Hierbij gaat het om bloedverwanten (kinderen, ouders, broers, zussen, grootouders, overgrootouders). Alleen jouw echtgenoot/echtgenote of geregistreerd partner vormt hier de uitzondering op. Schoonfamilie en aangetrouwde kinderen erven dus via de wet niets van jou. Een erfgenaam moet wel in leven zijn.
Alleen eigen familie kan dus volgens de wet erven. Schoondochters, schoonzonen, schoonzussen en zwagers zijn geen bloedverwanten van de overledene en kunnen daarom niet volgens de wettelijke regels van de overledene erven.
Alleen uw eigen kinderen en niet hun aangetrouwde partners zijn op grond van de wet uw erfgenamen. U hoeft 'de koude kant' dus niet specifiek te onterven. Toch kan uw (voormalige) schoondochter of schoonzoon recht hebben op een deel van uw erfenis.
Schoonzoon of schoondochter onterven
Iets vergelijkbaars geldt ook voor schoonzoons en schoondochters. Zij zijn geen erfgenaam volgens de wet, dus vallen ze ook niet te onterven.
Aangetrouwde familieleden (met uitzondering van de echtgenoot/geregistreerd partner) zijn geen bloedverwanten, maar aanverwanten. Zij kunnen alleen erven als de overledene hen in zijn testament tot erfgenaam heeft benoemd.
Wanneer de echtscheiding is afgerond maak je in principe geen aanspraak op een erfenis (die vrijvalt na de scheiding) van één van je schoonouders. Dit kan alleen als de erflater een insluitingsclausule heeft opgenomen in het testament waardoor je alsnog van hem of haar kan erven.
Als er geen testament is, bepaalt de wet wie de erfgenamen zijn. Dat gebeurt in deze volgorde: echtgenoot of geregistreerd partner en de kinderen. ouders, broers en zussen.
U bent erfgenaam als u volgens de geboorteakte of door adoptie kind bent van de overledene. Bent u stiefkind, pleegkind of een biologisch kind dat door de overledene is afgestaan of niet is erkend? Dan bent u alleen erfgenaam als de overledene dit in een testament heeft bepaald.
De omvang van de reserve is afhankelijk van het aantal kinderen. Is er één kind, dan heeft dat een reserve van de helft.Men kan dan nog vrij beschik-ken over de helft van zijn nalatenschap. In geval van twee kinderen, ontvangt elk kind 1/3 van de nalatenschap als reserve (het beschikbare deel is dan 1/3).
Een onterfd kind kan ook afzien van de legitieme portie. Dat betekent dat uw kleinkinderen de plaats van de kinderen innemen; die zijn dan wettelijke erfgenaam. Wilt u dat niet, dan moet u ook de kleinkinderen onterven. Als u wilt dat de kleinkinderen wel een erfenis krijgen, kunt u dit in het testament laten opnemen.
De erfgenamen van uw schoonmoeder zijn haar echtgenoot en haar kinderen. Als een van de kinderen is overleden, dan nemen zijn of haar kinderen de plaats in. Hebt u kinderen met uw vrouw of heeft uw vrouw kinderen uit een eerdere relatie, dan erven deze kinderen dus wel.
Na een echtscheiding of scheiding van tafel en bed kunnen ex-echtgenoten geen aanspraak meer maken op een erfenis of een deel er van dat de ex-partner ontvangt, tenzij daar expliciet afspraken over zijn gemaakt. De gemeenschap van goederen wordt bij een scheiding en scheiding van tafel en bed beëindigd.
Een aanverwant is een persoon die met een bloedverwant is getrouwd of daarmee een geregistreerd partnerschap is aangegaan. Een schoonzus of een zwager erft dus niet. Verder geldt dat alleen juridische bloedverwanten erven.
Heeft u de erfenis aanvaard, dan moet de erfenis vervolgens worden afgewikkeld en verdeeld. U kunt dan als erfgenaam te maken krijgen met een notaris, een executeur of een bewindvoerder. Als er geen erfgenamen (bekend) zijn, kan de overheid de afwikkeling op zich nemen.
Tot de eerste orde behoren uw afstammelingen. Heeft u kinderen, dan erven zij uw gehele nalatenschap. Tenzij u gehuwd bent. Dan erven de kinderen de blote eigendom van de nalatenschap en de langstlevende echtgenoot of echtgenote het vruchtgebruik.
Als een ouder komt te overlijden, gaat het totale vermogen naar de langstlevende ouder en hoeft deze geen erfbelasting voor de kinderen te betalen. Pas als de langstlevende ouder overlijdt, erven de kinderen en betalen ze belasting.
Is er één kind, dan heeft hij minimaal recht op de helft van de nalatenschap.Zijn er twee kinderen, dan hebben ze elk minimaal recht op één vierde.
Een ouder kan het kindsdeel bijvoorbeeld opmaken door een schenking te doen aan een ander persoon. Dit mag alleen als de schenking niet leidt tot benadeling van de rechten van de andere erfgenamen, zoals de andere kinderen.
Het is mogelijk om in een testament wettelijke erfgenamen te onterven, bijvoorbeeld een kind onterven. De erfgenamen kunnen dan geen aanspraak maken op een erfenis. Je onterft iemand door in een testament andere erfgenamen aan te wijzen of door aan te geven dat iemand niet van je mag erven.
Als er geen testament is, regelen de erfgenamen samen de erfenis. Zij kunnen dit ook door 1 of meer personen laten doen met een boedelvolmacht.
Dit duurt in veel gevallen gemakkelijk een jaar.In ingewikkeldere situaties kan dat oplopen tot een meerdere jaren. Een legaat wordt meestal eerder uitgekeerd of uitbetaald. Als het gaat om een legaat van een specifiek goed, dan kan dat in de eerste maanden na het overlijden al het geval zijn.
De uiteindelijke rekening voor het afwikkelen van de erfenis kan een paar honderd euro zijn als er een duidelijk testament is of wanneer alle erfgenamen het snel eens worden. Maar het kan ook duizenden euro's of zelfs nog meer kosten. Doorgaans worden de notariskosten betaald uit de erfenis.
Hoe vraag ik een nabestaandenmachtiging aan? Alleen degene die optreedt namens de erfgenamen, kan online een nabestaandenmachtiging krijgen. Dit kan een erfgenaam of executeur zijn. Aanvragen kan vanaf een week na het overlijden.
Door de wettelijke verdeling krijgt de langstlevende echtgenoot of geregistreerde partner alle goederen van de nalatenschap. Pas als de langstlevende echtgenoot of partner overlijdt, erven de kinderen. Soms zijn dit kinderen uit een eerder huwelijk.