Een mossel is een filteraar. Het voedsel bestaat uit algplankton. Maar toch, het blijven ingewanden. Alleen geen hersenen, dat scheelt.
Door die verkeerde mossel ben je besmet met Diarrheic Shellfish Poisoning (DSP), letterlijk 'diarree-veroorzakende schelpdiervergiftiging'. Vervelend, maar behalve dat je misschien nooit weer mosselen wilt eten is er geen blijvende schade.
Twijfel je, duw dan op de mossel of tik ze flink tegen het aanrecht: na enkele tellen zal ze sluiten. Is dat niet het geval, gooi ze dan weg. Als de mosselen echt wijd open staan, moet je ze altijd weggooien.
De oneetbare deeltjes die de kieuwen hebben tegengehouden worden uitgescheiden. Een soort poep dus. Mosselbanken bestaan voor een groot deel uit mosselen, maar ook uit mosselpoep. Zeewier plakt daar aan vast en dat geeft zo'n mosselbank extra stevigheid.
2.4 Lijden mosselen tijdens het koken? Het is heel onwaarschijnlijk dat een mossel beseft wat hem overkomt. Zijn zenuwstelsel lijkt hiervoor veel te eenvoudig. Hij heeft zenuwen maar geen hersenen.
Eerder onderzoek van Elwood had al aangetoond dat garnalen en heremietkreeften op pijnprikkels reageren. Dit experiment was zo ontworpen dat het verschil tussen pijn en reflex duidelijk was. Het fenomeen dat een pijnervaring leidt tot een reflex heet nociceptie.
Het zenuwstelsel van deze ongewervelde dieren is gewoonweg te simpel. Zo simpel dat ze geen benul hebben van wat er gebeurt. En als ze geen bewustzijn hebben, kunnen ze ook niet lijden, redeneren de onderzoekers. .
Het mediane risico op infectie door C. lari na het eten van een enkele portie rauwe schelpdieren blijkt dan 2-10% (oesters) of 5-20% (mosselen) te zijn, afhankelijk van het tijdstip binnen het seizoen. Onzekerheidsanalyse leidt tot een 95% bovengrens voor het infectierisico van 60% .
Neen, volwassen mosselen (Mytilus edulis) hebben geen ogen, maar mossellarven hebben wel een "eye spot" (oogvlek, i.e. een lichtgevoelige pigmentvlek). Sommige andere tweekleppigen (Bivalvia) hebben echter wél ogen als ze volwassen zijn.
Slechte mosselen
Door een dode, verzwakte of slechte mossel te eten kun je je gezondheid soms behoorlijk in gevaar brengen. In het bijzonder wanneer je een zogenaamde slikmossel hebt gegeten, kun je aardig ziek worden. Een slikmossel gaat al dood als deze onder de grond zit en zal zich vervolgens vullen met slik.
Houd de open mossel met de bolle kant onder de koude kraan en tik tegelijkertijd tegen de schelp. Na een paar minuten sluit de schelp zich. De mossel lijkt 'wakker' te worden. Mosselen waarvan de schelp stuk of beschadigd is, kunnen beter weggegooid worden.
Mosselen goed spoelen tot er geen zand meer uit komt. Daarna mosselen checken; alle mosselen die dicht zijn zijn goed, kapotte exemplaren verwijderen. Mocht mossel open staan: even op tikken met bolle kant lepel. Als ze nu langzaam dicht gaan zijn ze goed, anders ook weggooien.
Mosselen na bereiding her-invriezen kun je beter niet doen. Als je zeevruchten tweemaal invriest en ontdooit zal de smaak- en textuur tegenvallen.
ASP veroorzaakt binnen 24 uur maag-darmstoornissen, zoals misselijkheid, buikkramp en diarree. Bij ernstige vergiftiging ontstaan binnen 48 uur neurologische problemen zoals duizeligheid, hoofdpijn, stuiptrekkingen en geheugenverlies.
Klachten en symptomen bij infectie met salmonella
Klachten die kunnen ontstaan zijn: misselijkheid, overgeven, diarree (soms met slijm en bloed), buikkrampen, koorts en hoofdpijn. Met name bij een infectie met de Salmonella typhi en de Salmonella paratyphi bacterie kunnen de klachten heel hevig zijn.
De klachten beginnen meestal binnen acht tot 24 uur nadat je iets verkeerds hebt gegeten. Gelukkig is het meestal binnen één tot drie dagen weer over, maar in die tijd kun je je heel beroerd voelen. Houden de klachten langer dan drie dagen aan? Dan is het verstandig om contact op te nemen met je huisarts.
Bij vloed staat de mossel onder water, de sluitspier ontspant en de kleppen openen zich waardoor voedsel uit het water kan worden gefilterd. Een mossel kan 18 tot 24 jaar oud worden.
Zij kunnen door het water zwemmen, maar laten zich liever met de stroom meevaren. Na ongeveer één maand wordt de schelp gevormd. Die begint langzaam aan het diertje te groeien. Na een tijdje wordt het dier met zijn schelp te zwaar en zakt het naar de bodem van de zee.
Met behulp van byssusdraden (ook wel de baard genoemd) hechten zij zich vast aan de zeebodem, aan voorwerpen of aan elkaar. De byssusdraden worden gevormd door een speciale klier die op een soort voet lijkt. Met deze 'voet' kan de mossel zich enigszins verplaatsen.
Mosselen bevatten veel eiwitten en zijn koolhydraatarm. Ze bevatten ook weinig vetten en vooral onverzadigde vetten, die zijn gezonder dan verzadigde vetten en dragen minder bij tot je cholesterolgehalte. Bovendien zijn mosselen rijk aan mineralen, kalk, fosfor, jodium, ijzer en vitaminen.
Tussen oranje en witte mosselen is er absoluut geen smaak- noch een kwaliteitsverschil. Deze kleurvariatie hangt samen met de dikte van de schelp. Dikke schelpen laten weinig licht door en bieden daarom blekere mosselen. Mosselen die na het koken niet openen, mag je gerust eten.
Kook je mosselen kort op hoog vuur. Zodra ze openstaan, zijn ze klaar. Als je ze langer kookt, worden ze droog en taai.
Niet alleen zoogdieren zoals wij, maar ook vogels, vissen en mogelijk kreeften. Wie niet kan praten, voelt geen pijn, was lange tijd het adagium in de wetenschappelijke wereld. Tot de jaren 1980 opereerden artsen baby's die nog niet konden praten zonder verdoving.
De uiteindelijk conclusie is dan ook dat ongewervelden, vanwege hun zeer eenvoudige zenuwstelsel, hoogstwaarschijnlijk geen pijn kunnen ervaren. Er kan dus ook geen schade optreden aan hun welzijn.
Wormen voelen geen pijn. Met die conclusie haalden Noorse onderzoekers begin dit jaar het nieuws. Slakken, mosselen en garnalen kunnen ook geen pijn ervaren. En zelfs een kreeft die schreeuwt als hij in kokend water wordt gegooid, voelt geen zier.