende gerechten. Het blad van de gewone laurier is een onderdeel van het bouquet garni.
Of wij maken laurierolie. Enkele gekneusde blaadjes in de zonnebloemolie, cocosolie of olijfolie. Enkele uren laten trekken op een theelichtje of au bain-marie. En klaar is de laurierolie.
Wanneer laurierhaag snoeien? Een laurier dient twee keer per jaar gesnoeid te worden, een keer in het voorjaar en een keer in het najaar. Het is hierbij belangrijk dat het niet te koud en niet te warm is, omdat het voor de plant dan lastiger is om te herstellen.
De vruchten van een laurierhaag vallen weliswaar niet heel erg op, maar er zit wel blauwzuur in. Hetzelfde geldt overigens voor de bladeren. In tegenstelling tot de taxus zal het eten van de laurier niet direct dodelijk zijn, maar bij inname van meer dan vijf bessen is het wel raadzaam om uw huisarts om hulp te vragen.
Antwoord: Er is niets mis mee om de blaadjes van een laurier (Laurus nobilis) uit eigen tuin in het eten te verwerken. Verwar de laurier niet met planten die er alleen maar op lijken of iets van laurier in hun naam hebben. Aan de onmiskenbare geur van een gekneusd blad herken je de echte.
Het grootste verschil tussen de twee planten is dat echte laurier gebruikt kan worden als kruid in de keuken, terwijl laurierkers maar beter niet gegeten kan worden. Niet alleen de kersen van de laurierkers zijn namelijk giftig, maar ook de bladeren zijn niet gezond om te eten.
Laurierkers watergeven
Als ze te droog zijn kun je dat zien aan gele bladeren. Als dit het geval is, vooral in de winter wordt er aan genomen dat de laurier last heeft van de vorst. Maar in feite is het een gebrek aan water. Het water kan de wortels niet bereiken door de bevroren grond.
Laurier is een lekker kruid dat zelden wordt gegeten omdat het een leerachtige, taaie structuur heeft. Door laurierblaadjes mee te laten koken in een saus geeft het smaak en geneeskracht af. Het is ongevaarlijk om de bladeren op te eten maar het is niet raadzaam; gewoonweg omdat het niet lekker is en moeilijk kauwbaar.
Het kruid laurier in je keuken
Laurierblad geeft een aromatisch tintje aan met name soepen, stoofpotten, braadgerechten, marinades en sauzen. Maar vergeet de zurige groenten zoals rodekool en zuurkool niet, waarvoor laurier een echte aanrader is. Laat laurier langere tijd meestoven om de kracht ervan te benutten.
De vruchten van de laurier zijn niet per se geschikt voor consumptie, maar ook niet extreem giftig. In tegenstelling tot wat vaak wordt beweerd, zijn de bladeren van de echte laurier zowel vers als gedroogd even eetbaar.
De plant laat zich makkelijk op vorm snoeien. Snoei in de rustperiode (november-maart). Hoe korter je snoeit, hoe compacter de planten worden. Opletten voor bladluizen en schildluizen die ook roetdauw veroorzaken door de kleverige vloeistof (honingdauw) die ze uitscheiden.
Kruiden invriezen
Was de takjes en dep ze droog. Leg ze daarna in een plastic zakje in de vriezer. Van de bevroren kruiden kun je telkens afbreken wat je nodig hebt. Je kunt ook de kruiden voor het invriezen fijnhakken en in porties verdelen, bijvoorbeeld in een ijsblokvormpje.