Het zich inleven in anderen. Inleveringsvermogen. Inlevingsvermogen. Invoeling.
Empathie is het vermogen van iemand om zich in de gedachten- en belevingswereld van anderen te kunnen inleven. Iemand die over veel empathie beschikt wordt empatisch genoemd. Hij of zij is invoelend en begrijpend en kan zich verplaatsen in de situatie van de ander.
Empathie staat voor het vermogen je in te leven in mensen, te voelen wat ze voelen, vanuit dat gevoel te reageren en op die manier verbinding te maken. Heb je sympathie voor iemand, dan voel je compassie. Dan wil je de ander gelukkig zien en reageer je zonder veel inleving.
Empathie werkt verbindend. Soms raak je zo betrokken dat het kan leiden tot emotionele uitputting. Compassie is gericht op actie en gaat nog een stap verder dan empathie; als je medeleven voelt en vervolgens de pijn van de ander wilt verlichten, omarmen.
Voorbeeld: "Ik schrik van wat je zegt, maar ik hoor graag van waaruit je dit zegt. ' of "Ik denk dat ik een andere mening heb, maar ik hoor graag wat jij hierover zegt." Wie empathisch luistert, richt de aandacht op wat de ander 'hier en nu' voelt en nodig heeft, ook al vertelt de spreker een situatie uit het verleden.
Apathie (a betekent zonder en pathos voelen) is een psychologische term die wijst op ziekelijke onverschilligheid en lusteloosheid. Het apathische gedrag wat iemand vertoont is dus niet vrijwillig of getuigt ook niet van een gebrek aan empathisch vermogen of luiheid.
Een gebrek aan empathisch vermogen betekent niet dat iemand zich niet probeert te verplaatsen in een ander. Het betekent dat hij of zij niet aanvoelt wat er precies in de ander omgaat en vervolgens zijn of haar eigen gevoelens in die ander veronderstelt.
Hoe ontwikkelt een kind inlevingsvermogen ? Inlevingsvermogen is iets dat zich gedeeltelijk vanzelf ontwikkelt bij een kind, maar dat voor een groot deel ook aangeleerd en vooral ook voorgeleefd moet worden. Een kind van twee is in zijn ontwikkeling nog niet zo ver dat hij of zij zich echt in een ander kan verplaatsen.
Self-kindness: Zelfcompassie betekent dat je warm en begripvol bent tegen jezelf wanneer je lijdt of wanneer je faalt of je tekort voelt schieten, in plaats van je gevoelens te negeren of jezelf onder te dompelen in zelfkritiek.
Compassie of mededogen is het natuurlijke vermogen om je betrokken te voelen bij pijn en lijden, met de wens om deze pijn en dit lijden in jezelf en anderen te verlichten en daarin verantwoordelijkheid te nemen. Dit is iets anders dan medelijden dat vooral gepaard gaat met angst en sentimentaliteit.
Te empathisch, te inlevend, te invoelend of te begripvol is een valkuil. Je kunt je goed verplaatsen in de ander maar je gaat te ver. Merk je dat je soms té inlevend bent en dat je je teveel verplaatst in de gevoelens van de ander? Dat is een valkuil!
Mensen zijn empathisch, dat zit in hun aard. Het zorgt voor verbinding en vriendelijkheid. Maar sommige mensen wordt het teveel; empathie kost dan teveel energie en ze lopen helemaal leeg. Dit wordt wel compassiemoeheid genoemd, maar eigenlijk kun je het beter hulpverlenersmoeheid of empathiemoeheid noemen.
Ondanks het gebrek aan empatisch vermogen, zijn narcisten geen ongevoelige mensen. Integendeel, ze kunnen juist heel gevoelig zijn. Ze kunnen zelfs kenmerken vertonen van HSP'ers, maar hebben duidelijk een gebrek aan emphatie.
Alexithymie (uitgesproken als: /ˌalɛksiti'mi/, uit het Griekse ἀ-, λέξις en θυμός, letterlijk zonder woorden voor emoties) is een persoonlijkheidstrek gekenmerkt door moeilijkheden in het beschrijven en onderscheiden van gevoelens, een beperkt fantasieleven en een denken dat voornamelijk gericht is op de buitenwereld ...
Empathie is een waardevolle capaciteit is die we hard nodig hebben in alledaagse contacten. De cognitieve vaardigheden die de basis zijn voor empathie, kunnen zoals iedere andere vaardigheid, worden getraind of verbeterd. Empathie kan worden ingezet om meer impact in de samenleving te creëren.
Medelijden = Medelijden (ook mededogen, medeleven, compassie, erbarmen, misericordia of deernis) is een vorm van empathie, waarbij iemand meevoelt met het lijden van een ander.
Wie zich goed in andermans gevoelens kan verplaatsen, heeft meer vrienden en vaak een meer bevredigend liefdesleven. Empathie kun je onderscheiden in 'cognitieve empathie' (het goed kunnen lezen en begrijpen van andermans gevoelens) en 'affectieve empathie' (het goed kunnen meevoelen en begaan zijn met een ander).
Empathie is je vermogen om de emotionele toestand van je partner te herkennen en je ermee te identificeren. Daarvoor moet je: je kunnen verplaatsen in het perspectief of standpunt van je partner. inleven en meevoelen met je partners gemoedstoestand.
Vanaf de leeftijd van 2 jaar speelt emotioneel begrip een grote rol in empathisch gedrag. Hoewel emotioneel begrip al langzaam ontwikkelt tijdens de eerste levensjaren, is het pas rond het derde levensjaar zodanig ontwikkeld dat gesproken kan worden van begrip.
“Als je meer empathie toont, voelen mensen zich gezien, begrepen en serieus genomen”, aldus Ellen. “Hierdoor geef je een ander de ruimte om over zijn of haar gevoelens te praten. Je gaat dieper met elkaar in gesprek en je bereikt elkaar. Ook voelen mensen zich veiliger als je empathie toont.
Verschillen in empathie: de oorzaken
Voor een deel zullen verschillen in empathie zeker erfelijk bepaald zijn. Maar ingrijpende traumatische gebeurtenissen en je hechtingsstijl (hoe je moeder in het algemeen reageerde als je als kind huilde) kunnen daarbij zeker een rol spelen.
Maak oogcontact en richt je volledig op de persoon. Stel hem vragen om hem op zijn gemak te laten voelen, bijvoorbeeld of hij iets wil drinken. Als je het gesprek begint, stel open en neutrale vragen zonder waardeoordeel. Daarmee vergroot je het gevoel van veiligheid en toon je je betrokkenheid.