Een paard heeft, net als wij, gedachten, gevoelens en emoties. Bepaalde zaken zijn soortgebonden maar verder heeft ieder mens én ieder ander dier een eigen karakter. Als wij ons wat beter verdiepen in de gevoelens, gedachten en emoties van paarden wordt het ook makkelijker het gedrag van paarden te begrijpen.
Emotioneel afgestemd
Dit gebeurt op een golflengte waar paarden zich bijzonder goed op kunnen afstemmen. Zo weten ze dus precies hoe jij wat je emotionele gesteldheid is: angstig, vrolijk, zelfbewust, boos, agressief, verdrietig.
Al kan het ook een kalmerend signaal van je paard zijn wanneer je het te snel of te energiek benadert. Zoals gezegd zijn paarden gevoelige dieren en houden ze vaak niet van plotse bewegingen.
van de Paardenkliniek aan de Universiteit Utrecht kunnen paarden mensen inderdaad herkennen: “Op basis van bijvoorbeeld de stem, de geur of het gezicht kunnen paarden mensen identificeren.
Paarden zijn visuele denkers, ze denken niet in woorden zoals de meeste mensen, maar in plaatjes. Het is veel enger als je je angst in beelden voor je ziet dan in woorden, daarom hebben paarden meer angsten. Bovendien kan een paard niet rationeel over zijn angst nadenken zoals mensen doen.
Het verschilt per situatie, of het helpt om een achterblijvend paard het dode lichaam van zijn maatje te laten zien. 'Als een paard gewoon weggehaald wordt om nooit meer terug te keren, dan kan de achterblijver ongerust blijven', vertelt Pearson.
Ze had immers tevoren al besloten wat ze zou zien. Maar ze heeft wel gelijk, natuurlijk, in die zin dat paarden wel degelijk boos kunnen worden op hun mensen, en dat laten zien ook. En ook geclickertrainde paarden kunnen heel boos worden op hun mensen.
De vraag is echter of paarden ook na meerdere jaren specifieke personen kunnen herkennen. Roelfsema antwoordt ook op die vraag bevestigend: “Veel onderzoek is daar niet naar gedaan, maar wat we wel weten is dat paarden in elk geval na acht maanden nog personen herkennen aan hun stemgeluid, geur en gezicht.
Goed geheugen
Een paard kan een vriendelijke reactie blijven herinneren zolang het leeft. Behalve mensen kunnen paarden ook plaatsen herinneren. De meeste paarden worden bang, wanneer ze naar een plek worden gebracht waar ze geen goede ervaringen hebben gehad.
Gedrag en houdingen: veranderingen in gedrag en houdingen die een paard met pijn aan kan nemen zijn: minder bewegen, rusteloos, het hoofd laten hangen, onrustig, proberen te vluchten, rollen, met een hoef over de grond schrapen of een stijve houding aannemen.
Re: Hoe zie je of je paard blij is? Ik vind een paard op z'n blijst als hij soortgenoten aan het kroelen is, of rustig staat te eten. Als je paard bij je komt staan en je krijgt een gratis poetsbeurt, dan weet je heul zeker dat hij het naar z'n zin heeft.
Zo is het goed om te weten dat paarden kuddedieren zijn. De eigenschap van een kuddedier is dat hij niet alleen wil zijn. Ook vinden paarden het fijn om in de natuur te lopen en naar voedsel te zoeken. De kosten van het onderhoud, zoals de stalling, de hoefsmid, de dierenarts en de verzekering komen hier ook nog bij.
Een paard zal hard en vol melodie hinniken als hij aan u wil laten merken waar hij is. Veel paarden doen dit naar hun eigenaren wanneer deze op stal aankomen. Een paard kan ook briesen, dit doet hij wanneer hij twijfelt tussen nieuwsgierigheid en angst.
Of paarden ook rouwen durft hij niet te zeggen. “Merries die hun veulens verliezen kunnen daar wel heel heftig op reageren. Maar ik denk toch dat oudere paarden iets anders in het leven staan. De natuur is op zich hard.
Een paard kan heimwee hebben naar iets wat hij kent. Paarden zijn gewoontedieren en hechten veel waarde aan routine. Op een nieuwe plek kan het verlangen naar deze routine de kop opsteken.
Spiegelen met paarden is de ideale manier om aan je persoonlijke ontwikkeling te werken. Paarden zijn puur, zonder oordeel en gaan direct naar de kern. Zo krijg je snel inzicht in jezelf. Een paard spiegelt namelijk jouw gedrag, maar ook jouw energie en gevoel.
Aai eerst schouder en hals, laat hem aan je ruiken en win vertrouwen, voordat je neuzen gaat aaien. Straffen op de neus is uit den boze. Je gooit daarmee al het vertrouwen weg. Overigens wordt een kopstoot van een paard meestal fout begrepen.
Paarden kunnen dus kleuren onderscheiden, maar minder goed als mensen (die wel alle kegeltjes hebben). Je kunt dit vergelijken met een persoon die kleurenblind is. Een paard kan blauw, geel, wit en grijstinten goed van elkaar onderscheiden, maar rood en groen bijna niet.
Zoals je op de afbeelding kunt zien kan een paard, met uitzondering van de blinde vlek, overlappend naar voren kijken. Zoals wij dat als mens ook kunnen. Dit wordt binoculair zicht genoemd. Enkel met binoculair zicht kunnen paarden diepte zien.
Paarden kunnen zichzelf herkennen in spiegels en zelfs de meest intelligente paarden kunnen cijfers, kleuren en getallen herkennen. Sommige paarden zijn natuurlijk wel slimmer dan andere paarden. Net zoals bij mensen is nieuwe dingen leren makkelijker dan bij andere. Paarden kunnen de lichaamstaal van mensen lezen.
Het is gebruikelijk om te spreken van het hoofd van een paard. Het paard geldt als een 'edel dier'. Het edele paard heeft geen kop, poten en bek, maar een hoofd, benen en mond. Dat is geen 'taalregel', maar een gewoonte onder paardenliefhebbers die veel anderen hebben overgenomen.
Het edelhert bevat het woord edel. Echter wordt enkel een paard een edel dier genoemd. Deze naam heeft het gekregen vanwege zijn "hulp" van vroeger uit. Door deze term heeft een paard ook een "hoofd, benen en een mond" i.p.v. een kop, poten en een bek.
Heeft het paard zijn oren naar voren, dan is hij meestal in een goede bui en oplettend. Worden de oren iets naar achter gespitst, dan hoort het paard een geluid achter zich. Als de oren een beetje slap opzij en naar achter staan, is het paard een beetje doezelig.
Meest voorkomende blessure is een kneuzing (42 procent), gevolgd door fractuur (39 procent) en traumatisch hersenletsel (13 procent). Minst voorkomende oorzaak: een beet (bron: De Limburger). Sporten met een dier kan risicovol en gevaarlijk zijn.
Als een paard zijn oren naar achteren heeft, hoeft dat helemaal niet altijd te zeggen dat hij boos is! Het hangt ervan af hoe plat hij zijn oren naar achteren heeft. Bovendien doen sommige paarden hun oren naar achteren uit angst en hopen ze zo met rust gelaten te worden door een dominantere soortgenoot.